intihar etmek

sadece daha fazla düşünmek istemeyenler kafasına sıkar, beynindeki düşünceleri bitirmek için. intihar ederken kimse kalbine sıkmaz çünkü almak istedikleri aslında canları değil yaşadıklarıdır. kimse ölmek için kafasına sıkmaz, unutmak için sıkar.

kitabı yarısında kapatmaktır

Hakkında uzun uzun yazılması gereken eylemdir aslında. Kişi eğer intiharı uzun süredir(en az 2 sene ki bu süre bende 10 seneden fazla) düşünüyor ise sevdiklerinin üzülmesinden korkup gerçekleştirmediyse ya da artık dayanamayıp gerçekleştirdiyse o adam bencil değildir benim gözümde. Çünkü o elinden geleni yapmıştır sevdiklerini üzmemeye çalışmıştır ancak artık hayatı katlanılamayacak bir boyuta gelmiş ve her nefes aldığı an uzatma dakikaları gibi olmuştur. 5-0 yenik durumdayken kalan uzatmalarsa hiçbir önem arz etmez onun için.

Ayrıca intihar ergenlikten kaynaklanmıyorsa onu buna iten tek birşeyde olamaz. Öyle aşk acısından intihar etti parasızlıktan etti diyenler gibtirsin gitsin tek bir neden için kimse hayatına son vermez.

Aşırı Stres, başarısızlık, çocuk yaşta yaşadıkları gibi şeylerden sonra tutunucak tek bir dalı kalmış ve onu kaybetmiş insan intihar eder. Bu bazen sessiz sakin olur bazen ilgi çekmek(zaten bunu yapanın amacı intihar değildir) için bazense yaşadıklarını açıklamayı ve bu kararı neden verdiğiyle ilgili bir not bırakabilir. Bu not aslında onun için hayatta çektiği acılarının, başarısızlıklarının ve umutsuzluğunun en somut halidir. Bu geride kalan kişilerin onu anlaması ve onlardan özür dileme yöntemi gibidir.

Ayrıca intihar ne züt ister ne de acizlik belirtisidir. Eğer bir insanın hayatta çektiği acılar, mutluluklarına göre sürekli artıyorsa o insan ileride hiç mutlu olamayacağına inanıp intihar eder. Yani tutunduğu son dallarda kaybolduğu zaman onun için intihar artık hayatta çektiklerinin yanında devede kulak kalır.

Bende son dalıma tutunmaya çalışıyorum ama ne kadar sürer bilmiyorum belki saatler belki günler belki haftalar belki de yıllar bunu zaman göstericek artık.

Edit: Olur da gerçekleştirirsem ahiret denen saçmalığın olduğuna inanmıyorum ama eğerki varsa o inandığınız tanrının yüzüne tükürüp bu taktan dünyayı yarattıktan sonra neden başka bir tak yemediğini öğrenmek istiyorum.

bazen düşünüyorum, acaba ben gidince hala doğruyu yanlışı tartışacak mı onca insan. var oluşumun aksini ispatladığımda sonunda demek istediklerim anlaşılacak mı? ancak o zaman mı haklı olmak nasip olucak bu bedene...

sonra diyorum, eceline gerek yok, tüm bu sorular evete gidiyorsa eğer; neden kısa yoldan yapmıyorsun o kapanışı. belki dünyevi maneviyatla tadamayacaksın anlaşılmışlığın mutluluğunu. dönüp baktığında mükemmeliyetle donatılmış bir masal olmayacak seninkisi. ama en azından uzaklarda bir yerde sonunda huzurlu olucaksın, tek başına kocaman bir yük yığını ve orkestralık vicdanları kaldırmaya çalışmadan.

zor olan intihar mı etmek yoksa istemediğin bir hayatı mı yaşamak? kısa bir yol intihar ama her kısa yol hep en güzeli mi?

kolaya kaçmaktır.

ahah bazı huur çocukları intihar edenleri korkaklıkla itham eder.
işte o koca zütlüler en az 99990 kere intihar deneyip edememişlerdir, züt varya yemez aga.

1 yıldır düşünüyorum ailem üzülür diye etmiyordum artık umrumda değil ben mutlu olmadıktan ölene kadar çekilmez bu hayat giberim her gün sıkıntılı olupta kimseye söylememek sahte gülümsemelerin ardına saklanmak artık yoruldum velhasıl bu hafta gidiyorum beyler intihar zor birşey değil hayatla bağlarını kopardıktan sonrası kolay

eğri oturup doğru konuşalım
intihar etmek züt ister.

gerizekalılıktır.

intihar ederken bile sevenlerini düşünen insanlar var ya bu adamlar ölmemeli be hacı o kadar karaktersiz, şerefsiz varken bu insanlar yaşamalı mutsuz da olsa yaşamalı ben mutsuz yaşamayı kabullendim, umut etmeyin, hayal etmeyin yaşarsınız o şeylere muhtaç olmayın illaki mutlu olacaksınız ve ne olursa olsun bir başkasından beklenti için de olmayın olmuyorsa olmuyordur gönlünüzce yaşayın, belki mutlu belki mutsuz ama yaşayın.

tanrıya yapacağım hayatı gibeyim ben gidiyorum demek gibi bir şey olsa gerek.

benim canım çok tatlı amk sıçmaya bile üşenirken niye intihar ediyim. Ama @1 haklı züt ister

ölmüş zütü napim

kötü bişi değil korkaklık da değil ..
intihar etmek gereksiz bir hayata son vermek demek ..Ve benim çok gereksiz bir hayatım var ..

ben edemiyorum ondan orduya katilip afganistana gidecegim

http://alkislarlayasiyoru...48/sezen-aksu-adi-menekse

10 - 13 yıldır tutunamıyorum bu hayata.. bazı prbolemlerimden dolayı sokağa çıkma sıkıntısı yaşıyorum.. bi işim varsa çıkıp sonra kaçarcasına eve dönüyorum. boğuşmaktan yoruldum.. insanların gözünde elimde olmayan sebeplerden ötürü 3. sınıf insan olmaktan yoruldum.. diğer insanların uğraştığı keyif aldığı şeyler bana çok saçma geliyor. futbol mesela adamlar ceplerine 3 kuruş girmediği halde en yakın arkadaşlarıyla kavga edebbiliyor.. bense takım tutmaktan nefret ediyorum.. siyaset mesela.. insanlar sürünün peşinden koşa koşa gidiyor. sonra hayat şartlarının kötü olmasından yakınıyor.. hayır kardeşim.. hayat şartları sizin gibi haksızlık karşısında susanlar yüzünden böyle. velhasıl bu gibi birçok şey benim enerjimi günden güne sömürüyor.. ne kadar daha dayanırım bilmiyorum. ama bu dünyayı yaratan güç herneyse adaletsiz ve umursamaz.. ya da öyle bi güç yok

hemen herkes düşünmüş ben dahil, ama kolay değil, ardımızda kalanları emniyetli bir yere koymak okey tamam şimdi intihar edeyim demek yine kolay değil, bir dürtü var karanlığa yolculuk, allah ile karşılaşmak, garip bir yerçekimi intiharda, herşey yaşamaya proğramlı, kuşlar böcekler çiçekler hep yaşıyor, hoş onlar tribünde, tribünlere oynayacağım, kalacağım bu hayatta...

Rüyamda intihar ettim.

intihar etmek canlılık karşıtı bir hareket olduğundan henüz kalp ritmi durmadan da girişimde bulunmak ölü yapmaz mı. Ölü olan kişide intihar edemez.