Bu yazı için teşekkür ederim panpa.

@1 sana helal olsun resmen içimi okudun. şuan birebir bu durumdayım. sevgılımden ayrılma sebebım bu yukardakı konusmayla birebir aynı

Hayatın gerçeklerini farkedebilen azınliğın içindesin.
tebrik ederim.

Panpa yasin basin kac bilmiyorum ama yakin fikirlere ve hayat gorusune sahibiz. Benim degisimim liseden sonra oldu, bunun sebebi nedir diye derinlemesine dusunsem bile en ufak bir cikarim dahi yapamadim. Genel olarak bakildiginda gamsiz ve hayati pek giblemeyen bi insanim. Cevremde olan biten hic bir sey beni uzmuyor, mutsuz olmak ya da mutlu olmak nasil seylerdir bunlar bana cok uzak kavramlar, unuttum bu duygulari. Duygusal olarak ekgib bi insanim, beni taniyan herkes cok farkli oldugumu soyluyor, belli bir sure beni tanimaya calisiyor, mucadele ediyor ve sonunda vazgeciyor. Aslinda bu benim isteyerek yaptigim bisey degil ama durumun her an farkindayim.
Kapali kutu olarak gorulmek, insanlarin arkamdan soylenmesi, dedikodular hic biri umrumda degil. Kurulan bir cumleden turlu cesitli manalar cikaran sizofrenik varliklara hayret ve ibretle bakiyorum. Hayat benim icin karmagib degil ve bu yuzden ben cok duz bir adamim. Am got memeden daha fazla ilgimi ceken seyler bilinmezlik, bilinmeyeni bilmek istiyorum.
Felsefi cikarimlari olan kitaplara, makalelere bayiliyorum. Chuck'in gosteri peygberi ile ozdeslesen karakterlerini daha iyi ayirt edebiliyorum. Orwellin 1984u ile gidisata dair daha fazla umutsuzluga kapiliyorum.
Umut etmek konusunda sana pek kayilmiyorum, umut etmek aslinda basarisizligi gozardi etmeye calismaktir, kendini kandirmaktir. Hemen hemen insanlarin cok buyuk bi bolumu gelecege umutla bakar, sokakta cop toplayan da, gunluk binlerce lira kazanani da hep umut eder, umut ederek hayatini tuketir. Umutlar ve hayaller icerisinde yasamak yasamini bosa tuketmekten ote degildir, dunya gorusu realist olmayan insanlar hayallerestlerdir. Ancak bi noktada hayal etmenin guzel oldugunu da inlar etmiyorum. Neyse, boyle iste. Bir gun belki yukselde, konurda denk gelirde tanisiriz, konusuruz.

rezerved

okuduktan sonra kendime nerden başlamalıyım diye sordum

reserved

insanlar ;hiç bir şeyi, hiç kimseyi sallamadığımı düşünüyor.Öyle değildim aslında, ama o hale getirdim kendimi. oha ben.

son zamanlarda etrafımdaki pek çok insana gibtiri çektim 8 yıllık arkadasıma bile sadece merhaba merhaba kimin ne mal oldugunu görduk ya zaten biliyodukta nedense araya mesafe koymuyorduk neyse coguna gibtiri çektim haliyle biraz yanlızlaştım ama umrumda değil kızlara gelirsek bu sahte arkadaslara gibtiri çekmeden önce bı kızla çıkıyodum çok fazla trip atıyodu ve artık sıkılmıştık ayrıldık o zamandan beri gidip hiç bi kızla konuşma geregi duymadım zaten baska birine aşığım 10 aydır onu sevıyorum ve beklıyorum bosuna bekledigimi biliyorum ama yinede beklıyorum belki diye sadece bi tane kız arkadasım var dostum onunla da yılda 4-5 kere bulusuruz simdi dönüp bakıyorumda böyle yasamak istemezdim evet geçmişimden utanıyorum ve bu yuzden geleceğimi rayına oturtmak istiyorum elimden geldiğince duzgun ınsanlarla takılmaya çalışıyorum realist takılıyorum anlayacagınız bende sözümü nietzche den bi sözle bitireyim
ümit , işkenceyi uzatır.

panpa hayat hikayemi anlatmışsın. ben de aşağı yukarı senin gibi düşünüyorum. iyi güzel kimseyi gibleme kötü niyetli insanları hayatına sokma iyi şeylerin peşinde ol ama elde var sıfır onu napçaz? hep kendine yetemiyosun ki insan bi dost sesi istiyo

figt club kitabini okuyali ne kadar oldu pampa ?

rezervedd amk ulan rezerved

Mutluluğa giden tek bir yol vardır ve bu irademiz dışındaki şeyler yüzünden kaygılanmayı bırakmaktır.

Epictetus

Ayrıca gerçekten hoş olmuş. Ellerine sağlık. Bir çırpıda bitirdim yazını.

aleykum selam panpa.. okurken içimi dökmüş gibi oldum vallahi elıne kuvvet

Rezerve

@1 çok içten yazmışsın panpa harbiden hissettim yazdıklarını

Pampa git kendine çeki düzen ver am gib

bi ara okuyacam

Helal olsun adamım on numra yazmışsın

amk insan okuyacak bunu