Kafatasçılardan bir farkı yoktur. insanı güzel, çirkin diye ayırmak nedir ya? Ulan yemin ederim evrenin bu düzenine karşıyım. Şimdi kendizi çirkin, suratı sivilce dolu bir erkeğin yerine koyun:

Bir kız seviyorsunuz. Hemde deliler gibi. Şiir yazıyorsunuz, sıralara kazıyorsunuz. Ama kıza çirkin olduğunuz için sevdiğinizi diyemiyorsunuz. Derseniz ne olacak? Kız "Bu tiple nasıl bana çıkma teklifi edebiliyorsun?" deyip tokadı yapıştıracak. Sonra "Niye sigara içiyorsun? Niye öylesin? Biraz yüzün gülsün." diyorlar. Haksızlar.

Ulan(beyler size de diyorum, kızlara da) bir insanın neden tipine bakarak onu reddediyorsunuz? Tipinin öyle olması onun suçu mu? O kişi sizi canından çok seviyorsa neden ruhuna değil de tipine bakıyorsunuz?

Benim bir arkadaşım var. Neymiş? Kendisiyle çıkacak kız çok güzel olmak zorundaymış. Duydukça elim ayağım titriyor. Lan güzellik nedir ya? Hadi karşındaki kız senin için ölüyorsa. Reddederken hiç mi vicdanın acımayacak?

Başında dediğim gibi dış güzelliğe bakanlar "KAFATASÇI RUH HASTALARI"dır.

Neyse beyler anlayan anladı. Anlayanlarda zaten çirkin kardeşlerim. Gelip şimdi 3-5 züppe "Doş gozollok onomlo yhooo" der.

Hepinize iyi geceler...