insanlığın sonuna tanıklık ettim

bu yayın saatlerce devam etti. çoğu kanalda tartışma programları yayınlandı, nedir ne değildir diye. bilirkişi sıfatıyla televizyona çıkarılan insanların kimisi bu olayı tanrının gazabı olarak, kimisi de modern dünyanın vebası olarak tanımladı. programlara katılan doktorların hepsi de aynı konuya değindi;virüsün ne kadar hızlı yayıldığına. ayrıca virüsü kapmış olanların nasıl bir görünüş ve tavır içerisinde olduğuyla ilgili birşeyler söylendi. televizyondan duyduğum kadarıyla dönüşenler görünüş itibariyle kançanağı misali kıpkırmızı gözlere sahip.en belirgin özellikleri bu.ayrıca mutlaka parçalanmış uzuvlara ve yaralara sahip oldukları söylendi. vücutta kan akışı durduğundan deri renkleri solukmuş bunu da söylediler.hal ve hareketlerinden de kolayca ayırt edilebilirlermiş;hantallaşıyormuş dönüşen insanlar. vücutlarını kullanma kabiliyetleri azalıyormuş.ben televizyonun başında, tüm bunları nasıl bilebilir bu adamlar diye düşünürken yanımda oturan ata, kucağındaki laptoptan bir görüntü izletti bana;ispanyolca konuşan iki tane manyak balkondan, dönüşenlerin insanlara saldırdığı anı kaydetmiş. aynen de televizyonda tarif edildiği gibi görünüyorlar.bu azgın yamyamlar kalabalık bi grup halinde, cadde ortasında kaçışan insanları yakalayıp üzerlerine yumuluyor, karşı taraftan gelen askerler hem saldıranlara hem de saldırıya uğrayan insanlara ateş açıyor. görüntüleri dehşet içinde izliyorum.bu arada saat gece yarısını beş dakika geçiyor.

birazda şuku beyler...

adam manyak ama reserved

reserved

izlediğim görüntüler karşısında dehşete düşmüş boş boş ekrana bakarken televizyondan gelen son dakika gelişmeleriyle iyice sükunetimi kaybettim. yine hastanenin yanından canlı yayın yapılıyordu. muhabir,hastaneye giren müdahale ekibiyle temasın kaybedildiğini anlatırken arkada büyük bi patlama oldu. kameraman falan patlamanın şokuyla kendini yere atarken, arkadan
bi insandan çıkmayacak kadar kalın ve ürkütücü hırlamalar gelmeye başladı. kameraman ayağa kalkıp sesin geldiği yere kamerayı doğrulttu ki biz de o korkunç manzaraya şahit olduk. çatı alevler içindeydi ve hastanenin ön kapısından fırlayan yaklaşık 30 hasta polislerin kurduğu barikata doğru yardırmaya başladı. polisler önce biber gazına boğdu gelenleri fakat koşmaya devam ettiler. sonra plastik mermi yağdırmaya başladılar dönüşenlerin üzerine. fakat plastik mermi de etki etmiyordu. bazıları yedikleri plastik mermilere aldırmıyordu bile. başlarına mermi denk gelenler ise ya sendeliyor,ya da düşüp geri kalkıyorlardı. polislerden biri "gerçek mermi kullanın!" diye bağırdı. bunun üzerine polisler baya tabancalarını, hafif makinalılarını çıkardı ve ateş etmeye başladı. kurşunları yiyen birkaçı düşmeye başlamıştı ki o yürüyen cesetler sürü halinde barikata ulaştı. polisler ateş etmeye devam ederken barikatı aştılar ve koşmaya devam ettiler. polisler aradaki mesafe iyice azalınca direk geri çekildi. bunlar halen polislerin üzerine doğru koşuyordu.tam böyle silah sesleri bağırış-çağırışlar birbirine karışmıştı ki yayın kesildi.

biz ağzımız açık televizyona bakakalmışken telefonlarımız çalıyordu. hemen açtık ki ata'nın annesi arıyor, beni babam arıyor. telefonu açtım,ve ilk kez ağlamaklı duydum babamı. çok korktuğunu söyledi."oğlum"dedi, hemen ankara dışına çık".babama;"en kısa zamanda toplanıp memlekete kaçacağım"dedim. babam telefona annemi veriyordu ki sinyal gitti.tam telefona küfür yağdırırken ata;"benimki de gitti"dedi.baz istasyonunda falan sorun vardır dedik. çünkü iletişim hatlarının koptuğuna ihtimal vermeye korktuk.ata'ya dedim ki;"oğlm hemen geceden küçük bi çanta manta hazırla sabah erkenden kalkıp gidelim,bi otobüse atlayalım sonra ver elini bizim-ora".o da tamam dedi. zaten hemşehriydik ayrılma ihtimalimiz yoktu. hemen küçük birer çanta hazırladık. içine don, çorap eşofman t-shirt falan gerekli olduğunu düşündüğümüz herşeyi koyduk.ata;"su,yiyecek falan da bulunsun yanımızda"dedi. tabi haklıydı adam,ya herşey planladığımız gibi olmazda ortada kalırsak?

nick6 ni girdim

günün ağarmasına bikaç saat kalmıştı. ikimiz de biraz uyuyalım güneş doğsun çıkarız diye düşündük, odalara çekildik.ben bi yarım saat kadar birilerine ulaşmaya çalıştım. fakat ne telefon sinyali var ne internet var. bastım küfrü, telefonu bi kenara attım. içimdeki korkudan uyuyamıyordum.bir saat tavana baktım, düşündüm naparız ne ederiz diye. sonra da uyuya kalmışım.
gözlerimi bi açtım, hasta bi adam var karşımda. gözleri kıpkırmızı, teni buz gibi görünüyor. ağzı yüzü heryeri kan huur çocuğunun. sağ kolu yok, kökünden kopmuş. topallayarak yanıma yaklaştı ve ağzını açtı. ağzı iğrenç kokuyor, leş gibi. sonra ondan geldiğine emin olduğum bi ses duydum. itfaiye arabası sirenine benziyordu.ses inceldikçe ağzını hafif kapatıyor, kalınlaştıkça açıyordu. sesin ondan geldiği belliydi.bi anda sol eliyle omzumu dürtmeye başladı. sonra çıkardığı ses aniden yükseldi, birden yüzüme dokundu, irkildim.adımı söyleyerek bağırmaya başladı;"can","can",caaaaan"...
aniden uyandım. karşımdaki ata'ydı."kalk kalk gitmemiz lazım hemen"dedi, odadan koşarak çıktı.ata odadan ayrılırken siren seslerini farkettim. yataktan kalkıp pencereye doğru yürüdüm. perdeyi aralamamla yaşadığım dünya'nın sonsuza kadar değiştiğini anlamam bir oldu...

ortalık mahşer yeriydi. karşıdaki bina cayır cayır yanıyordu. binadan kaçışan insanlar kapıları önündeki yaratıkları görüp yanan binaya geri dönmeye çalışıyorlardı. yolun ortasında arabalardan oluşmuş bir kuyruk, arabalarından çıkıp gittikleri yönün tersine kaçışan insanlar,ve onları gölgeleri misali takip eden ölüler. evet ölüler... ölüydü onlar. kalpleri atmıyordu. kanları akmıyordu. sadece avlanmak ve beslenmek gayesiyle hareket eden organizmalardı onlar...

edit:takip eden panpalarıma çok teşekkürler.bu,gecenin son partıydı. yarın akşam daha kalabalık bi saatte sizinle hikayemin devdıbını paylaşıcam. rezervelerini almayan panpalarım alsın. pişman olmayacaksınız.
bu arada şukularınızı ekgib etmeyin.

reserved. beğendim panpa

Dead triggerin senaryosunumu yazıyon mk :D ilgimi çekti ama kitap niyetine okuyacam

Tamam iyi geceler iyi gidiyon aq

reserved

yazsana lan pic

tutar bu reserved

reserved.

filmi falan yokmu bunun aq izleyek

the walking dead mübarek

rezerved

Reserve