intihar eden sevgilim ve sabah ezanı ninnisi

entry-nick. anlat panpa

anlpa panat

entry - nick

--spoiler--

--spoiler--

lan şizofren bi şey anlatcaktın unuttun mu

YA TAM GERiZEKALI AMK UNUTTU GiTTi BAŞLIĞI...

özür dilerim beyler bi' işim çıktı hallettim geldim.

öncelikle bana öyle deliymişim gibi davranmayın, hasta değilim bunu biliyorum. neredeyse bildiğim tek şey bu.
terapiste sadece kırmızı reçeteli ilaçları yazdırabilmek için giden biriyim. bana bu konuları konuşmamamı, insanlara anlatmamamı istiyor. kafamda yarattığım gerçekliği unutmamı engelliyormuş. sen ne biliyosun ki lan huur cocuğu. insanlara mutluluğu parayla satan bi gavatsın sen.

eylül..

benim hayatımdı eylül. bundan 5 ay öncesine kadar.

çok şey paylaştık onunla. aşık olduk, güldük, ağladık, eğlendik, gezdik, seviştik, kızdık, küstük, barıştık, çocuk olduk, çok sevdik. bi ilişkide neler yaşayabileceksek yaşadık onunla.

dünyaları olduk birbirimizin. onsuz yapamam dedik. onsuz nasıl yapmışım?

ve bir gün kader denilen huur bak böyle yapıyodun dercesine aldı onu benden. ağladım. günlerce, haftalarca. erkekler ağlamaz hakkıyla güldüren bi espriydi benim için. çok özledim onu. tüm olanlara rağmen onun yüzünü düşündüğümde aynı ilk günkü gibi aptal aptal gülebiliyorum. galiba en kötüsü de bu

haftalarca dökdüğüm gözyaşı, ağır deprosyon ve kendimi eve kapamam yüzünden arkadaşlarımı kaybetmeye başladım. yakınlarım çok tedirgin oluyolardı.

insanları ve kendimi üzüyordum başka bi taka yaradığım yoktu. uzayan sakallarımı kestim, kirli kıyafetlerimi yenileriyle değiştirdim, güzel bi parfum sıktım kendime ve rengini unuttuğum gokyüzünü görmek için dışarı çıktım. aynı gün nevzat'la da buluştum. nevzat samimi, arkadaş diyebileceğim neredeyse tek insan. bana inanan nadir kişilerden biri.

o gün bana acıyarak bakıyordu. bi şeyler içip kafa dağıtmak isteyip istemediğimi sordu. kırmak istemedim, kafa dağıtmaya ihtiyacım vardı

--spoiler--

şşş çaktırmayın nevzat da kendisi beyler

--spoiler--

yakınlarda daha önceden uğramadığım bi mekana girdik. nevzat hallediyordu her şeyi. kafam hala tam anlamıyla yerine gelmemişti.

önden birer 70lik söyleyip muhabbet etmeye başladık. muhabbet etmeye o kadar çok ihtiyacım vardı ki sabaha kadar bira içip onunla konuşabilirdim. öyle de oldu biralar gitti ve geldi. ne anlattığımı bile hatırlamıyorum zaten onun da dinlediğini pek sanmam. çizgi roman gibiydi her şey. tekila shot'lar, vodkalar..

kafam yeni yeni yerine geldiğinde sokaktaydım onca alkole rağmen soğuktu, parmaklarımı kesişini hissediyordum soğuğun ve yanımda adını, kim olduğunu bile bilmediğim bi kadın vardı. sarmaş dolaş yürüyorduk.

sen kimsin? diyemedim. demedim. arzuluyordum onu. evime gittik, leş gibi ortalığı tak zütüren her tarafta eylül'den bi iz olan evime. eylül'le her gece beraber yattığımız yatağa.

seviştik. o akşamı onunla geçirdim. aynı günün sabahına uyandığımda gibtirip gitmesini söylesem de yaptığım gavatlığın yükü omuzlarımda, göğsümdeydi.

bu ne bicim başlık lan

ya inanmayın amk neyse reserve alalım
--spoiler--

--spoiler--

ya pampa sen bu hikayeyi yasarken anan içerde yannıs kalıyo biliyon ama dimi xdxdxd neyse sen devam et bende işime bakim xdxdxd

o günü ölü gibi geçirdim. eylül'ü her zamankinden daha çok düşünüyordum. ne tak yedim ben diye düşünmediğim zamanlarda eylül'le geçirdiğimiz zamanları düşündüm. kendimi yıpratmaktan öteye gidemediğimi ancak iki üç gün sonra anlayabildim. eylül ait her ne varsa topladım.

beraber aldığımız eşyalar, sakladığım hatıraları, fotoğrafları, onu hatırlatan ona ait olan her şeyi. onlardan kurtulursam her şey daha kolay olacaktı. beni yoruyolardı.

hepsini bir bir çöpe attım. eylül'ü silmem gerekiyodu, akıl sağlığımı kaybediyodum. normal değildi hareketlerim biliyorum.

noldu lan tedavin allahmıymış

nevzat'la buluştum, boşlukta kalmıştım. ona barda neler olduğunu sordum, kadının yanına gidip öküz gibi asılan benmişim. biraz muhabbet ettikten sonra ona yaptıklarımı anlattım, benim için en iyisi olduğunu söyledi, gitmesi gerekiyomuş sıkılmıştı benden farketmiştim. kalktı.

ben de evime döndüm. mal mal oturuyodum.

sana filleri düşünme desem neyi düşünürsün?
filleri.

muhabbetini herkes bilir heralde. içinde bulunduğum durum tam da buydu

reserved
panpa bu arada nickine de bakacak olursak halin kötü bayağı sanırım
gece okurum yaz sen

yapacağım bi tak yoktu. yatağıma yattım ve eylül'ü düşünerek uykuya daldım.

ve her şey o gece, aynı karanlıkta başladı. gece yarısı kapı ziline uyandım. uzun uzun çalıyordu. bunları anlatırken gözlerim doluyo, o an nedenini bilmiyorum ama altıma sıçıyodum. biliyodum gelen biri yok. bana biri gelmez o saatte. kim gelecekti.

yatağıma çakılmıştım resmen. kapı zili uzun uzun çalıyordu. dıbına koyduğumunun apartmanında hiç mi kimse duymuyodu bu zili. biri rahatsız olsun ve insin kapıma diye dua ediyodum