intihar etmemek için tek bir sebep söyleyin lan

hepimizin aklında sorular , sorunlar var. sen inanıyor musun ki herkes 4/4lük ? herkesin cok iyi bir hayatı var? derdi yok ? senden daha kotu durumda olanlar vardır belki tanıdıgın ama sana caktırmıyorlardır? bu ihtimali de düşün. baskalarının arasında kendini farklı hissetmen senin kişiliğin yaşadıkların sorunların olmasın . evet farklısın hepimizi farklıyız en basitinden yaratan bu kadarın insanın parmak izinin bile farklı yaratmıs. parmak izi bile farklıyken karakter nasıl farklı olmasın. insanlar? insan beyni? o kadar karmaşık ki , ben mesela .. evet sorunlarım benim de var. bunu asla söylemedim kimseye kimselere. karakterislik olmasa da var işte. aileydi okuldu arkadaslardı . mutsuzum bu hayatta. tat alamıyorum mutlu olacak bir neden yokmuş gibi geliyor. ama hep gülüyorum . beni güleryüzlü olarak tanıyorlar peki niye? içim bu kadar kan aglarken , niye gülüyorum? bak sana bir şey daha söyliyim , yalnızlıgı cok severdim kalabalıktan hıc hoslanmazdım . bu durumlar arttıkca yalnız kalmamaya özen gösteriyorum çünkü yalnız kaldıgımda aglıyıp basımın etini yedigimden , duvarlarla kendimle , beynimle konustugumdan. kafayı yedim , napıyorum ben yaa diyorsun. biliyorum kopuk kopuk yazdım belki anlayamacaksın beni , özür dilerim şimdiden sana . ben düz yazamıyorum. o kadar cok bilgi geliyor ki beynime unutmiyim diyip birini yazınca digeri siliniyor . sürekli bir seyler geliyor yazıyorum ama digeri yarıda kalıyor. umarım anlarsın yazımdan bir şeyler.

yaşın çok genç , yaşımız genç. kaç yaşında olursak olalım genciz tıbben artık bunların olması normal sayıldıgı zamanlar dısında... tamam biliyorum canını sıkmadan burayı özet geçiyim , elin bilim adamları neler yapıyor biz napıyoruz. intihar etmekten bahsediyorum. onu aklından cıkar. buyuk mucitlerden ornek veriyim. adamların kaç milyon tane denemesi oldu , bak "milyon" tane. ama bir tanesi tuttu . ve bütün dengeyi , çağı , insanlıgı , bilgileri değiştirdiler. kaç binler kaç milyonlar , o kadar çabanın sadece biri . onlar pes edip intihar etmediyse sen ben mi intihar edicez? bu kadar basit mi? hadi bir laf vardır (söylerler) her ne olursa olsun hayat yaşamaya değer. hayat güzel gibisinden. hadigibtir git lan ordan diyoruz ordan. okul falan nesi güzel? ama niye sadece eksi yonlerıne bakıyoruz. sen hiç mi eglenmedin? ben mesela eskiden mahallede oynadıgım cocuklugum aklıma geliyor. ya da yemek yerken mutlu oldugumu biliyorum(not: milli yüzücüydüm bi aralar - fitim beyler hala şişman degilim yani). bizimde o kadar eksimiz varken 1 tane mutlu şey tutunmaya yetiyor. düşerken tutundugum son dal. pes etmek bu kadar basit olmamalı , cidden daha kotu durumda olanlar var , 3 gundur ac olanlar var. biz tokuz karnımız doyuyor. ama onlar? hem ruhları ac hem karınları? 2 taraftan kotuler.. mesela dersiniz simdi : afrikaya bakın hadi orası cok uzak derseniz komsulara bakın , orta doguya. bir neden , sadece bir neden. bu kadar.

asla yalnız kalmamaya calıs. sosyallesmen lazım. bak yigenin varmıs , niye onunla oynamıyorsun. al zütür lunaparka? içinde bir heyecan yakaladıgın zaman dalın o olsun. ona tutun.
insan yalnız kaldıgında daha cok kuruyor kafasında , daha cok beyninle ruhunla ilgileniyorsun. ve beynin sana oyunlar oynuyor. uyurken konusanlar var ya hani rastlamıssınızdır bazen. işte ben normal hayatta öyleyim. çok ciddiyim . bazen kendi beynimde düşündüğüm şeyi dısarı soyluyorum. hay anasını gibtigimin cocugu bugun naptı o öyle gibisinden. ya da huurcocugu ev sahibi ananı gibecem senin. kendimle konusuyorum ama bu yalnız kaldıgımda oluyor. sakın ve sakın yalnız kalma. başkalarıyla oldugunda herşey aklında giden , yogunlugu kendine degil baska seylere yoneltmelisin.

o kadar soyleyecegim sey var ki sana , sınıfındakiler çok mu normal? önce bunu yenmen lazım , sen degilsin anormal olan! herkes gibisin. bunu yendin mi her sey gelir. sınıfındakilerin ne gözle bakacagı cok mu onemlı? ben hatırlıyorum da kimseyle konusmazdım , en arkada oturur camdan dısarı bakarım. ruh gibi girer ruh gibi cıkardım, kimseyle tek bir selamım yoktu. bana nasıl bakarlar umrumda degildi , umrumda olmadı. ben girip cıkıyordum. evet sonra ogrendıgımde gızemlı kısı oldum? kızlar gayette hos bakıyorlarmıs bana , ben onların benden korktugunu dusunsemde. orasını bilemezsin , kimse sana deli gibi bakmaz . senin kurdugun dusunce bu , hele ki böyle seyler rahat rahat yazabiliyorsan kendini biliyorsun demektir. kendini bilen herşeyi düzeltir. sana su sozu soylıyım " senin kendin yaptıgın seyi sadece sen kendin düzeltebilirsin" ... bu kadar basit , öyle olmuyor falan deme. olur olmaz degil . ben kendime bakıyorum? mesela yalnız kalmamaya özen gösteriyorum . niye ? biliyorum cunku aglayacagım? kendimle konusup sinirlenecegim eskilere. eskilere dönüp tartısacagım benliğimle yaptıklarımla... ama sen osun ben buyum , bir kere yasandı bitti . alınmıyor ki zaman geriye düzeltelim? eskiyi eskide bırakıp "su an" ı yasamamız lazım. su anı guzel yasarsak ileride bugune baktıgında aa bak o gun ne mutluydum demek için. bugunude karamsar gecirirsen ilerde ne olur eskiye dair? karanlık bir leke. carpe diem diye bir gib var . anı yaşa kardeşim.

intihar etmek çözüm yolu değildir. sadece kaçmaktır , kaçmayı da ezikler yapar. salaklar yapar. yok yoruldum artık cart curt falan dersin şimdi. emin olabilirsin ki herkes yorgun... daha da yorgunları da vardır elbet. tekrar söylüyorum intihar çözüm değil. bunu yapabilirsin yapabiliriz yapabilirler.

not: istersen pmden falan konusuruz , her türlü kapım açıktır. beklerim. yalnız erkeğim ona göre panpa