insanlıktan çıkış hikayem

eskiden hep kendime özen gösterirdim. bir gün öncesinde duşumu alır sakalı bıyığı keser cillop gibi olur sabah ta cillop gibi dışarı çıkardım. ama baktım insan olmak prim yapmıyor. gerçekten yapmıyor.

kaç kere kendinize "lan yarın buluşucam biriyle dur bi duş alayım , sakalları keseyim , saçları yıkıyayım , erken yatayım , sabahta çakı gibi zıplayayım yataktan" dediniz ? Ben çok dedim. nerdeyse her gün öyleydim. olmuyor.

artık insanlar iğrenç , aşşağılık , birbirinin üstüne basarak bir yerlere gelme çabası güden ,saman altından suyun dıbına koyan tarzda.

kaç kere kendinize " lan ne kadar düzgün adamım ben ya vallahi kendimi çok seviyorum ben" dediniz ? ben her gün dedim. ama öğrendim ki aslında öyle biri değilmişim.

insanlar sizi siz yapan özelliklerinizden ne zaman iğrenmeye başlarsa o zaman bişeylerin ters gitmeye başladığını anlarsınız. peki hayatınızda herşey ters gidiyorsa neyin ters gittiğini nasıl anlarsınız ?

farz-ı misal bir çift görüyorsun , el ele hahara huhora gülüyolar , neşeliler , sevinçliler. allah aşkına kendine hiç sormadın mı " lan olm benim ne eksiğim var ?"

çok sordum ve cevaplarını da yavaş yavaş buluyorum.

asi tavırlar sergilemiyorum. her olayın inciğine cinciğine bakar öyle yorumlarım. lapadanak dalmam. bu yüzden kaybediyorum. çünkü ne kadar irdelersen o kadar sorun , ne kadar sorun çıkarsa kafanda o kadar çok soru işareti beliriyor. ama yapamıyorum , hep sorguluyorum.

salak insanlara prim vermiyorum. istesem de veremiyorum. toplumun zeka seviyesi az çok belli , uzun lafın kısası insanlarla anlaşamıyorum.

(içinizden "lan o kadar zekisin niye 3 yıldır üni kazanamadın eşşek" diye geçiriyo olabilirsiniz. evet kazanamadım. bu yıl da gibindirik bir bölüm yazıp yoluma bakıcam. bu dünyada herkez iyi yerlere gelecek diye ne bir kaide ne bir kural var. herkez kendini az çok biliyor..)

insanların arkasından konuşmuyorum. insanların arkasından konuşup onları yerlere serip kendimi göklere çıkartacak cümleler kurmuyorum. belki de bu yüzden yüzüme gülüp arkamdan sallayanların hala yüzüne gülüp iyi düşünmeye çalışıyorum.

insan hata yapar diyorum kendi kendime , yaptıkça düzelir , yaptıkça pişer. peki ya hayatı hatalar-yalan üstüne kurulu olanların şu andaki refah düzeyi ve hayatının güzelliğini görünce napıyorum ? deliriyorum..

her hata yaptığımda aklımdan 2 şey geçiyor. -hata yaptıkça hatalarının farkına varacaksın , -olacak birşey olsaydı olurdu , olmadığına göre olmayacakmış..

tekrardan zamanını ayırıp "ne diyo bu bir bakayım" diyerek okuduğunuz için sağolun. hayatta böyle biri de var..

yozlaşmış insanlar sizden de nefret ediyorum. hanginiz "ne tarz müzik dinliyosun"lu bir muhabbet geçtiğinde asıl dinlediği müziği karşısındakine söylüyor ? itiraf edeyim ilk başlarda ben de ortama ayak uyduran eşşeklerdendim. "yaaaa benn yabanncı dinlerimmm peki seeen?" dendiğinde " heheheh evet ya yabancı parçalar dinlerim bende genelde" derdim. anlatmak istediğim , karşımızdaki insanların bize söylediği , ön gördüğü şeyleri uygulamaya çalışıyoruz. en azından uyguluyordum. ama her ne kadar iyi oyuncu olursan ol kendi için rahat etmiyor. benim içim rahat etmiyordu..

geceleri ahmet kaya , zeki müren dinlerim. (ahmet kayanın dünyaya bakış açısı ve kafasındaki siyaset beni zerre kadar alakalar etmiyor.) ve inanır mısınız ahmet kaya ve zeki müren gibi müzik açısından değerli insanları ufak bir sohbette bile karşınızdaki insana söylediğinizde size "nası bi tip lan bu ?" bakışlarıyla bakıyorlar. toplumun giderek yargılarını kaybetmesi , yozlaşması , aslında saf , temiz , içi dışı bir insanların adam yerine koyulmaması bu gün için "normal" olarak değerlendirilse bile altında yatan anlamlar çok derin.

geçen gün başıma gelen olay bu anlattıklarımın bi örneği aslında..

ilk başta müzik konusuna gelelim. (müzik konusu diyip geçmeyin altında yatan anlamları anlamaya çalışın.)

x : hacım sen ne tarz müzik dinlersin ? laf açılmışken sorayım.
ben : ruh halime göre değişiyor kardeşim.
x : nasıl yani ? belli bir dinlediğin tarz yok mu şimdi ?
ben : dediğim gibi ruh halime göre değişiyor..
x : hacım şahsen ben hiç türkçe dinlemem hep yabancı dinlerim. türkler birşeyden anlamıyor.
ben : (sessizce kafayı salladım ve bi bahane bulup uzaklaştım.

şimdi kafanızda soru işareti olabilir bu neydi şimdi ne alakası var diye. aslında çok çok alakası var bu konuyla.
git gide yozlaşan insanlar iletişime geçtiği diğer kişileri de kendi isteklerine göre yönlendirmeye çalışıyor.bu da asıl kişinin kendi öz benliğinden ödün verip insan içine karışması için çok iğrenç bir oyun haline geliyor.

demek istediğim şu. doğru düzgün bir insan profili çizin aklınızda , ve bu insan şu günümüz şartlarındaki iğrenç insanlarla anlaşamıyor , kaynaşamıyor. (genelleme yapmış gibi olsam da söz meclisten dışarı , tabi kendinize başka bir kişinin gözünden baktığınızda doğru dürüst diyebiliyorsanız.)
peki o eleman napacak ? ya benim gibi kendini dış dünyadaki her taka kapatıp kendi iç dünyasında kendini avutacak , ya da kendi benliğinden sıyrılıp aslında iğrenç , gereksiz ve gerizekalı olan insanlarla kaynaşmak , bir araya gelmek için gerizekalılaşacak.

en basitinden şu günlerde ortalığın içine eden "gangnam style" adlı 0-5 yaş grubunun bile gülüp eğlenemeyeceği şarkı. arkadaş klibiyle beraber izledim-dinledim parçayı ne gülünebilecek bir nokta ne de hani müzik kulağını da geçtim "300-500" tarzı bir güzelliği de yok ki aç yanda çalsın sen de kafa salla halay çek harmandalı oyna. yahu nedir yani o nedir ? bir anda dünyada patlak verdi diye direk niye benimsiyosun ? artık utanmaya başlıyorum kendi halkımdan!

biri toplu taşıma aracında kafasında türbanıyla yüksek sesle saat sabahın 9 unda ilahi açar otobüsteki herkese dinletir , biri telefonunun zil sesini apaçi müziği yapar telefon 5 saniye çaldıktan ve otobüstekiler o müziğin o telefondan geldiğini anladığı zaman telefonunu açar , biri sabah sabah internetten gangnam style izler otobüste.. yahu gerizekalımısınız ? bu kadar salak mı oldu bu millet ? hepsinden iğreniyorum..

bir konuya daha değinicem ama bu konu çoğu kişinin canını sıkabilir. tabiki kendi kişisel görüşüm katılmayan katılmaz.

Her iş yerinden , okuldan , üniversiteden , dershaneden , ordan-burdan "çıkışta napıyoruz ?" sorusuna verilen yanıt neden ya "burgerking" ya da "mcdonals" ? ben buna gerçekten anlam veremiyorum. afedersinde çük kadar ekmek mi ne olduğu belirsiz şeyin içine 2 3 parça malzeme koymuşlar yanına patates ile kola getiriyorlar yiyosun doymuyosun bile verdiğin para nerdeyse 1 milyon dolar. Fakirlik zenginlik ya da beğenme damak zevki açısından söylemiyorum. bana hem komik hem de gerizekalıca gelmiştir. içinizde hiç burgerking e gidip o önündeki menüyü yerken amerikanlaşmayan insan var mı ? bence yok. çünkü kendimden biliyorum o patatesi tutuşunuz , ketçapı sıkışınız , o kolayı içerkenki bilek eğiminiz bile değişiyor. ayrıca 3 4 kere burger denen yere gidip orda milletle beraber yemek yemişliğim var öyle de bi salaklık yaptım..

anlatmak istediğim asıl olay senin belli bir oturman , kalkman , duruşun , insanlara karşı olan yakınlığın-mesafen vardır değil mi ? bunu da senin içinde bulunduğun aile ve ortam yaratır.ama bunlar en başta olan şeyler.. senin asıl kişiliğini beynin belirler.. karşındaki erkek veya bayan sana "gel hadi burger a gidelim bişeyler yeriz" dediğinde sen "tamam hadi gidelim" veya "ben sevmiyorum başka bi yere gidelim" diyebilirsin. bu da senin yavaş yavaş da olsa kendi kişiliğini belirler. ama tabiki bu görecelidir. önemli olan karşındaki kişinin ne istediği değil kendi istediğindir (bana göre) ki emin olun mantıklı bir cevap verdiğinizde karşınızdaki kişi size direk "amaaan gelmezsen gelme çokta umrumdaydın" demez. bi akıl süzgecinden geçirir , "bu adam bana böyle dediyse bi bildiği vardır bende mi gitmesem" diyecektir adım gibi eminim. ha demedi ya da demez diyosanız bırakın takılsın onlar..

sonuç itibariyle yine iğrendiğim ve artık bazı konularda insanlıktan çıkacak derecede olduğum ufak bi yazı yazdım. fikirlerime katılan-katılmayan herkeze "okudukları" için teşekkür ederim..