Dost acı söylemezmiş meğerse , meğerse dost acının ta kendisiymiş. Hatta ve hatta dost , dost değilmiş. Bilememişim. Gönlümle değil de gözümle görmüşüm , görememişim. Acıyı yaşamışım sanki , hayır hayır acıyla ölmüşüm. Evet acıyla öldürülmüşüm. Ya da daha kötüsü ölememişim.

Benim her gece yanlarında omuzlarında ağladığım güldüğüm anlattığım dinlediğim insanlar , gitmiş bir başkasına , başkalarına anlatmışlar benim geçmişimdeki geçmeyenleri. Bir başkasıyla , başka olmuşlar. Geleceğimdeki gelmeyeceklere gülmüşler.

insan üzülüyor dostlarım. 3 yıldır kardeşim dediğim insanların hayatımı tek çırpıda gibişlerini görmek beni üzüyor be dıbınakoyim. 4 gündür diyorum ben nerde hata yaptımda kardeşim dediğim insanlar , gitti de beni başkasına anlatıp küçük düşürdü. Pek bir şey söyleyemiyorum. Bunu anlatacak başka hiç kimsem olmadığı için sizlere anlatıyorum. inanın annem babam ve ablam dışında kimsem yok. Hiç değilse onlar var diyorum. Neyse uzatmayayım , sağlıcakla kalın.

ilk 3 satiri okuyun suku oluyo zaten.

Aynı durumdayız sanırım

Hayat böyledir işte kendinden başkasi yoktur aslinda. Biz buna hayatin gerçeği diyoruz.

kendi kanından olmayan kimseye tamamen güvenemezsin güvenmemelisin. ailen ile dertleşemiyorsan benim gibi yap, bi defter tut onu kendine arkadaş belle