up up up

up up up

up up up

up up up

mutluluk üzerine de bir kaç bişi yazayım diyorum.

Hayatımız da mutlu olmak adına bir çok şey yapıyoruz da ne oluyor dıbına koyim, mutlu olabiliyor muyuz? belki de mutlu olmak adına bir şey yapmaya gerek yoktur ha?

Şimdi diyoruz ya param olsun araba alıcam,ev alıcam, en güçlü donanıma sahip telefonu, bilgisayarı,tableti alıcam, bunları alınca da mutlu olucam yok öyle bir şey, hevesinizi alana kadar yüzünüz tebessüm eder bir iki hafta sonra aynı terane.

Öncelikle bana kalırsa mutlu olmak için herhangi bir şeye ihtiyacımız yok, zaten içinde bulunduğumuz dünyanın mükemmelliğini yavaş yavaş kavrayınca hayatta olmak bile yetiyor, bir banka oturup bir sigara yakıp etrafa göz atmak bile yeri geldiğinde insanın içini huzurla dolduruyor.

Diyelim bir araba almaya karar verdik ve bunun için çalışıyoruz, para biriktiriyoruz ve mutluluğumuzu buna dayandırıyoruz. sonra da arabayı aldık diyelim. evet artık amacımıza ulaştık,o mutluluk abidesi arabamız artık elimizin altında,ama diyelim binin teki geldi bir akşam arabanın dört bir yanına çizdi anasını gibti gitti diyelim, bir anda hayatımız yıkıldı, bize mutluluk sağlayan şey artık hüzün kaynağıydı.ya da aynı yaşanılan şey bir ev içinde olabilir.en ufak bir şey içinde geçerli. peki biz en başında mutlu olsaydık, zaten mutlu bir hayat sürseydik, mutluluğu bu tür gibtiri taktan şeylere dayandırmasaydık ne kaybederdik amk. çizilen arabaya üzülür müydük, yıkılan eve üzülür müydük, yani her türlü üzünülür, kafaya takılır ama bu durumlarda hayatı yıkılan insanlar var amk. mutluluk avucumuza ve her daim bizimle.

bi skit vardı
+benim bi hayalim var
-hayalin ne!?
+bi hayalimin olması.

ama geliceğin hayatı seçemiyosun işte kardeşim böyle de bi durum var.

üniversite bir devlet politikasıdır. neden böyle düşünelim, şimdi hepimiz üniversite de sınavdan sınava, amdan ama, işten işe, eziyetten eZiyete, çılgınlıklardan çılgınlıklara, aşktan aşka, partiden bir öteki partilere, fakirlikten züğürtlüğe koşuyoruz. hepimizin kafasında binbir türlü soru ve dert.her gün ayrı bir dert ve ya zevk için heba oluyoruz. peki bu dönemlerde günlük gazete okuyan kaç kişi, haberleri izleyen kaç kişi, resmi gazete de kim kimin yerine gelmiş kimi nereye atamışlar diye takip eden kaç kişi.

@8 güldüm bin ahahaja

düşünün;üniversite yi de katarsak en az 16 yıl bir insan evladından çalınıp gidiyor.en az 16 yıl diyorum koskoca 16 yıl. hepimizden çaldılar bu yılları. artık üniversite mezunu dolu her taraf. bazı bölümlerden mezun olunduğu anda ele geçecek nakit para dolayısıyla daha çok tutuluyor. bana kalırsa bir arkeoloji mezunu hukuk mezunu insandan daha değerli gözümde, örnekler çoğaltılabilir dıbına koyim. peki bu üniversite ye neden bu kadar teşvik var neden herkes gidiyor, resmen gitmeyeni, gidemeyeni gibiyorlar, gidemeyen kazanamayan maldır, salaktır.baskıya bakın dıbına koyım baskıya. bence tam tersi.

iyi kötü herkes okuyor bu dönemde,ben çevremden biliyorum ne zeki ne yetenekli çocuklar heba oldu. elinden daha ilkokul da iken her türlü iş gelen, her işe koşan, kafasında üç kağıt çevirirken bile müthiş yaratıcı olabilen bu çocuklar iyi bir liseye gidemedi diye hayattan ilk yumruğu yediler, hala da yiyorlar. yeteneği olanı, sorgulayanı gibiyorlar bu devirde. öyle bir devir ki eğitim sistemi gelen her yeni bakanla beraber değişir ve yeni gibilecek nesillerin icabına bakmaya yöneliktir.

devam et bakalım ilgimi çekti lan.

sonunu tanrıya bağlarsan giberim devam et

elimizde olmayan, bizim tercihimiz dışında süre gelmiş süslenmiş bir hayat var -belki de nesiller boyunca - ve biz o hayatın içine doğuyoruz. bizden de bu hayata adapte olmamız bekleniyor.

devlet, sahip olduğu üniversiteleri sayesinde hepimizi oyalıyor, hepimizi ayak üstü bir güzel gibiyor. neden mi çünkü sen başıboş durma bizimle uğraşma diye,biz senin kafana kurduk bir sürü derdi, sefayı sen onlarla uğraş. ulan ülke de üniversite olmayan şehir kalmadı, neden amk sizce neden? bizi birileri çok mu seviyor, çok mu önemsiyor. dıbına koyim taşra üniversitelerde verilen eğitimi kim ne yapsın allah aşkına...

http://youtu.be/LW3BY5qzhlg
Buraya kadar okuyanlar rica ediyorum sadece 9 dakikanızı ayırın şu videoyu izleyin amk.

izledim panpa nolcak

@21 hacı ben gerçekten senin anlatmaya çalıştığın bir yapıya sahibim, geçen sene bunları denedim..ne mi oldu? sınıfta kaldım, arkadaşlarım tarafından sevilmedim, ölü dedi bana birkaçı, mahalledeki yorgancı amca robot dedi..ne demediler ki amk

@19 panpa tabiki öyle bir şey olmayacak, sadece bunların farkındalığına sahip olup, bunların üzerine kafa yorup düşünebilmek bile bir insana yeter bence.

inanın panpalar herhangi bir şeye gönülden inanın ne olursa olsun. içinizde inanç taşıyın. sizin allahınız odanızda ki bilgisiyar olsun, okuduğunuz kitap olsun, yattığını yatak baktığınız tavan olsun, suladığınız çiçek olsun, cebinizde ki cüzdan olsun, anneniz babanız olsun.ama yeter ki inancınız olsun böylelikle de yanlış ve ya doğru bir yolunuz olsun.