-1
15 yaşımda acı çekme ( maşosizm ) ve acı vermekten zevk alma ( sadizm ) gibi tuhaf eğilimlerin olduğunun farkına vardım
ilk olarak çaktırmadan kasıklarıma ufak kesiler atarak başladı her şey ...
daha sonra diş etlerimi cam kırıkları ile usulca parçalamakla devam etti
gereksiz sebeplerden kavga çıkarmak işin boyutunu değiştirdi... normal yumruklaşma ile başlayan kavgalar, elime geçirdiğim nesneleri tamamen kalıcı hasar vermek üzere kullanmamla işkenceye dönüşüyordu karşı taraf için...
bir keresinde üstüne çöktüğüm bir ergenin ağzının iki yanını çakı ile yarmıştım... chelsea gülüşü ya da joker gülüşü dediğiniz şey ... yalvarmasına aldırış etmemiştim
uyuyan bir arkadaşımın ayağına abartmadan yanıcı madde döküp çakmağı çakmıştım ... o telaş ile zıplarken ve alevler dizinin yukarısına hızla yol alırken sigaramı içmekle meşguldüm ... banyoya yetiştirip suya tutttuktan sonra üzgünmüş taklidi yapacak kadar adiydim, çocuk 1 hafta ayakkabı dahi giyememişti içten içe gülüyordum haline...
aynı çocuğun üstüne kaza süsü vererek kaynar çaydanlığı devirdim... amacım suratıydı, iyi ki olmadı
yine bir arkadaşa yanlışlıkla olmuş gibisine kebap şişi soktum ... çok derine girmedi ama pazu kısmını 1 cm kadar delmişti
sonra ?
bunlar beni kesmedi ve başladığım noktaya döndüm
kendime zarar vermeye yani ...
penisime ucuna ip bağlı teller sokuyordum... en zor gelen buydu ama en çok farklı duygular yaşatan yine buydu
dilimi tırnak makası ile koparıyordum
kendimi kesip akan kanı izlemeye bayılırken , bir gün gerçekten bayıldım...
sonra 6 ay kısmen yataklı, kısmen evde tedavi
niye anlattım onuda bilmiyorum
ama şu aralar içimde yine zarar verme güdüsü var
27 yaşında sağlıklı görünen bir erkeğim
iyi bir mesleğim var
fakat ruh hastağı bir manyağım ...