intihar etmeden önce son hikayeyi yazıyorum

Binlerce yıl önce, zaman sınırı olmayan enerjiler varlık buldu ve kendini birgün hayat olarak telafuz edilecek kumaşa dokudu.

Bu kumaştan önemsiz bir güç parçası olan bir iplik kendini ayırdı ve tek başına bilinç kazandı.

Bilinç kazanmış olan Herakyop bunu kendine hayat yaratmak için aldı. Günlerce , en yüksek dağlar, en derin vadiler, ve masmavi göklerin olduğu ilerideki Carnac dünyasını şekillendirdi . 49 günde kendi büyüsü yoluyla suların kayaları kesmesini sağladı, vadileri su kapladı ve okyanus yaratıldı. Kısa zamanda bu dünya, uzaydan turkuaz bir mücevher gibi sarkan fevkalade bir maviye büründü. Fakat, nehirlerin, okyanusların, ve göllerin muhteşem zekasını tecrübe eden birileri vardı. Herakyop kayaların ve dağların hayat barındırmadığını öğrendi.

son hikayem kimse takip etmez mi

ediyoruz panpa sen devam et

Topraktan kalan son enerjiyi biçimlendirerek hayatı yarattı. Suda yüzen balıkları yarattı ve bu su için minnettar olan agaçları da balıklar kadar çok sevdi. Daha sonra dünyaya lütufta bulunmak için hayvanları ortaya çıkarttı ve kuşları uçurdu. Ve son olarakta kendine benzerliğiyle insanları yarattı. Onlarda kendisi gibi dünyayı kendi ihtiyaçlarına uygun bir şekilde biçimlendirebilme gücüne sahipti ve ilk insanlar büyük nehirlerin yanına yerleştirildi. Orada gelişmek ve basarılı olmak için herşeye sahiptiler.

Bir müddet herşey iyi gitti. Şimdi bir tanrı olan herakyop özdü .Yarattıkları memnundu ve kendilerine verilen yerde muvaffak oldular.

Fakat sonunda herşey kötü gitmeye basladı.

intiharı çıkar aklından. hikayeye devam panpa

güzel gidiyor panpa

insan ırkını kendi şeklinde yaratma acelesindeyken, bir parça toprak kullanılmamış olarak kalmıştı. Bu toprak parçası ,en karanlık vadide ,yüzyıllar boyunca ,güzel birşeye dönüşmek için sırasını bekledi.

ilk başta sabırlıydı.

Kendi kendine "herakyop'un benim için özel bir planı var" diye düşündü. "Belki hala beni neye dönüştürecegine karar veremedi."

Ancak her şuurluda olduğu gibi sabrı taştı ve tükendi. Dünyanin ilk kumaşından yapılma ve herakyp'un kendi aklından aşılanmıs aklıyla, bu unutulmuş toprak parçasi kendini var etti. Yavaş yavaş kendini dönüştürürken, unutulmanın etkisiyle daha çok nefret doldu.

herakyop bu unutulmuş parçayı hatırladığında, herşey için çok geçti. Kendini lartos olarak adlandıran bir varlık oluşmuştu. herakyop'la güç konusunda eşitti fakat onun merhametinden ve kendi benzerini yaratma sevgisinden uzaktı. Onun yerine herakyop'un büyük çabalarla yarattıklarını bozmayı arzu etti. intikam olarak lartos'un ilk hareketi ,herakypun en başından beri hoşlanmamış olduğu değişimdi.

Bu çalışmaları dört mevsim sürdü, gündüz ve gece, canlı ya da ölü. herakyop’un kendi çektiği terkedilme duygusunu ve acısını yaşamasını istediğinden bu lartos için yeterli değildi. Bir avuç kum aldı, her tanesine teshir ederek bunu insanoğlunun istek ve duygu dolu günahı haline dönüstürdü. insanoğlunun içine alıp koyduğu her taneyle birlikte, insanlar herakyopa'a karşı tavır almaya başlamışlardı. Aç gözlülüğü, şehveti, ve üstün gelip yok etme sevgisini öğrendiler.

lartosu'u durdurmaktan aciz herakyop ise ancak ağladı.

son hikayem ve hiç dinleyenim yok en güzelini n sona sakladıydım

lortos'un dünyayı değistirmesinin üstünden epey zaman geçti. herakyop'un kendi ebedi zekası için sürekli dünyayı elinde tutma çabası, ölümün yaratılışıyla parçalanmıstı. Kumaş değişmişti, cünkü yaşayanlar ölürse yeni hayat onların yerini alıyordu. herakyop'un yaratma gücü vardı fakat yenileme gücü yoktu. Bu arada her ne kadar lortos'un isteği dışında olsa da, ölüm ve yaşam arasındaki farklılık yeni bir varlık oluşturdu. Ölüler tarafından geride bırakılan enerjiden yeniden hayat görevi yeni bir tanrıya düştü. Bu hayat tanrıçası anbe'ydı.

Dünya ile çok az ilgilenen herakyop ve lortos'tan farklı olarak, anbe her canlı ile iletişim halindeydi. Yaşlıların yaşlanıp ölmesini izledi ver yerlerine gençlerin gelmesini sağladı. Dünya'da yaşayan canlıları anlamayı öğrendi. Onların gerçek yaratıcısı olmamasına rağmen, kendisi yaratmış gibi sevdi. Zamanla, herakyop'un dahada uzaklaştığını farketti. herakyop yarattıklarının değiştirilmesinden doğan acıya katlanamayacağından, onları ihmal etti.

la bunuda yazmıyorum zaten okuyan yok benleberaber bu bitsin

ve bu su için minnettar olan agaçları da balıklar kadar çok sevdi :(

kanka öldünmü lan

öldüysen mesaj at lan!

öldüm beyler adama bak gider ayak güldüm

aha kesin öldü amk

@18 dur daha 36 dk var

neyse bir part daha yazayım vakit geçsin