reserved

okuduktan sonra kendime nerden başlamalıyım diye sordum

rezerved

Panpa yasin basin kac bilmiyorum ama yakin fikirlere ve hayat gorusune sahibiz. Benim degisimim liseden sonra oldu, bunun sebebi nedir diye derinlemesine dusunsem bile en ufak bir cikarim dahi yapamadim. Genel olarak bakildiginda gamsiz ve hayati pek giblemeyen bi insanim. Cevremde olan biten hic bir sey beni uzmuyor, mutsuz olmak ya da mutlu olmak nasil seylerdir bunlar bana cok uzak kavramlar, unuttum bu duygulari. Duygusal olarak ekgib bi insanim, beni taniyan herkes cok farkli oldugumu soyluyor, belli bir sure beni tanimaya calisiyor, mucadele ediyor ve sonunda vazgeciyor. Aslinda bu benim isteyerek yaptigim bisey degil ama durumun her an farkindayim.
Kapali kutu olarak gorulmek, insanlarin arkamdan soylenmesi, dedikodular hic biri umrumda degil. Kurulan bir cumleden turlu cesitli manalar cikaran sizofrenik varliklara hayret ve ibretle bakiyorum. Hayat benim icin karmagib degil ve bu yuzden ben cok duz bir adamim. Am got memeden daha fazla ilgimi ceken seyler bilinmezlik, bilinmeyeni bilmek istiyorum.
Felsefi cikarimlari olan kitaplara, makalelere bayiliyorum. Chuck'in gosteri peygberi ile ozdeslesen karakterlerini daha iyi ayirt edebiliyorum. Orwellin 1984u ile gidisata dair daha fazla umutsuzluga kapiliyorum.
Umut etmek konusunda sana pek kayilmiyorum, umut etmek aslinda basarisizligi gozardi etmeye calismaktir, kendini kandirmaktir. Hemen hemen insanlarin cok buyuk bi bolumu gelecege umutla bakar, sokakta cop toplayan da, gunluk binlerce lira kazanani da hep umut eder, umut ederek hayatini tuketir. Umutlar ve hayaller icerisinde yasamak yasamini bosa tuketmekten ote degildir, dunya gorusu realist olmayan insanlar hayallerestlerdir. Ancak bi noktada hayal etmenin guzel oldugunu da inlar etmiyorum. Neyse, boyle iste. Bir gun belki yukselde, konurda denk gelirde tanisiriz, konusuruz.

Hayatın gerçeklerini farkedebilen azınliğın içindesin.
tebrik ederim.

@1 sana helal olsun resmen içimi okudun. şuan birebir bu durumdayım. sevgılımden ayrılma sebebım bu yukardakı konusmayla birebir aynı

Bu yazı için teşekkür ederim panpa.

ooo win phone de arkaya o resmi nasıl koyuyon ?

Bir ara okurum

Düşüncelerini paylaştığın için sözlük yazarları sana minnettar olmalı bence. Yazdıklarını okudum ve kendi düşüncelerimle eşleşen birçok yer gördüm. Bu yazdıkların anlaşıldığı zaman aslında birer sır gibi bir şey. Bunları doğrudan yazmış olman buradaki çoğu kişinin anlattıklarına anlamamasına neden olacaktır diye düşünüyorum. Çünkü anlattıklarının iyi idrak edilebilmesi için okuyan kişinin bunları zaten kendi iç dünyasında benimsemiş fikirler olması gerekir. Hatta bunları benimsemekle kalmayıp çeşitli tecrübelerde, gözlemlerde bulunmuş olması gerekir diye düşünüyorum. Sende bu yollardan geçmiş ve makul derecede tecrübe sahibi olmuşsun sanki. Yazında yansıttıkların bu noktaya gelmeden önce pek çok kez değişime uğramış ve en sonunda bu hali almış gibi.

Aynı düşüncelere sahip oluğumuzu söylemiştim sanırım. Bunlardan bazılarına 'kesinlikle'; bazılarına ise 'katılıyorum' diyebilirim. Çünkü gördüğüm kadarıyla benim düşünmekte olduğum ve henüz benimsememiş olduğum fikirler konusunda tecrübe sahibi olmuşsun ve bu fikirleri benimsemişsin.

Şundan emin olabilirsin ki bunları yazarak en azından bir kişide birtakım farkındalıklar meydana getirdin.

böyleyken de ne mutlusun ne mutsuzsun işte. bazen de canına tak ediyor yalnızlık

aynısını yaşadım

aşağılanmanın ve yalnızlığın ne olduğunu bilirim

insanı acı güçlendirir

Bir çınara ulu demek için fırtınalı havaları atlatması gerekir

Yaratcılık acı ve keşif acıda saklıdır

acı insan güçlendirir

Acı insanı olgunlaştırı , çünkü acı insanın düşünmesini sağlar

Düşünen insan olgulaşır

Genelde okurum ama bu sefer hepsini okumadım biraz başını okudum ve göz gezdirdim kalanına

En iyisi umursamamak , sonçta hepimiz öleceğiz bu kadar kasmanın ne anlamı var , insan ben dedikçe egoistleştikçe odaklandıkça önemsedikçe acı çekiyor

seninle tanışmak isterdim panpa beni yazmışsın resmen

Okumadim... bu kadar takma panpa insanları bence. La takmayarak o kadar karakter girdiysen allah muhafaza bi de taksan karamazov kardeşleri yazacan.

yazı boyunca chuck palahniuk gösteri peygamberinden herhangi bir sayfayı okuyomuş gibi hissettim panpa

Panpa bende aynı durumda sayılırım. Gülümsemek gerçekten güçlü bir silah. Samimi olmayan insanlardan bıktım artık. Kendim oluyorum sadece ama hala rahat değil kafam bunları yaparak duygularımıda kaybettim ne yapsam bilmiyorum

şu insanlarla tanışma olayını ben de severim isterim ama nedense bi türlü tanışamam yani cesaretim mi yok nedir onda bi yardımcı olsana panpa

Panpa barda yalnız içiyorum burda takılıyorum ama harbiden uzun be okuyasım gelmedi valla

şarkıyla okudum on numara kardeşim eline sağlık

Güzel yazmışsın kardeşim ellerine sağlık