Beyler unide dersteyim uygun oldukca yazicam

Saat 9 olmuştu. Istemesemde korkularim buraya getirmisti beni. Oradaydi adam hosgeldin aslanim dedi. Oturdum yanına. Birer sigara yaktik basladi muhabbete. Senle son bir isimiz var dedi. Sonra seni bir daha cagirmicam parani da alacaksin dedi. Kurtulmak umidiyle kabul ettim. Elime bir telefon uzattı seni buradan aricam dedi.Ve siyah bir poset bıraktı yanima. Bunu git bir yere sakla seni aradığımda icinden getirmen gerekenleri ve geleceğin yeri soylicem. istediğim yere goturceksin. Gittigin yerde ben olmucam esyalari teslim edip parani alacaksin. Gece yarisi seni arayıp bulusucaz dedi ve kalktı yanımdan. Ulan ne haltlar yiyorum ben dedim icimden. Kacmali miydim kacsam yakalanır miydim. Bu son demisti kurtulmak icin risk almaliydim belkide. Alacaktim da.

Burda olan ses versin elimden geldiği kadar hızlı yazicam bu kez. Uyumak yok.

Eve geldiğimde her şeyden kurtulduğumu sanıyordum. Ama aslında daha büyük bir batakliga batmistim. Bir kac gün rahat bir uyku cektim. Ama canım onu istiyordu. Hemen aklıma inşaat geldi. Belki almamislardir diye alel acele yola ciktim. Gittigimde posetim oradaydi. Alip eve geri döndüm. Vücudum bu saçmalıklarla alismisti artık. Buradaki maddeler bana bir kac ay yeterdi. Günler haftaları kovaladı ben hic evden cikmiyor sürekli kullandığım maddelerle kendimi mutlu ediyordum. Bütün yaptığım buydu. Ama peki ya bitince ne yapacaktım diye düşünüyordum öyle oldu da. Poset bitmisti bir ay sonunda. Canım hala onu istiyor kafa agrisindan duramiyordum. Pes pese sigara yaksam da geçmiyordu. Bir ay sonra bir gece yarisi ciktim evden.O parka doğru yol aldım neden ne için gittigimi hic bilmiyordum. Banka oturdum kafam çok agriyor ellerim titriyordu. Pes pese sigara yakıyordum ama hic bisey bunlari gecirmiyodu. Cildirmaya baslamistim artık küfürler savuruyordum icimden. Titremem artmıştı. Bir sey dokundu omzuma urktum aniden. Kafami kaldırdığımda simsiyah gözleri simsiyah saclari olan bir kız gördüm. Yanima oturmustu. Korkutucu ama bir o kadar da cekici bir görüntüsü vardi.

Mezar tasina aşık olabilir mi insan? Bu çaresizlik değil de nedir?
Hic opmemistim eylülü hep sonralara saklamistim. Hani diyor ya sarkida. Hep sonradan gelir aklım başıma hep sonradan. Oyle olmuştu. Bitmez sanmistim vakitlerimizi. Sonralara saklamistim hep. Ama zaman da kahpeydi toprak da. Her gün eylulumle bulusuyordum. Mezar tasini opuyordum gozlerinden öper gibi. Parfumu sıkıp giderdim mezarina hep olur da hisseder güzel kokayim diye. Olmayan bizi anlattim ona hep. Ve gozlerimdeki özlemi. Ne demisti eylül. Ben senin gözlerindeki özlemim. Oyleydin be eylül ben baharlarin bittiğini bilirdim de sen. bitmeseydin be eylül.

Okuyan yok galiba duvarlara konustuk yine birader be

Günler geçmişti eylül yoktu. Vazgeçmiştim maddelerden. Çünkü eylül en güzel maddenin kendisi olduğunu öğretmişti bana. Ben en guzelimi arıyordum gece gündüz. Buluncaya kadar da devam edecekti bu. Bir yıl oldu eylül yine yoktu. 18 ime girecektim o gün. Eylül ün 8 i. Caddeler boyu yuruyordum, sahil kenarında toplanmış bir kalabalik gördüm polisler ambulans. Ağır adimlarla yaklastim oraya. Yerde yatan bir bayandi. Kanlar icinde kiyafetleri cikarilmis bir halde. Kimdi bu yüzüne baktim. Eylüldü. Benim sonbaharimi almislardi. Benim sonbaharima leke surmuslerdi. Konusamadim cikmadi sesim. Aglamak istedim ama yapamadim. Simsiyah gozleriyle bana bakiyordu sanki. Ozur diliyordu kim yapmıştı bunu neden kim kiymisti ona.

Artık her gun buluşmaya basladik. Beraberdik hep. Sadece parkta oturmuyorduk sahile gidip bira icerdik ara ara. Ben bir denize bir ona bakardim hangisi daha güzel diye. Cevabım oydu hep.Bir gün yine sahildeyken bir adam yaklasti yanimiza. Kolundan tutup surukledi kızı peşinden kostum. Iri yarı bir adamdi. Bir yumruk atti suratıma. Yıgildim yere. Kendime geldigimde yoktular. Kimdi bu adam. Sevgilisi miydi? Eylülü alip zütürmüştü. Eylül kimdi sevgilim mi? Degildi ama yaralarimi sarandi carelerimdi. Hic gormedim uzun sure eylülü. Her gün parkta onu bekledim. Belki gelir diye. Gelmiyordu o da yoksa o da mi topragi seçmişti? Güzel olan seyler ölür müydü hep? Eğer olduyse beni neden zütürmemisti yaninda? O bendim hani. Yalan mi soylemisti? Yalanci miydi eylül?

Yaz lan okulda gözlerim yaşardı okurken Allah rahmet eylesin kardeşim

Geldi yanima oturdu. Hicbir sey soramadim. Uzatti yine basladik icmeye. Bu kez oyle abartmıştik ki o da gidememisti bir yere. Sabah gözümü actigimda omzumdaydi. Gökyüzünü seyredaldim. Dedemin omzunu hissetmenin verdiği güveni hatirladim. Bu da ona benziyordu. Gozlerini izledim dakikalarca. Cok güzeldi bu güzellik hayra alamet degildi. Ama bakmadan da duramiyordum. Bir an açtı gozlerine gitmem lazim dedi. Onu bir daha görememekten korktum. Tekrar gelecek misin diye sordum bir öpücük kondurdu yanagima kosarak uzaklaşti. Agib mi oluyordum yoksa. Bu aşk olamazdı bu yasak bir sevda olurdu anca. Adini bile bilmedigim ama yaninda kalmaktan vazgecemedigim bir sevda. O bir maddeydi belki de benim için. En zehirli madde.

Beyler günaydın birazdan baslicam kusura bakmayın

Cebinden bir seyler çıkarıyordu. Evet oydu aradığım istedigim ondaydi. Nasil bir hisimla aldiysam elinden kız korkmuştu. Zaten verecegini söyledi. Utanmistim ama isteyerek bu halde degildim hic konusmadan alip ictim onu bir iki üç.
Kendime gelmistim dunya guzel bir yer gibi geliyordu. Kimsin dedim kıza? Sen kimsen bende oyum dedi. Kalabaliktaki yanlizligim ve elindekinden baska da dostum yok buyum ben iste dedi. hosuma gitmisti cevabi nerden çıkmıştı bu kız? Hayatini anlatti sonra. Aynı yastaydik. Ailesini hic bilmiyormus kiz. Bir harabe de akrabası bile olmayan 4 kişi ve bir adamla yasiyolarmis. Utanmistim kendimden hayatımdan her şeyden. Kollarina baktim kızın benim gibi yara bere icindeydi. Neden yaptin diye sordum. Ölüme kendimi alistirmak icin dedi. Peki sen diye sordu kafa salladim sadece. Sabah oluyordu artik. Gidiyorum ben yarin gece burda olurum kendini yanliz hissedersen gel dedi. Ben hep yanlizdim zaten. Bir sey demedim cekti gitti. Bende uyudum kaldim orda. Sabah olmustu her yanim ağrıyordu. Canim tekrar onu istiyordu. Sigaralari ard arda yaka yaka eve gittim. Sabirsizlikla aksami bekliyordum ama zaman bir türlü geçmiyordu.

Kimse yok mu harbiden boşuna mı anlatıyorum

Veda etmeliydim onlara. Bu sessiz bir veda olmalıydı ama. Eve geldigimde ışıklar sönmüş uyumustu herkes. Seslendim babama bir kac defa. Duymadı beni. Istedigimde buydu zaten. Optum herkesi usulca. Ellerinden tuttum babamın. Beni fark etmesinden korkuyordum. Affet diyebildim sadece affet. Eylül beni bekliyor.
Ağır adimlarla ciktim evden. Bodrum katına inip bir urgan aldim. Cebimde bir paket sigaram. Ölüme giden adama baska ne lazım olurdu zaten. Insaata gidecektim orasi en uygun yerdi.

Kusura bakmayin beyler internet paketi yüzünden yazamadim şu an baslicam beni dinleyen bir kac kisi olur herhalde

Rezervetullah

Eve döndüm o gece. Evde uyuyacaktim günler sonra. Ailemi dislamistim varlığımdan haberleri yoktu ama gelmiyolardı üstüme. Babam geldi gece yarisi uyuyormus gibi yaptim. Hissetmis olsa gerek. Öptü gozlerimden kaldiramadigin acıları bana versin rabbim alsin canimdan sana versin diyordu. Belkide uyudugumu sandığı icin söyleyebiliyordu bunları. Hic soylememisti önceden. Soyleseydi beni sevdiğini bilseydim eğer hic düşmeyecektim bu hale. Sabaha kadar birakmadi elimi babam. Oyle olmus olsa gerek uyandigimda yanimdaydi elimi tutmus uyuyordu. Kafam allak bullak olmustu. Koca adam bir cocuktu sanki birakmak istemiyordu beni. Eylul bekliyordu bir taraftan. Ne yapmaliydim. Yaşam mıydı ölüm müydü. Babam mıydı eylül müydü?

Yazıyor bu adam ya. gibine sağlık

Dinlemedeyiz merkez

Okuyanlar kendini belli etsin