insanlar ne kadar kalleş, bencil, kibirli, riyakar ve içten pazarlıklı beyler. Ve insanlar çapsızlıkta, aptallıkta, küçüklükte sınır tanımıyorlar. Elden geldiğince adam olmaya adam gibi yaşamaya çalışan biri olarak kendimi uzaylı gibi hissediyorum artık. insanların basit ve alçak beklentilerini, kaygılarını gördükçe insanlıktan soğuyorum.

Ne yapacam ulan ben?

Yanıma alıp sahip çıktığım, yeri gelince karnını doyurduğum, yeri gelince cebine yol parasını koyduğum, toplumda bir saygı nlık kazandırdığım adam kopeklik yapıyor. Birileri arkamızdan konuşurken ses etmiyor.

Birbirimize kardeş dediğimiz, beraber ölüme gideriz dediğimiz adam basit hesaplar yüzünden bizi küçük düşürmeye çalışıyor.

Kardeşim beklenti konusunda haklısın da, zordaki adama vicdanımız el vermiyor el uzatıyoruz bir dilim ekmeği bölüyoruz yerine göre ama karşılığında en azından kalleşlik etmemesini ister istemez bekliyorum, o kadar da olmalı bence be