Biktim artik beyler...
Bi kiz varki ona eşek gibi hayvan gibi aşığım. Onun yuzunden derslerime de çalisamiyorum ve ne yazikki elde edemiyecegim kadar uzak. (mesafe olarak degil)...
Onu gormedigim gun kafami duvarlara vuruyorum. cildiriyorum.
Sürekli onu dusundugum.ne yapmam gerektigini dusundugum icin ders calisamiyorum.Ama onada ulasamiyorum. neredeyse imkansiz.
Gördükce kendimden geciyorum. öyle bir çıkmaza girdim ki artik ışık falan da goremiyorum. içimden bir ses diyorki as kendini git buralardan. Bana yardim edin cildiriyorum... Ne yapmam gerekiyor. konuşsam sonsuza dek kaybetme korkum var. konuşmasam aklimdan cikmiyor. Karşimda koca bir ucurum goruyorum...