Anladım. Şimdi öncelikle bilirsin beterin beteri var demişler. Ne bir üniversitem var ne bir işim. Becerememekten değil, ruh sağlığı bozukluğu probleminden ötürü gidemiyorum. Gitmekte istemiyorum zaten. 4-5 yıldır bir odaya kapattım kendimi, çıkmıyorum dışarı. 3-4 defa da intihar girişiminde bulunduğumu hatırlıyorum. Öncelikle şunu anlamalısın ki hiç bir şeyin mecburiyetinde değilsin. Okulu bırakırsam aileme mahcup olurum, ileride iyi bir kariyere sahip olamam, iyi maaş alamam korkuları sarmasın. Bir şekilde hayatta kalırsın merak etme. Kalamazsan da o çok arzuladığın ölümü bulursun problem değil. intihar ikiye ayrılır. Varoluşsal ve sonradan yaşanan şeylerden ötürü. Bunu kendine sor küçükken intihar eğilimlerin var mıydı? Yoksa varoluşsal değildir. intihar bir kurtuluş mudur yoksa çukurun içine daha da batmak mıdır tartışılır. Zaten bu tartışma hep olacaktır. Ne kadar ciddiye alırsın bilmem ama felsefeye yönelmeni öneriyorum. Felsefeyle ilgilenmek seni daha monoton düşünen biri yapar, intiharı artık önemsememeye başlarsın. Bakma felsefenin karışıklığına o karışıklık bile sana düzen olarak gelmeye başlar bir zaman sonra. Bir nevi acı bir ilaç gibi düşün. Şu başlığı okumanı tavsiye ediyorum;

(bkz: Acıya dayanamamak diye bir şey yoktur)

Sonrasında PM'den yeşillendirirsen bu konu üzerine muhabbet edebiliriz.

doğanın kanunu

Akışına bırak , Zihnini boşalt

Her zorluğun arkasından bir dönüm noktası vardır. O an talih kırılır iyilikler başlar. Merak etme sadece biraz zaman alır. Her zaman senden önemli kimse yok bunu unutma

okumadımda zütün yiyorsa et amk en güzeli

adam oldun ve anlamadılarsa bin ol ve gibini tattır onlara dostum

bende senin gibyim hiç sevgilim olmadı arkadaşlarım hiç aramaz arasada işi düşünce ben alıştım ve artık ümidi kestim kabullendim

Panpacım pmden bana numaranı at perşembe günü paket yeniliyorum hergün düzenli arıyım seni dertleşiriz .d

Rezervasyon

Erol tangutu izle yutuptan kardeşim

her şeyden önce yaşama arzunun azalma sebeplerini sayarken, çevrendeki insanlara bu kadar çok yer vermen dikkatimi çekti. insan yaşama arzusunu çeşitli temellere dayandırılabilir ama bu diğer insanlar üzerine olmamalıdır.
anne baban dışında seni koşulsuz şartsız koruyup kollayacak birisi yok. çevrendeki insanlardan beklentini düşük tut bu yüzden.
insanlar bilinçli olduklarından kendilerini özel olarak gören tek canlı türü, bu yüzden hep varlıklarına bir anlam aramışlar. din, tarih boyunca bu boşluğu dolduran en büyük yapı olmuş.
dindar insanlar için bu temellendirme kolay ve sağlamdır. hayatlarının sonuna kadar yaşamak için sebeplere sahiptirler. ama inanmayanlar için bu hep bir problem olmuş, sayısız filozof kafa yormuş. ama elle tutulur kesin bir cevap yok ortada onlara göre.
benim fikrim şu; dünyada sadece nesillerini devam ettirme arzusunda olan canli türleri hayatta kalmış ve günümüzdeki tüm canlıların ortak hedefinin bu olması da bu sebepten. yani amacı bu olmayanlar zaten tükenip gitmişler. biz de bu grubun bir parçasıyız işte. tek farkımız bir organımızın diğer tüm canlılardan üstün olması ve bu soruyu sorabilecek kapasitede olmak. biz de türümüzü devam ettirmeye programlıyız karşı cinse duyduğumuz arzunun kaynağı bu, annemiz bize şefkat gösteriyor ve koruyor çünkü neslin devamı için bu gerekli.
yani dindar olmayan birisi için yaşamanın amacı sadece nesil devamından ibaret ve üzüntüler-sıkıntılar bunu etkilemediği için tamamen anlamsız şeyler.
başka bir pencereden bakarsak bir organizmanın kontrolü bize verilmiş ve ne yapmak istiyorsak onu yapabiliyoruz. bence bu büyük bir nimet ve sadece bu nimeti kullanabilmek için bile yaşamaya değer.

Öteki taraf var... kardeş Allahtan uzaksın belli,ben dinci değilim ama, önce Allaha yaklaş... ve şunu bil ki intihar edersen ,Cehennemde sonsuz zaman zarfında yanacaksın... brak yaşa şu hayatı, mutlu olacağın bir zaman illâki olacaktır... Bir değerin,bir hobin,bir duygun olmalı bu hayatta,bir şey için,bir amaç için yaşamalısın, milliyetçilikle başlamalısın,ben çok mutluyum... bir amacım, hedefim,planım var... kendine iyi bak
Bir dost...

sağolun beyler çok değerli entryler geldi, hepsini kendim için düşünüyorum, değerlendiriyorum.

Geber pnp görüşürüz

Her şeyden önce üstümde ki malı gibleme panpa

Bende ayrılıyorum hadi eyv