0
Varmaz oldu, vermeye hiç elimiz,
Dönmez oldu, bir özüre dilimiz,
Teşekküre çoktan bitti pilimiz;
En küçük damlada, sabrımız taştı,
insan olmak, bu kadar mı zorlaştı?
Bilgisizlik, ne vehimler üretti;
Önyargılar, vicdanları kör etti.
Dürüst olmak.. Affedilmez cür\'etti,
Öfkemizden, yüreğimiz korlaştı,
insan olmak, bu kadar mı zorlaştı?
Çağdaşlığı, maske yaptık yüzlere;
Bu çifte yüz, yakışmadı bizlere,
Merhametten, haktan yana sözlere,
Hoşgörümüz, neden böyle darlaştı?
insan olmak, bu kadar mı zorlaştı?
Bir tarafta, ilme şaşı bakanlar,
Bir tarafta at gözlüğü takanlar,
irfan desen, bu lisandan kim anlar?
Gerçek âlim, gözümüzde horlaştı,
insan olmak, bu kadar mı zorlaştı?
Helâl kazanç, nefsimize az geldi,
Bankerlere tavuk verdik, kaz geldi,
O gözyaşı sağnakları, vız geldi;
Saçlarımız, değirmende kırlaştı,
insan olmak bu kadar mı zorlaştı?
Yedik içtik, haram helâl bir tuttuk,
Dişe göre ne bulursak hep yuttuk,
Mahşer, Mîzan, Kur\'ân, vicdan unuttuk;
Yollarımız, hep zulümde birleşti,
insan olmak, bu kadar mı zorlaştı?
Paspas oldu; sevgi, saygı, paraya,
Ahlâk döndü, kanayan bir yaraya,
Ailede, şeytan girdi araya;
Karı, koca, kardeş, bacı hırlaştı,
insan olmak, bu kadar mı zorlaştı?
Evde pişen, bizi tatmin etmedi,
Beş yıldızlı sofra kurduk yetmedi,
Şişelerle yarışımız bitmedi;
Kalp gözümüz, şehvetlerle körleşti;
insan olmak, bu kadar mı zorlaştı?
Kendimizi, masaya hiç sermedik,
Başkasına hiç söz hakkı vermedik,
Sövdük, dövdük.. Bunda vahşet görmedik
Mazlum yüzler, yumruklarla morlaştı,
insan olmak, bu kadar mı zorlaştı?
Bayramlarda, beş dakika mezarlık,
Bir senede, iki namaz... Nazarlık,
Ettik hâşâ Allah ile pazarlık;
Bir gaflet ki; içimize yerleşti,
insan olmak, bu kadar mı zorlaştı?
Oysa bizler, ihsan için varolduk;
Meleklerin secdettiği bir kulduk.
Bu şerefi taşımaktan yorulduk.
Edep, hayâ, akıl, fikir yozlaştı,
insan olmak, bu kadar mı zorlaştı?
Dîn.. islâm dinidir, Allah indinde,
ilim, irfan, sevgi, barış bu dinde,
insanlık, ne buldu, nefrette kinde ?
Sağduyumuz, hedefinden çok şaştı;
insan olmak, bu kadar mı zorlaştı?
Ey Mübarek akl-ı selîm , nerdesin?
Sen, ateşle aramızda perdesin,
Hasreti var, gör ki sana herkesin;
Cür\'etimiz, haddimizi çok aştı;
insan olmak, ne kadar da zorlaştı...
Cengiz Numanoğlu
Tümünü Göster