internetten tanıştığım çok şişman kadın

merhaba arkadaşlar. size daha önce internetten tanıştığım şişman kadın ı anlatmıştım. merak edenler o hanımefendiyle yaşadığımız ilginç macerayı başlıktan okuyabilirler. bu seferki hanımefendi, öncekinden çok daha şişman. o kadar şişman ki adeta bir varil gibi. çok şişman. ve tabii ki bu hikayemiz de, diğer hikaye gibi % 100 gerçek, doğal, katkısız.

hormonsuz hikaye okumak isteyenleri beklerim.

hanımefendinin ismine derya diyelim. derya tabii ki gerçek ismi değil, facebook profil sayfasındaki ismi. online people diye bir uygulama var facebook'ta. kendisiyle bu uygulama vasıtasıyla tanıştık. profil fotoğrafında bir çizgi karakter vardı. önce havadan sudan konuştuk, yaşlarımızı, ne iş yaptığımızı, medeni durumumuzu paylaştık birbirimizle.

evliymiş, bir çocuğu varmış, ev hanımıymış. biraz sohbet ettikten sonra birbirimizi ekledik. 4-5 fotoğrafı vardı. şanlıurfa tarafına geziye gitmişler ailecek. klagib çeşme başı, yemek yerken, şurda da grupçak fotoğraf çektirelim mantığında çekilmiş turist fotoğrafları.

memeleri, beli, kalçaları... kocamandı..

derya evde takıla takıla sıkılmış, sıkıldıkça internete sarmış, sosyal paylaşım ortamlarına her girdiğinde yüzlerce erkekten türlü teklifler almış, abartılı iltifat cümlelerine ve ilan-i aşklara maruz kalmış klagib bir türk hanımefendisi. haliyle g o tu kalkmış. kalkarken de fazla zorlanmamış çünkü gerçekten kocaman.

ben her zamanki gibi insanca ve dürüstçe konuştum kendisiyle. fotoğraflarını gösterdikten sonra klagib soruyu sordu; "ne düşünüyorsun?" "çok şişmansın" dedim. "evet yaa ama rejimdeyim vericem hepsini" dedi:(((

veremezdi. "ben de zayıf değilim" dedim. "evet gördüm fotoğrafları" dedi. bir süre havadan sudan konuşmaya devam ettik. o zamanlar msn yaşıyordu, msn aldık verdik, ekleştik. bir gün "kamera açalım mı" diye sordu. "peki" dedim. açtık.

daha önceki başlıkta anlattığım kadına kamera açmama sebebim, kadının direk sanal s e x istemesiydi. böyle yapay işlerden hoşlanmıyorum. kameraları açtığımızda mutfakta oturmuş bana bakarak gülümsüyordu. üzerinde askılı bir tişört vardı. görür görmez "fotoğraflar kaç yıl öncesinden?" diye sordum. "çok mu belli oluyor:((" dedi. evet belli oluyordu, fotoğraflarda şişmandı, şimdiyse daha şişman. sütyen giymediği belliydi, zira göğüsleri orta halli iki karpuz gibi masaya doğru yayılmıştı resmen.

"ya kibarlık yapmak zorunda değilsin, açıkça konuşabilirsin, istersen kapatabiliriz, sorun değil" dedi. "yoo ben halimden memnunum" dedim. tuşlara tıkır tıkır basarken bıngıl bıngıl oynayan devasa memelerden hipnotize olmuş gibiydim.

"nereye bakıyosun sen bakayım yaramaz?" dedi, gülümseyerek sigara yaktı. ben de yaktım, "anlamadın mı nereye baktığımı?" dedim. gözlerini memelerine doğru indirip kahkaha attı ve "bunlara bakıyorsun değil mi?" dedi.

işin enteresan tarafı ikimizin de mikrofonu ve hoparlörü açık olmasına rağmen hala yazarak konuşuyorduk. insan yazarak daha rahat iletişim kuruyor bence

"evet" dedim, onlara bakıyorum. "ama bakılmayacak gibi değiller ki?" "ya biliyorum herkes bakıyo zaten, erkekleri bırak kadınlar bile bakıyo hep ama ben memnun değilim, belimi çok ağrıtıyo, sütyen bulmakta zorlanıyorum, zor oluyo büyük meme" dedi.

bir kadın "meme" dediyse daha derin mevzulara girme zamanı gelmiş demektir.

"büyük memelerin kadınlar açısından en büyük sıkıntısı sarkması, çünkü hepiniz 18 yaşındayken olduğu gibi dik ve sert olmasını istiyorsunuz" dedim. "şekerim bunlar ben 18 yaşındayken de dik ve sert değildi, o zaman büyük ve yumuş yumuştu" dedi.

"tamam o zaman" dedim. muhabbet tıkanmıştı. sessiz ve gergin geçen kısa bir bekleyişten sonra "şimdi senin sandığın kadar sarkık değiller desem görmeden inanmam dersin sen kesin" dedi. açmak istiyordu. zaten çoğu kadın açmak ister, yeter ki güvensin ve beğenileceğini, karşısındaki erkeği etkileyeceğini hissetsin.

koltukta geriye yaslanıp gülümsedim ve ilk defa yazmadan, gözlerinin içine bakarak doğrudan mikrofona "aç hadi" dedim. o da yazmayı bırakmıştı, "gerçekten görmekten istiyor musun" diye sordu, başımı salladım. elini askısının yanından tişörtün içine soktu, avuçladı ve çıkartmaya çalıştı. çıkartamadı. gülümsedi, "çıkmıyo" dedi. "tişörtü çıkart" dedim. "offf yaa" dedi, bir eliyle tişörtü alttan tutup kaldırdı, diğer eliyle de açtığı memeyi avuçlamış kaldırıyordu. meme taşıyordu resmen avucundan

etkilenmiştim. kalkmıştı. dudağımı ısırdım, elimi uzatıp sıvazlamaya başladım. masadan dolayı o göremiyordu alt tarafı. "ama ben de görmek istiyorum" dedi. "ben göstermek istemiyorum böyle izle" dedim. "o zaman ben de göstermem" dedi, kapattı. "peki" dedim. suratı asılmıştı

"niye göstermek istemiyorsun, çok mu ufak?" dedi. beni kızdırıp damarıma basarak tahrik etmeye çalışıyordu. "evet çok ufak" dedim. "sorun değil, ben ufak severim, göster hadi" dedi. "göstermememin sebebi ufak olması değil ki, sevmiyorum" dedim. "peki ama kusura bakma, benim boşalmam lazım, yatağa gidicem" dedi ve kamerayı kapatıp gitti

okuyan olmadığına göre biraz ara verelim.

devam edelim

ara sıra karşılaşıyorduk fakat ne ben kamera açmasını istiyordum, ne de o bana teklifte bulunuyordu. birbirimizi silmiş ya da engellemiş değildik, zaten ne zaman msn'i açsam online oluyordu. msn açtığımda listede online görünen kişiye özel bir durum yoksa mutlaka mesaj atardım. sanki bir kafeye girmişim de bendne önce gelmiş orada oturan tanıdıklara selam veriyormuşum gibi hissediyordum. selam vermezsem ayıp olacakmış, bak gördün mü herif geldi, selam vermedi diyecekler diye düşünüyordum. dolayısıyla ona da selam veren genelde ben oluyordum, muhabbeti uzatmayınca ben de uzatmıyordum. yine sanki bir kafeye girmişim, bir tanıdığıma selam vermişim ama o tanımadığım başkalarıyla aynı masada oturduğu için masasına oturmamışım gibi.

bir cumartesi günü yine ofise gitmiş, çayı demleyip kahvaltımı yapmış, bilgisayarın başına geçmiştim. msn otomatik açılıyordu zaten, baktım bu online. pencereyi açtım, tam slm yazacakken onun yazdığını fark ettim. "merhaba hoşgeldin" dedi. böyle olunca kafeye girmişim, bir tanıdığım bir masada tek başına oturuyormuş, beni görünce gülümseyip el sallıyormuş gibi oluyordu ve onun masasına oturup sohbet etmezsem çok ayıp edecekmişim gibi hissediyordum. böyle de hassas bir insanımdır.

kocaman gö tü ve masaya yaydığı karpuz memeleriyle bana gülümseyerek el sallayan bir kadını görmezden gelmem beklenemezdi

heyecanla ve hevesle, hızlı hızlı yazıyordu. aradan geçen zamanın acısını çıkartmak istiyor gibiydi. biraz yazdıktan sonra hiç teklif bile etmeden kamera daveti gönderdi, kabul ettim. yine mutfak masasındaydı, yine üzerinde tişört vardı ama bu defa askılı değildi, yine sütyeni yoktu, karpuzlar yine masadaydı. "hemen kabul ettin, galiba özledin beni?" dedi. "evet" dedim. "peki bunları özledin mi?" gözler yine karpuzlara doğru inmiş, surattaki ablak ifade belirmeye başlamıştı. hafif hafif bacaklarını sıktığını vücudunun ve yüzünün şeklinden anlayabiliyordum.

+görmek istiyor musun?

-aç hadi

+sen de açacaksın ama?

-tamam açıcam

+bak açmazsan bir daha konuşmam, engellerim

-tamam dedik ya

+silerim bak ona göre

-açsana

ayağa kalkıp tişörtünü çıkarttı. memeler tişörtü çıkartırken yukarı doğru kasılmış, lambır lumbur inmişti aşağıya. sarkık, kocaman, kahverengi başlı memeler..

iki eliyle memelerini avuçladı ve kaldırdı. bir kadının memesi çok küçük değilse mutlaka bunu yapıyor, sanki o aşağıdan destekleyince sarkık olduğunu anlamayacakmışız gibi. küçük ve diri olsa bile o el oraya mutlaka gidiyor ama bu sefer örtmek için.

-hadi sıra sende

-peki

ayağa kalktım ve tişörtümü çıkarttım. oturdum, onun gibi ben de memelerimi avuçladım. memesini avuçlamış iki insan vardı ekranda.

-tamam, ben de çıkarttım, istediğin gibi bakabilirsin

eli memelerinde bir süre anlamsızca baktı. sonra kahkaha atarak gülmeye başladı.

-ya sen ne pi ç bi adamsın ya

+hehehe, niye öyle diyosun ya, eşitlendik işte.

-memeni aç mı dedik sana?

+beğenmedin mi memelerimi?

-ya öfff

çat diye kapattı kamerayı ve offline oldu. engellemişti kesin