mutluluk üzerine de bir kaç bişi yazayım diyorum.

Hayatımız da mutlu olmak adına bir çok şey yapıyoruz da ne oluyor dıbına koyim, mutlu olabiliyor muyuz? belki de mutlu olmak adına bir şey yapmaya gerek yoktur ha?

Şimdi diyoruz ya param olsun araba alıcam,ev alıcam, en güçlü donanıma sahip telefonu, bilgisayarı,tableti alıcam, bunları alınca da mutlu olucam yok öyle bir şey, hevesinizi alana kadar yüzünüz tebessüm eder bir iki hafta sonra aynı terane.

Öncelikle bana kalırsa mutlu olmak için herhangi bir şeye ihtiyacımız yok, zaten içinde bulunduğumuz dünyanın mükemmelliğini yavaş yavaş kavrayınca hayatta olmak bile yetiyor, bir banka oturup bir sigara yakıp etrafa göz atmak bile yeri geldiğinde insanın içini huzurla dolduruyor.

Diyelim bir araba almaya karar verdik ve bunun için çalışıyoruz, para biriktiriyoruz ve mutluluğumuzu buna dayandırıyoruz. sonra da arabayı aldık diyelim. evet artık amacımıza ulaştık,o mutluluk abidesi arabamız artık elimizin altında,ama diyelim binin teki geldi bir akşam arabanın dört bir yanına çizdi anasını gibti gitti diyelim, bir anda hayatımız yıkıldı, bize mutluluk sağlayan şey artık hüzün kaynağıydı.ya da aynı yaşanılan şey bir ev içinde olabilir.en ufak bir şey içinde geçerli. peki biz en başında mutlu olsaydık, zaten mutlu bir hayat sürseydik, mutluluğu bu tür gibtiri taktan şeylere dayandırmasaydık ne kaybederdik amk. çizilen arabaya üzülür müydük, yıkılan eve üzülür müydük, yani her türlü üzünülür, kafaya takılır ama bu durumlarda hayatı yıkılan insanlar var amk. mutluluk avucumuza ve her daim bizimle.

günümüzde nerdeyse herkesin bir siyasi görüşü var, doğru ya da yanlış çevreleri buna göre şekillenen binlerce insan var. büyükşehir de yaşıyor iseniz bunun farkındasınızdır zaten.

bir kısım kendi tabiriyle örgüttedir,bir kısım gençlik kollarındadır,bir kısım ocaktadır vs... şimdi bu yolu seçen kesim genelde üniversite ile gelen sosyalleşme çabası sayesinde bu siyası yapılanmaya ayak uyduruyor. lisede de başlayan çok tabii. hani başta devlet bizi üniversiteleriyle oyalıyor demiştim ya bir de buna ek olarak bir sürü örgüt, dernek,gençlik kolları işin içine giriyor. boşa giden zamana bak. devlet istese bu örgütleri durdurabilir mi,kapatabilir mi,uğraşabilir mi.bence evet.ama böyle bir şey ister mi bence hayır. hoşuna bile gidiyordur. samimi arkadaşlarım da bu örgütlere üyeler, sırf bulundukları ortamda karşıt görüşü gibebilmek için kitap okuyorlar amk ahahaha. tabi zaten masada karşıt görüş olmuyorda olsa şaşarım zaten. adamlar gece yarısı yağmur altında oraya buraya afiş asıyor biz oğlum manyak mısın diyince öyle kendilerinden emin bakışlarla konuşıyorlar ki insanın katılası geliyor haha. neyse bence bu olay da taktan, aşırı taktan, siyaset iki ucu taklu değnek, yalansız siyaset yapan yok bu küçük bir siyasi dernek te de böyle bütün partilerde de böyle. Büyük yalanlar var büyükkkk

varılacak tek ana düşünce: "adaletini gibiyim dünya"

Ortalama 70 yıllık ömrümüzün 15 yılı okumakla 45 yıl çalışmaya harcıyoruz amk bunların hepsi bu zaman dışında kalan 10 yıl için. 10 yıl yaşamak için 60 yıl heba ediyoruz. Çok saçma bir yaşam standartı lan bu. Geçmişte yaşamak isterdim, en azından 300 yıl öncesi.

orta 2 den terkim eğitim sisteminin kölesi olmak bana göre değildi orta ikiye kadar okumuşun diyeceksiniz sürekli kaçardım okuldan ve çocukluğuma gelecek olursak dolu dolu yaşadım bu eğitim sisteminin değişmesi şart herkes başarılı olduğu bölümü okumalı anlamadığı şeyi kimse kimsenin kafasına sokamaz

zihnimi mi okuyon amk her gun bunu dusunup duruyorum bu taktan egitim sistemini is hayatini calismayi dusunuyorum. hayata calismak icin geliyoruz sanki amk bu nasil sistem. doğ calis öl. etrafimdaki insanlarin biri bile bunun farkinda degil en aci tarafi da o.

up up up

up up up

up up up

up up up

up up up

bugünlük bu kadar yazdım, ilerleyen günlerde bu başlık altından devam ederiz hep beraber. burada tek anlatan ben olmamalıyım, hepimizin fikirleriyle her birimiz bir şeyler kazanabilir, fark edebilir
Sağlıcakla panpalar, paylaşmaktan korkmayın dıbına kouim

şöyle diyeyim daha ayrıntılı olur, elektrik denen şey günün her anında bizimle, peki ben elimi zütürüp prize soksam ne olur, ölür giderim amk.ama o elektriği bana ışık verecek şekilde bir ampul vasıtasıyla kullanabiliyorum Günlük hayatta. yani o elektrik ampul olarak güzel,o elektrik o şekilde kullanılırsa bana ve insanlığa fayda veriyor.

up up up

up up up

şimdi panpalar video yu izlediğinizi göz önüne aldıö,ona göre devam ettim, inşallah izlemişinizdir.

şimdi içimizde bencillik denen o taktan şey var, bundan sıyrılmak elbet zor. bunun yanında kıskanç insanlarız. milletin sevgilisini, parasını,evini, arabasını,işini, elbisesini her taku içten içe kıskanıyoruz. dıbına koduğumun dünyasında her güzel şey bizim olsun istiyoruz.ama kaçırdığımız noktalar var.

diyelim ki karşımızda bir insan, arkadaşımız var muhabbet ediyoruz çakmağını çok beğendik, kendimizin olsun istiyoruz. eğer o insanla arkadaş isek eğer bir gönül bağı kurup onunla muhabbet ediyorsak o çakmak zaten bizimdir. çünkü paylaşım içerisindeyiz, o çakmak günün sonunda o arkadaşın cebinde olacak ama en az onun kadar o çakmak bizimde çakmağımız. sevinmeliyiz o insanın öyle bir güzel çakmağı var ve şu an ki muhabbetimizin ortak bir paydası oluyor. panpalar güzel, güzelde güzel. bunu unutmayın.o çakmakta o güzel arkadaşımızda güzel. bunu hayatınızda ki bir çok örnekle çoğaltablirsiniz. yani bir bütünden tevhide, birliğe ulaşmak olmalı amacımız.

Reserved belki buraya ben de birşeyler yazarim

@28 o dediğini okulla beraber yürütmek bahsettiğin kayıptan daha büyük kayıplara neden oluyor

edit: paylaştım ama anladım ki paylaştım o yüzden içlerinden sadece 1i bana inandı.. neyseki bir amacımı da başardım ama kaybım daha büyük oldu

edytiki: neyse hacım okuldan gelince konuşuruz hadi eyw

@25 git tabi, onların gözünde kayda değer biri ol,o görevini yap ama kafanın bir köşesinde hep kalsın düşündüklerin, doğru bildiklerin, seni sen yapan gözlemlerin.

bayadir girmiyodum seviye yukselmis be neyse panpa devam et