Babamın nefes alamayisini hatirlarim. Oğlum diyisini zor da olsa. Neden diyisini. Soyleyebilecek bir seyim yoktu babama. Gozlerine baktim sadece. Saatlerce. Ben ölmeye gelmistim eylül bir durak ilerideydi. Ama basaramamistim. Kızmış mıdir eylül diye düşündüm. Ne beceriksiz adamdim ben. Tekrar yapabilirdim ama bugün o gün degildi. Önce babami eve zütürdüm. Cocuk gibiydi ayrılmiyordu başımdan. Onu öyle görmek çok dokunuyordu bana ama yapacaktim vazgeçemiyodum.

Burda olan adam gibi ses versin amk her aksam ayni muhabbet bir kisi dinliyor dinlemiyor belli olmuyor. Buraya kari kiz yazsak cokersiniz harbiden adam gibi okuyan varsa sesi çıksın.

Kafama koymustum ya bir kere. Ertesi sabah tekrar plana koyuldum. Dikkat çekmemem gerekti. Pisman hareketler sergileyecektim.Ve sonra haplara basvuracaktim. Evet tam olarak da böyle dedim kendime. Planima koyuldum. Babam ise gitmemisti o gün, annem ve onunla ilgilendim hep ayrilmadim yanlarindan. Yillar sonra onlari güldürmek için sakalar yapiyordum, özür diliyordum pismanim diye. Hafifte olsa güldürmeye basarmistim babami. istemeyerek de olsa o günü öyle geçirdim. Gece olmaliydi bir an önce.

Rez sayfa 6 post 104

Ya yazsana aq yazcaksan yaz yazmıycaksan yazma ne naz yapıyon bin

Rezzzzzz

Yazcaksan yaz lan seni bekliyoz