Yazcaksan yaz lan seni bekliyoz

Rezzzzzz

Ya yazsana aq yazcaksan yaz yazmıycaksan yazma ne naz yapıyon bin

Rez sayfa 6 post 104

Kafama koymustum ya bir kere. Ertesi sabah tekrar plana koyuldum. Dikkat çekmemem gerekti. Pisman hareketler sergileyecektim.Ve sonra haplara basvuracaktim. Evet tam olarak da böyle dedim kendime. Planima koyuldum. Babam ise gitmemisti o gün, annem ve onunla ilgilendim hep ayrilmadim yanlarindan. Yillar sonra onlari güldürmek için sakalar yapiyordum, özür diliyordum pismanim diye. Hafifte olsa güldürmeye basarmistim babami. istemeyerek de olsa o günü öyle geçirdim. Gece olmaliydi bir an önce.

Burda olan adam gibi ses versin amk her aksam ayni muhabbet bir kisi dinliyor dinlemiyor belli olmuyor. Buraya kari kiz yazsak cokersiniz harbiden adam gibi okuyan varsa sesi çıksın.

Babamın nefes alamayisini hatirlarim. Oğlum diyisini zor da olsa. Neden diyisini. Soyleyebilecek bir seyim yoktu babama. Gozlerine baktim sadece. Saatlerce. Ben ölmeye gelmistim eylül bir durak ilerideydi. Ama basaramamistim. Kızmış mıdir eylül diye düşündüm. Ne beceriksiz adamdim ben. Tekrar yapabilirdim ama bugün o gün degildi. Önce babami eve zütürdüm. Cocuk gibiydi ayrılmiyordu başımdan. Onu öyle görmek çok dokunuyordu bana ama yapacaktim vazgeçemiyodum.

Kardeş yaz aq işteyiz akşam okuyoz

31 suku vardi bozulmasin diye basmadim

Rez alalim sole ama sende bitir artik yani

Rez sayfa 6 hizli panpa

Son raddelere geldik beyler de dinleyen olmayınca pek hevesi olmuyor insanın

Insaata gelmistim. Şöyle bir gezindim etrafını. Benim icin en uygun yeri buldum. Ipi hazırlamıştım her sey tamamdi.Son bir kez bakmak istedim gokyuzune. Olur da vazgeçerim diye olur da dönerim diye. Ama nereye baksam eylülün gözleri vardi. Gece gibi o simsiyah gözleri. Son sigarami ictim o an elimden hic birakmadan. Dudaklarimdan döküldü sigara. Yanmıştı icim biraz ama gördüğüm yangınların yaninda hic biseydi bu. Tuglalarin uzerine ciktim. Doladim ipi boynuma. Kararli gelmistim buraya ama titriyordu ellerim. Ayaklarim vazgec diyordu o an. Yapamazdım tukenmisti zaman. Bir hısımla tekmeledim tuglalari asılı kalmıştım karariyordu gözlerim. Bir ses duydum yakın ama uzak gibi. Bir haykiris. Boynumdaki iple dusuverdim asagiya. Aşağıda bir adam. Feri yok gözlerinin en büyük aciyi görmüş belki de. O adam benim babam.

Dinliyoruz reis

Kimse yok mu harbiden boşuna mı anlatıyorum

Veda etmeliydim onlara. Bu sessiz bir veda olmalıydı ama. Eve geldigimde ışıklar sönmüş uyumustu herkes. Seslendim babama bir kac defa. Duymadı beni. Istedigimde buydu zaten. Optum herkesi usulca. Ellerinden tuttum babamın. Beni fark etmesinden korkuyordum. Affet diyebildim sadece affet. Eylül beni bekliyor.
Ağır adimlarla ciktim evden. Bodrum katına inip bir urgan aldim. Cebimde bir paket sigaram. Ölüme giden adama baska ne lazım olurdu zaten. Insaata gidecektim orasi en uygun yerdi.

Burda olan ses versin elimden geldiği kadar hızlı yazicam bu kez. Uyumak yok.

18 yasindaydim. En güzel yaşımda. Erken bu veda diyodu aklımdaki. Solumsa beni çağırıyordu hep. Usuyordu belki de. Dedem de usumustu cok, kimse ortmemisti Süleymanin üstünü. Ama eylül narindi. Kirilirdi aniden, bekletemezdim onu. Kafamdaki bu saçmalıklardan kurtulmam gerekti. Parkta saatler uzun zaman sonra bu kadar hızlı geçiyordu belki de. Önce asmak geldi kendimi icimden. Sonra eylulun saclari geldi aklima. Saclarini boynuma dolayip öldüğümü düşündüm. Ah salak kafam. Hayali bile ne güzeldi oysa. Deneyecektim herkes boyle yapiyordu nasılsa. Evet bir ip. Bir ip her seyi cozecekti belki de. Kalktım parktan plan hazirdi kendimce. Evime döndüm tekrar.

Aylar sonra babamın kokusunu hissedebilmek bir başkaydı. Lakin eylülün kokusu beni cagiriyordu hala. Gitmeli miydim? Gidersem üzülürdü babam. Gitmezsem darilirdi eylül. Benim icin gündüzün geceden pek bir farki yoktu artik. Güneş açmış ne yazar. O gün karar vermek icin son kez o parka gittim.

Kusura bakmayin beyler internet paketi yüzünden yazamadim şu an baslicam beni dinleyen bir kac kisi olur herhalde