inside llewyn davis

incir reçeline döner deyip beni yanıltan film, saçmasapan aşk meşk olmayınca film de taka sarmadı iyidi..

ya bu adamlar hiç mi kötü film çekmez, hiç mi boş film çekmez, hiç mi çerezlik film çekmez, ya da sadece paraya oynamazlar, nası adamlarsınız siz arkadaş. şu hayatta kıskandığım adamların en tepesinde bu coenler. bu kadar önemli ve derin bi konuyu bu kadar güzel, her sahnesi-her karesi sanki kartpostallardan fırlamış görüntülerle, bu kadar sıcak, bu kadar doğal, ve içine kara mizahı da katarak, bir de filme tam oturan ve anlamlı müziklerle harmanlamak ve en önemlisi bu kadar gerçekçi anlatabilmek hakkaten çok büyük iş.

özet: 9/10 luk bir film, mutlaka izleyin, herkes kendi hayatından bişey bulcaktır.

şu ana kadar bayıldım filme.

esas oğlan karakter çok sıkı.

yarım saat kaldı bitmesine

editlerim

edit 1: askeriyede vardı böyleleri. bir kere tutanak yedi miydi ayarı verirler ardı arkası kesilmez. daha da kötüsü olmaz dersin ama olur. vardır böyle tipler. ama şaşırırsın da bu adamın dayanma gücüne. kahramanımız da bu tiplere benziyor. nasıl olduysa bi çöplüğe giriyor. çıkmaya çalışırken daha da batıyor. battıkça çirkefleşiyor. çirkefleştikçe batıyor.

o kadar sahici geldi ki bu kabalığı ve uyuzluğu, karakteri sevmeme sebep oldu.

edit 2: filmde karakter devamlı günübirlik kalacak bir yer arıyor. evi ve parası yok. günübirlik iş çıkarmaya çalışıyor. otostopla şikagoya gidiyor mesela. aynı şekilde otostopla dönüyor. montu bile yok ısınacak ki, buna özellikle vurgu yapılmış filmde, hava hep soğuk, çoraplardan kar suyu akıyor, ısınmak için kahve içiliyor. ama daha da dibe vurması için ordan da shift değişimi ile kovuluyor.

bu yertsizlik-yurtsuzluk hali gene bu sene izlediğim frances ha'nın durumuna benziyor. her ikisi de bir yerlerden çıkmaya çalışıyor. bir yerlerde yaşamayı, evi olmasını, işi gücü olmasını, başarılı olmayı istiyor.

fark şu ki: frances dünya tatlısıyken, bu kahramanımız ise kabalığın zirvesinde uyuzun biri, küçük yeğeninin karşısında bile küfrediyor.

filmin sonu da bu iki karakterle uyumlu seyrediyor,

frances tatlı ve umutluydu; başardı, llewyn gıcık ve umutlu ama hüsranla bitiyor.

neyse bu iki film bu sene izlediğim en iyi iki filmdi.

harika film. başlarda true grit gibi klagib coen tarzının dışında bir film olacağını sansam da, parktaki kürtaj muhabbeti baya güldürdü. müzikler harika, sıkı soundtracke sahip filmlerden biri. oscar isaac, driver ve pu-239dan sonra yine bir kaybeden rolünde.

ekşici binlerden biri şöyle güzel özetlemiş filmi

"asla yatağı olmayan kanepede yatanlar, sabahları kabusla uyananlar, uyandıktan sonra aç karna sigara içenler, söyleyecek sözü olmayanlar, sarhoş olup etrafa saranlar, yolculuğu hayatın gerçeği yapmış olanlar, inandıklarından taviz vermeyenler, ayın sonunu değil günün sonunu getirmeye çalışanlar, kısacası elini attığı her işi tak edenler için şahane bir film."

izleyin.

çok güzel bi film lan. izleyin.

huur çocuğu leonardo dicaprio yüzünden arada kaynayıp giden film

güzel olacak gibi.

daha çıkmadan 100/100 metascore'u kim veriyor?

edit: tamam izleyebilirler de

godfather=100

bu film nasıl 100 oluyor amk

oha amk nooluyor lan, eleştirmenler 100 ü basmış hep.

http://www.metacritic.com...ewyn-davis/critic-reviews

@1 lan bin seni her film başlığı altında görüyorum. kimsin lan sen gibik?

@3 kaybol burdan

@3 kaybol buradan

şahsen gibimde bile degil

film dave van ronk'ın hayatını ele alıyor. coen brothers'ın filmleri iyidir ama artık devirleri bitti. saman kafalı veletlere aşk filmi izletmek gerekiyor puan alması için...
(bkz: the big lebowski) (bkz: the man who wasn t there)

coen kardeşlerin imdb'de 70 kişiden 4.5 puan almış olan filmi. tamam oylayan sayısı epey epey az ama insan şaşırıyor yine de. hatta kendilerini pek sevmesem de epey şaşırmış vaziyetteyim.

http://imgim.com/insidellewyndavis.jpg