1. 1.
    +1
    ben ne zaman yaşayanlardan olacağım ?
    yoksa hayatımın bundan sonra ki dilimini , böyle diğer insanları izleyen bir sefil olarak mı devam edeceğim...

    hayattan hiç zevk almıyorum , damarlarımda ruhumda yaşamıyorum o hayatı
    özgür değilim zihnen her şeye
    kız olaylarını hiç söylemiyorum bile... çok pasifim anasını gibiyim.

    hayatım somurtarak geçmiyor elbette diğer insanlardan da çok daha
    gülüyorum , eğleniyorum ama içimde bir şeyler ekgib hep bir boşluk var ...

    ve bu boşluğun ne olduğunu bilmiyorum
    ···
  1. 2.
    +2
    ınsanlar yasıyor derken yanılıyor olabılırsın kardeş feysbukta twittirda salak salak mekanlarda arkadaslarıyla guya eglenerek cektıklerı fotograflarda aslında eglenmıyor da olabılırler

    hayat amacını bul. ona göre hayatını yaşa belki yaptıgın ıslerden zevk alırsın

    edit: kız konusuna gelirsek sen kendini geliştir o oruspu yaratılmışlar gelir seni bulur zaten sen kendini geliştirdikçe öyle oruspu bi karakterleri var
    ···
  2. 3.
    0
    @2 @3 amacımın ne olduğunu biliyorum ve bunu gerçekleştirmek için şuan önümde hiç bir engel yok fakat ben bunda bile pasif kalıyorum, harekete geçmek istemiyorum
    tembellik yapıyorum
    ruh olarak çok yorgunum
    ···
  3. 4.
    0
    (bkz: sessimizi çıkarmıyoruz)
    ···
  4. 5.
    +1
    insanları izliyorsun ama gerçekten yaşamadıklarını göremiyorsun. çoğu insan tüketim süresi 100 yıl olan tarihi geçmiş kültürlerini yoz bir şekilde yaşamaya çalışıyor, kimisi ölümsüzler gibi binasına kat eklemeye devam ediyor,yok olmak için. kız konusunda ise hiç kimseyi sahiplenmeye çalışma,bir süre sonra onlar senin sahibin olmaya başlıyor. özgür olmak istiyorsan bütün umutlarını yok et..
    ···
  5. 6.
    0
    ...
    ···