Gece kafamı her yastığa koyduğumda yaptıklarımı düşünüp ağlıyorum.
Çevremdeki herkez benim kimseye aşık olamayacağımı sevmediğimi saniyor ama her kızda o'nu arıyorum biri onun gibi gülüyor biri onun gibi sarılıyor. 23 yaşındayım çevremdeki herkesi üzüyorum ne olucak böyle

illaki vardır herkesin hayatina girmiş kalan yaşamında derin izler bırakmış bir kadın ilk defa körü körüne birini sevmek kimseye güvenmediği kadar güvenmek.
Sonu bazen iyi bazen kötü ama beni gerçekten o değiştirdi, beni hiçe saydı aldattı unuttu bile belki ama bi gel dese koşa koşa giderdim yine olsa

Bazen sözlükte görüyodum bu millet yaşadıkları çektikleri acıları neden buraya yazıyor tanımadığı yüzünü bile görmediği insanlara anlatıyor ama anlıyor insan zamanla mesele birilerine anlatmak falan değilmiş kimseye anlatamadıklarini gösteremedigin zayıflıklarını burda içini döküp rahatlamak nefes almaya çalışmakmış