intihar eden birinin notlarini okumak isteyen

yazmaya zaman bulduk devam edelim...
.
.
.
Dedem dayimin hastaneye yatmasindan sonra kendisini gormeye cok az gitmis. o gunden sonra gundelik hayatta yapilan zorunlu konusmalar disinda hic konusmamis insanlarla. ben dedemle gecirdigim surelerde benimle merhaba disinda hic muhabbet etmedi dedem. annem dedemin istememesine ragmen dayimin adini koymus bana. diger kuzenlerime ve kardesime daha yakin davranirdi ama yine az konusurdu.
dayimla ne konustular yol boyunca bilmiyoruz. diger dayim arkalarindan yuruyormus duymamis. bana o olayla alakali soyledigi sey su oldu: tenerife teshis icin gittiginde bende gittim arkasindan baska bir ucakla. bir tek gozyasi dokmedi cesetleri teshis ettigi zaman. o ara dedenle ne konustular bilmiyorum ama cok agladi; onu bu haliyle daha once hic gormedim demisti. artik dedem de olmadigina gore sanirim o konusmalar sirra kadem basti. Belki de dedem dayimin kendini oldureceginden emin oldugundan agliyordu. dayim bir ihtimal sevincten aglamis olabilir ama sadece tahmin.

@142 onun yazdigi seyler belli. son entryler bana ait. o donemki olaylari da ekliyorum kopukluk olmasin diye.

arkadaslar dedigim gibi izine geldim. miras vs islerini hallediyoruz; herseyi ayri ayri paketliyoruz kapali kutu yasayan birinin evinde de bunlari yapmak cok da kolay olmuyor. zaman buldukca yaziyorum. bazen bir anda yaziyorum bazen bekletmek zorunda kaliyorum. kusra bakmayin.

hastane gunlerinden bir not ile devam ediyorum..
.
.
.

"normal gorunmek simdi olmamali. olmayan bir ruhu nasil duzeltebileceksiniz? dipsiz bir kuyuya atlarsan sonsuza kadar yasarsin. sonsuza kadar yasiyorum karanlik icerisinde. ben onlarin yanindaki beyazligi hakediyorum. olmayan bir ruhu terapi etmeye calisiyorsunuz. etraftaki beyaz insanlar cezbediyor. birer kalinti sahibiler sanki."

hastane gunlerinden baska bir not. (kazanin olsumunu 2 ucaktaki telsiz konusmalarinin ayni anda yapilmasi koordinasyon problemine yol acmis ve kazayi cok buyuk oranda tetiklemis. sanirim kaza raporunu ogrendikten sonra yaziyor bu notu.)

.
.

seni cok ozledim. yuzune dokunabilirmiyim? simsiyah ellerimle yuzune dokunabilirmiyim? saclarina dokunabilirmiyim? yuzunun soguklugu metalin soguklugu gibi. namlunun sakagima degdigi zaman verdigi sogukluk gibi. yuzune dokunurken ayni anda namlunun da sakagima dokunmasini istiyorum. ayni anda olmali. ayni anda gelirken gidebilir miyim? ayni dokunurken beyazlara burunebilir(bu kismi anlayamadim ama cikarmadim da) hersey ayni anda olsa. ayni anda ama sadece ayni sarkiyi soyleyebilir miyiz?

devam ediyorum. (gorus mesafesinin sis nedeniyle 600 m ye dustugu biliniyor)
.
.
.
rowan farkina vardin mi oglum? hatanin farkina vardin mi? disari baktin mi? beyazligin habercisi. melekler etrafini sardigi icin bembeyazdi etrafin. sana dokunabilmek icin sardilar etrafini. simdi onlarlasin.

devam ediyorum. (birtakim notlari yazamam. hastanedeki son gunlerine ait bir notu yazacagim.)
.
.
.
buradan cikmam gerektigini biliyorum. ruhumun bedenime geri dondugune inaniyorlar. cok kere soyledim. olmayan birseyi duzeltemezsiniz diye. ama artik herkes birseylerden emin benim kadar. basarmanin sevincini yuzlerinde goruyorum. cok yakinda yaninizdayim.

devam ediyorum.
.
.
.

beyler dayim ciktiktan sonra turkiyeye gelip 2 ay bizde kalmis. (annem en cok sevdigi kardesiymis herkesin soyledigine gore; belki o yuzden geldi belki de annemi agib oldugu insanin pesinden giden bir sembol olarak gordugu icin olabilr tam bilmiyorum.) ciktiktan sonraki 7-8 aya dair bir not yok. annem ve babam hicbirsey anlatmiyorlar bizde kaldigi sure zarfiyla alakali. zaten diger olaylarla alakali da bir tek kelimeyi annemden ve babamdan duymadim. buyuk dayim anlatti arada bir.

intihar etmeden onceki son birkac notu da paylasip sonlandiracagim.

beyler son notu yaziyorum birazdan... basligin devam etmesini istemeyen mesajlar geldi. vardir bir bildikleri diyerek sonlandiracagim. aslinda 7-8 aya dair notlar var...

Lakin giderek kanserin son safhasina gelen bir hastanin bedensel durumuna paralel bir ruh hali seyrediyor. arkadaslar hakli olabilir. herkes yas, ruh hali, reaksiyon seviyesi itibariyle birbirinden farkli. entrylerde benim yorumum yada cikarimlarim olan kisimlar zaten belli parantez icerisinde yazilmis cogu. onun disinda hersey aynen alindigi gibidir. sizofren felan diyen arkadaslara da sunu soyleyebilirim: asla yasami sizofren olabilecek kadar ciddiye almadim..
.

ve bu da son not. intihar ettigi gunun tarihini tasiyor ani zamanda. not bir kagit parcasinda. sonradan diger butun notlarin yazili oldugu defterin icine konulmus.

tarih : 27 Mart 1979. facianin 2. yildonumu
.
.
.
"ruhun bedenimde."

takip eden herkese tesekkur ederim.

not: beyler yazmayayacagim daha fazla. mesaj atmayin lutfen. sagolun