intihar etmeden önce son hikayeyi yazıyorum

evet beyler bu hikayeyi çok sonra paylaşmayı daha uzun bir şekilde anlatmayı isterdim ama önümde sadece iki saat var

son hikayem umarım beğenirsiniz

ve bu su için minnettar olan agaçları da balıklar kadar çok sevdi :(

kanka öldünmü lan

öldüysen mesaj at lan!

öldüm beyler adama bak gider ayak güldüm

aha kesin öldü amk

@18 dur daha 36 dk var

neyse bir part daha yazayım vakit geçsin

adam gidiyo beyler

anbe, "belki bu çocukların yükümlülüğünü ben almalıyım" diye düşündü.

Kaderde olduğu gibi, onları kendine ait yapma girişimi geri çevrildi. herakyop yarattıklarından daha da uzaklaşacağından korktu. anbe'ya sorumluluklarına geri döneceğine söz verdi. Tanrıça, bu sözden tatmin oldu ve bu isteginden simdilik vazgeçti. O ilgilenilen bir dünya istiyordu. Kendisi dahi anlamamış olmasına rağmen, içten içe bu onurun kendisine ait olmasını istedi.

herakyop sözünü yerine getirirken, lartos tekrar ortaya çıktı. O herakyop'un ilk yarattıkları olan ,rüzgarı hissettiği ve bulutlara dokunabilmesını sağlayan dağlara zarar vermeye kararlıydı. Rahatlıkla, tarnac'ın özündeki ateşi çagırdı. Daha evvelden beri duran güçler eridi ve dağların zirvesine gelip lav kraterlerini oluşturdu. herakyop çok sevdiği dağlarının yok olmasından korkup lartos'u durdurmakta yavas kalmıstı. lartos dağlara darbe vurup her volkana zarar veriyordu. Yok edici güçler akarak önlerine cıkan herşeyi iclerine alıyordu. Ormanlar ve içinde yaşayanlar yok edildi, nehirler hiç birşey kururcasına kaynadı, ve insanlar taş kesildi.

Knight online'ın hikayesi değil mi la bu? çarını mı çaldılar yiğenim?

la bunuda yazmıyorum zaten okuyan yok benleberaber bu bitsin

lortos'un dünyayı değistirmesinin üstünden epey zaman geçti. herakyop'un kendi ebedi zekası için sürekli dünyayı elinde tutma çabası, ölümün yaratılışıyla parçalanmıstı. Kumaş değişmişti, cünkü yaşayanlar ölürse yeni hayat onların yerini alıyordu. herakyop'un yaratma gücü vardı fakat yenileme gücü yoktu. Bu arada her ne kadar lortos'un isteği dışında olsa da, ölüm ve yaşam arasındaki farklılık yeni bir varlık oluşturdu. Ölüler tarafından geride bırakılan enerjiden yeniden hayat görevi yeni bir tanrıya düştü. Bu hayat tanrıçası anbe'ydı.

Dünya ile çok az ilgilenen herakyop ve lortos'tan farklı olarak, anbe her canlı ile iletişim halindeydi. Yaşlıların yaşlanıp ölmesini izledi ver yerlerine gençlerin gelmesini sağladı. Dünya'da yaşayan canlıları anlamayı öğrendi. Onların gerçek yaratıcısı olmamasına rağmen, kendisi yaratmış gibi sevdi. Zamanla, herakyop'un dahada uzaklaştığını farketti. herakyop yarattıklarının değiştirilmesinden doğan acıya katlanamayacağından, onları ihmal etti.

Binlerce yıl önce, zaman sınırı olmayan enerjiler varlık buldu ve kendini birgün hayat olarak telafuz edilecek kumaşa dokudu.

Bu kumaştan önemsiz bir güç parçası olan bir iplik kendini ayırdı ve tek başına bilinç kazandı.

Bilinç kazanmış olan Herakyop bunu kendine hayat yaratmak için aldı. Günlerce , en yüksek dağlar, en derin vadiler, ve masmavi göklerin olduğu ilerideki Carnac dünyasını şekillendirdi . 49 günde kendi büyüsü yoluyla suların kayaları kesmesini sağladı, vadileri su kapladı ve okyanus yaratıldı. Kısa zamanda bu dünya, uzaydan turkuaz bir mücevher gibi sarkan fevkalade bir maviye büründü. Fakat, nehirlerin, okyanusların, ve göllerin muhteşem zekasını tecrübe eden birileri vardı. Herakyop kayaların ve dağların hayat barındırmadığını öğrendi.

son hikayem kimse takip etmez mi

ediyoruz panpa sen devam et

Topraktan kalan son enerjiyi biçimlendirerek hayatı yarattı. Suda yüzen balıkları yarattı ve bu su için minnettar olan agaçları da balıklar kadar çok sevdi. Daha sonra dünyaya lütufta bulunmak için hayvanları ortaya çıkarttı ve kuşları uçurdu. Ve son olarakta kendine benzerliğiyle insanları yarattı. Onlarda kendisi gibi dünyayı kendi ihtiyaçlarına uygun bir şekilde biçimlendirebilme gücüne sahipti ve ilk insanlar büyük nehirlerin yanına yerleştirildi. Orada gelişmek ve basarılı olmak için herşeye sahiptiler.

Bir müddet herşey iyi gitti. Şimdi bir tanrı olan herakyop özdü .Yarattıkları memnundu ve kendilerine verilen yerde muvaffak oldular.

Fakat sonunda herşey kötü gitmeye basladı.

intiharı çıkar aklından. hikayeye devam panpa

güzel gidiyor panpa

insan ırkını kendi şeklinde yaratma acelesindeyken, bir parça toprak kullanılmamış olarak kalmıştı. Bu toprak parçası ,en karanlık vadide ,yüzyıllar boyunca ,güzel birşeye dönüşmek için sırasını bekledi.

ilk başta sabırlıydı.

Kendi kendine "herakyop'un benim için özel bir planı var" diye düşündü. "Belki hala beni neye dönüştürecegine karar veremedi."

Ancak her şuurluda olduğu gibi sabrı taştı ve tükendi. Dünyanin ilk kumaşından yapılma ve herakyp'un kendi aklından aşılanmıs aklıyla, bu unutulmuş toprak parçasi kendini var etti. Yavaş yavaş kendini dönüştürürken, unutulmanın etkisiyle daha çok nefret doldu.