okul kapandıktan sonra 2 haftalık ekstra kurs vardı. bu kurs sayesinde beste'yle daha çok konuşma şansım oldu. kendisiyle iyi anlaşıyoruz ama bir şeyler ekgib gibi hissediyorum. halbuki bebek gibi kız yani...

1 ay önce sevgili olacaksınız deseler hasgibtir lan diyeceğim kızla konuşurken içimde o beklediğim heyecanı tam olarak yaşayamıyorum. beste beni müzik grubuna solist olarak düşünüyor ama bende özgüvene dair herhangi bir şey kalmadığı için reddediyorum.

bu ekstra kurslarda sınıflar karma şeklini aldı. benim sınıfta arkadaş grubumdan tuğrul var sadece. ayrıca yeni tanıştığım aşkın ve bensu diye iki kız var. o zamanlar merhaba merhaba'dan öteye gitmiyoruz. bu isimleri unutmayın ileride bol bol karşılaşacaksınız.

ekstra kurslarda sınıflar karılınca yeni yeni insanlarla tanıştı herkes. okulun her tarafından yeni sevgili haberleri geliyor. bu arada bazı kişilerden beste ve baknickime dedikodusu kulağıma geliyor.

bir tane mal bir çocuk var. harbiden sığır ama. beste'den hoşlanıyormuş. o yüzden benle kavga edecekmiş. dıbına koduğumun sığırının beyni anasınıfında kalmış. neyse bir ortak arkadaşımız bunu dile getirdi, gelsin de ağzını burnunu eline vereyim gibiğin dememden sonra bir daha haber alamadım ondan. lan ne gibko adamlar var ya...

bu arada yaz tatili için süper lig'den bir takımın altyapısında oynayacağım. biraz heyecan var. futbolla okul arasında tercih yapmam gerekirse okulu seçeceğim yönünde babamda teminatı verdikten sonra o iş oldu. yazın antremanlara çıkacağız. bakalım, hayırlısı.

artık beste'yle konuşurken sıkıldığımı farkettim. bunu kuzey'e söylediğimde sana da kız beğendiremiyoruz be dedi. neyse, kuzeyin yakın bir arkadaşı var, burçin. bu sırada onunla yazışmaya başladık. kız tipsizdi ama zütü fena değildi yani. hormonlarımın etkisiyle yazışıyorum gibi geliyor. msn'den yazışıyoruz onunla. galiba benden hoşlanıyor çünkü her sabah günaydın, mesajımla uyan istedim * tarzında mesajlar atıyor. annem gördü bir gün arkadaşım ya desem de kadın inanmadı.

bir konser olayı var. sabah antremandan çıktıktan sonra beni beste aradı.

-alo baknickime naber?
+iyidir beste senden naber?
-ben de iyiyim ya noolsun, akşama konsere geliyorsun değil mi?
+bakalım ya gelirim herhalde, ilkokul arkadaşım var onunla gelicem zaten.
-hıı görüşür müyüz o zaman?
+görüşürüz ya akşama.
-ha bir de sende merve'nin numarası var mı? benim rehberim silindi ya...
+var var atarım sana, görüşürüz.
-görüşürüüüz.

akşama eğlence vardı galiba. ilkokul arkadaşım burhan-2'ye ne diyecem lan ben şimdi?

eliz'le aramızda geçenler bana bir rahatlama vermiş olsa gerek.

normalde böyle bir durum olsa benim zütüm üç buçuk atar, heyecandan uyuyamazdım. güzel bir şekilde uyudum. kaderin cilvesi midir bilmiyorum çünkü bir süre uyuyamayacağım.

nihayet, yarıyıl tatilinin son günü, saat öğlen 12 gibi buluştuk. ilk başlarda böyle birbirine absürt bir şekilde iyi davranan, bir o kadar da resmi insanlar gibi sohbet ediyoruz. sanki aramızda hiçbir şey olmamış gibi hal hatır sormalar falan.

bana telefonundan yeni bir uygulama buldum çok güzel falan diye bir uygulama gösterdi. uygulama da instagram için fotoğrafların kenarına beyaz çerçeve ekliyor. sebebi neydi ki şimdi... merak eden varsa adı whitagram.

daha sonra konu açıldı. hayatımda hiç bu kadar net durumu anlattığımı hatırlamıyorum. çok net anlattım her şeyi, hayatımda o kadar net konuştuğum an sayısı çok azdır.

bu arada eliz hikayeyi nasıl okuduğunu anlattı.

''işte istanbul'a gidiyoruz yolda, o sırada mail'in geldi. ben de sevindim anneme 'aaa birisi yazımı beğenmiş, kendi yazısını atmış değerlendirmemi istiyor' dedim. o da 'sesli oku da beraber dinleyelim'' dedi. tam sesli bir şekilde okurken ikinci paragrafa geldiğimde durumu anladım. 'neyse ya sonra okurum' dedim. arka koltukta kulaklığı taktım ve hepsini okudum. o sırada ağlamaya başlamışım istemsiz. senin sevdiğin müzikler çalıyor tabi ipod'umda. tabi bu sırada kardeşim durumu anladı. o da bana bakıyor tip tip. zaten istanbul'dayken de sürekli senin sevdiğin şarkıları dinledim.

benim de gözlerim dolu amk niye dolduysa bilmiyorum. hikaye başından beri ne kadar çok ağladım lan... gerçi son 5 senede tüm ağladığım anılar bunlar. bazen de bunları yazarken gözlerim doluyor. harbi sulugöz müyüm neyim çözemedim.

vallahi mail planımın bu kadar amacına hizmet edeceğini tahmin edemiyordum.

b: ben bunları yazıktan sonra fikrini ne değiştirdi peki?
e: ben... benim, bazı şeyleri farketmemi sağladı.
b: amacına ulaşmış o zaman.

her zaman sen vardın benim içindedim ve elinden tuttum. bir ara, bir anlığına bana gülümsüyor gibi oldu ve birden elini çekti. elektrik çarptı sandım amk. öyle hızlı çekti.ya ayrılırsak? ya arkadaşlığımız da biterse? ya bir daha birbirimizin yüzüne bakamayacak duruma gelirsekdedi birden. ben desonunu düşünerek böyle bir işe başlanmaz.'' dedim. gayet tedirgin görünüyor eliz gözüme.

biz o konu üzerinde konuşmaya devam ediyoruz ama anlaştığımız söylenemez. sürekli konu en sonunda eliz'in tedirginliklerine geliyor. ya diğer kızlara yaptıklarını bana yaparsan?

lan ne yaptım ben diğer kızlara sanki gibip gibip bıraktım ya. elim kız eli görmemiş, abazalıktan kırıldığım o dönemde hormonlarım harici bir fikir oluşmuş ilk defa kafamda. onu uygulamaya çalışıyorum. bana arkadaşlığımız, diğer kızlar tarzı bahaneler sunuyor. durduk yere sinirlendim yine.

b: diğer kızlara bir şey yapmadım ki, söyle ne yaptım allah aşkına?
e: nuran konusu var, kıza durduk yere umut vermişsin.
b: o zamanlar çok küçüktüm ama. hala tam yetişkin sayılmam ama en azından bazı şeyleri algılayabiliyorum.
e: ben... bilmiyorum. bence biz olmayız.
b: bana geçerli bir sebep söyle, hiçbir şekilde itiraz etmeyeceğim.
e: ya ayrılırsak, ya arkadaş-
b: geçerli bir sebep dedim. aynı şeyleri tekrar ediyorsun sadece.

normalde böyle konuşurken sinirlenirim ama bu sefer aşırı derecede sakinim. bir o kadar da ciddiyim ama.

daha sonra aynı konuşmalar sürekli kendini tekrar etti. sonunda hiçbir yere varamadık. kalkalım artık dedim. farkında olmadan 5 saat beraber bu konu üzerine konuşmuşuz.

otobüs durağına bıraktım. gözlerim dolu gibi ama çaktırmadığımı düşünüyorum o anlık. 2 dakika sonra yansımamı görünce gayet net çaktırdığımı farkettim.

otobüs durağında bana geçerli sebepler söylemeyince bu sefer sinirlendim. biraz sinirli fazlasıyla bozuk bir şekilde kendi durağıma doğru yürüdüm. bu sırada telefonuma mesaj geldi uzun. hala aynı konular. en sonunda daha fazla yazışamayacağımızı, sonunda birbirimizi daha çok üzeceğimizi söyledim.

o an çok çaresiz hissediyordum. çünkü elimden gelenin en iyisini sahaya sürmüş, başarısız olmuştum. en çok istediğim şey bana çok yaklaşıyor, ama benim olmuyor gibiydi sanki.

beklemiyordum bu mesajı.

ama eliz'i bekliyordum. aşağıda bekliyorum yazdım. 2 dakika sonra aşağı indi, okulun tam önüne. onu görünce o gün ilk defa gülümsedim. o da o gün ilk defa gülümsedi. sonra konuşmadan yan yana yürüyoruz.

biraz daha yürüdükten sonra boynumda şiddetli bir ağrı hissettim. darbenin etkisiyle sersemledim. tam eliz bana suikast planı hazırlamış galiba diye düşünürken eliz'in bana şiddetle sarıldığını farkettim. ben de birden kezbana bağladım galiba bir gören olacak falan diyorum. ama kezbana bağlamakla falan alakası yok. kafama yediğim şiddetli kol darbesi + olayın şoku gelince galatasaray - chelsea üst biter mi yeeaaa demediğime dua etmeli bence. neyse ben de buna tek kolumu doladım, yolun ortasında saçma bir şekilde duruyoruz. sonra sınıfta bir şeyini unutmuş eliz, sınıfa çıktık.

bacağımda sürekli ağrı hissediyorum. bu sefer cidden darbe yiyorum. eliz'in harley çizmelerinin darbeleri. gözleri de dolmuş, sen benim canımı yaktın, intikam alıyorum diyor. ben de mal mal ehe ehe şeklinde gülüyorum. lan ne ayarsız adamım ya. halbuki gerizekalı kız ağlıyor şu an. neyse

tepkilerimi ayarlayabilecek ne pgibolojik ne de fiziksel sağlığa sahip olduğum bir an değil. o yüzden normal karşılıyorum.

sınıfa çıktık. bu bir kitap aldı. ben öğretmen masasının arkasındaki duvara yaslandım. eliz de öğretmen masasının üzerine oturdu.

e: sabaha kadar uyumadım ben.
b: ben de, keşke mesaj atsaymışsın sıkılmazdın.(ağzımın yayını gibeyim)

diyalog yazacaktım da bir ara not yazayım. böyle absürt cevaplar vermemin sebebi bence tamamen olayları 'sanki normal karşılıyormuş' gibi görünmeye çalışmam. olaylar normal değil ki lan...

b: ne yaptın sabaha kadar?
e: oturdum öyle, düşündüm. bizi düşündüm.
b: e dün kavga etmiştik en son, sen düşünmezsin sanıyordum?(ay atardamarıma it sıçsın)
e: düşündüm. (gözleri iyice doluyor) şey.. (bir damla düştü)

bu sefer sarılmaya hazırlıklıydım. ben de sarıldım. hıçkıra hıçkıra bi şeyler çıkıyor ağzından, be-ni, hiç, bı-rak-ma, o-lur, mu? dedi. içimden ya benimsin ya toprağın demek geldiyse de bırakmam dedim sadece. sabaha kadar ağlamaktan gözümde yaş kalmamış olacak ki ben ağlamadım. eliz'le öyle 5 dakika kadar sarılmış halde durduk. en son bu hala ağlıyor, ben dayanamadım ellerini çözdüm sırtımdan. biraz zorlandım bırakmak istemiyor gibiydi. göz yaşlarını sildim.

benim yanımda seni ben dahil kimse ağlatamaz.

gülümsedi.

kurban bayramı tatiline geldik.

bizim arkadaşlarla stüdyo yapalım diye karar verdik. buğra, sezgin bir de ben.

1 saat gayet eğlendikten sonra snapchat story'ye bir iki tane video atmıştım. snapchat nickim de daha önce hiç kullanmadığım bir nickti ve içinde adım geçmiyordu. o storyleri de snapchatten eklediğim bu kız gördü. ben o gün sezginlerde kalacağımdan kız akşama snap attığında otobüsle sezginlere gidiyorduk. sezginlere gittiğimde kızın attığı snap'i açtım ve aşağıya diyalog şeklinde yazıyorum. kızın adını vermeyi unuttuğumu şu an farkettim. kızın adı ırmak.

ı: tanışıyor muyuz?
b: yooooooo
ı: hayır yani okuldan falan mısın?
b: evet ben 12lerden baknickime.(alt dönem kızlar 12lere veriyormuş kısmını kullandım burada xdxd)
ı: haa öyle söylesene * (güldü, verecek) ben ırmak bu arada.
b: memnun oldum. nasılsın?
...

bu şekilde devam eden sohbet sırasında farkettim ki kız bana yürüyor aq. ben yürüyecektim kız bana fırsat bırakmadı ya lan. neyse yürüsün bakalım.

kız benden 2 alt dönemde. 1 yaş küçük. hayvan gibi de ders çalışıyor. ulan baktım kız 2. olmuş okulda not sıralamasında. sabahları erken kalkıp ders çalışıyor öyle de bir kız. o yüzden sezginlerde kaldığım gün ben 12'de uyandım kız 7'de günaydın mesajı atmış whatsapp'tan.

bende de bir hassasiyet var. o dönemlerde diyorum ki sınav çalışmasam da aileme çalışıyor olarak göstereyim ki sene sonu kafam bu kadar basıyor yeaa diyebileyim. sezginlerde kalınca çok da gezmeye gidemiyorum o yüzden kızla buluşma fırsatımız olmadı dışarıda. bayram tatilinin bitip okulun açılmasını bekliyorum.

tatil bitti, okulun bahçesinde buluşmaya karar verdik. eliz'le aram çok iyi olduğu için bugün mutlu gördüm seni falan diyor eliz. ben de hiiç öyle ya hayat güzel tarzı yavşak cevaplar veriyorum.

2. teneffüste buluştuk ve kız çok minnak bir şey lan. 1.85 adamım ben, kız 1.58 falan yani. 45 kilo civarı bir şey bir de ama fit. züt falan şekilli güzel. zütçü olduğumu söylemiş miydim? xdxd

o sıralar yavşaklığımın zirvesindeydim galiba, kızla yürürken gel bir yere oturalım yukarı bakmaktan boynun ağrımıştır dedim. okul bahçesinde bir yere oturduk. o sırada eliz ve güzin geliyordu. gülüşüyorlardı. birden beni gördüler, gülmeleri kesildi. eliz'in yüzünde tebessüm kayboldukça benim yüzüme aktarılıyordu. sadizmin damarlarımda aktığını hissettiğim o anda irmak'a sarıldım. kız kayboldu. olm çok tatlı bir şey lan bu. bir kaşık suda gibesi geliyor insanın.

normal şartlarda böyle tatlı kızları görünce gibesi gelecek bir insan değilim. ben, galiba değiştim biraz.

kızı sınıfa bıraktım, kendi sınıfıma gittim. sınıfta eliz sırasına doğru gidiyordu. yanımdan geçti, yüzüme bakmadı. sırama geçtim serkan'a bir şey anlattım bayağı güldük. kahkahalarım kulaklarında çınlamadı mı elizcim?