inişli çıkışlı hayat hikayemi anlatıyorum

anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatmaanlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma anlatma

ders biyolojicinin dersi , beni karakter olarak sevmezdi ama başarılı olmam onun asla işine gelmezdi , çünkü onun hesaplarına göre tamamen ters işler yapıyordum ve benim başarılı olmam onun otoritesinin sarsılması demekti. sınıfta benim derecemin 40.000 olarak bilinmesi onun da yüzünü güldürmüştü , en azından onun dediği olmuştu ;

h : ee bahadır bey o kadar uyardık uyardık dinlemedin
b : haklıymışsınız hocam , neyse artık lysye çalışacağız hocam yapacak bir şey yok
h : hayırlısı , olmadı seneye de beraberiz
b : hiç sanmam hocam (:

tavrıma şaşırmıştı , kendine güvenmeyen biri olduğumu biliyordu bu iddialı konuşma tarzım biraz kıllandırmıştı onu.o ara fatihlerle muhabbete daldı biz arkada ebu ile gibtiğimiz zütlerin davasını yapıyoruz.o arada hocadan bir ses ;

h : beyler bugün içimizden bazılarının morali baya bozuk bugün ders işlemeyelim (bana bakıyor gözgöze geliyoruz)
b : saolun hocam morali bozuk arkadaşlara moral olur biraz ;)

kalktım ayağa sakin sakin yürüdüm kağıdı panoya astım hocaya dönüp ;

b : hocam size iyi dersler benim halletmem gereken bir kaç mesele var

hocanın anlamsız bakışları arasında çıkıyorum , arkamdan kopan uğultuyu duyduğumda ise zevkten 4 köşe olmuştum (: bunda kağıdın üzerine yazdığım notun da çok etkisi olmuştu sanırım 'herkes haddini bilecek , ebubekir hariç (:'...

tam sokağa çıktım yukarıdan bir ses geldi

? : laaaaaaaa
b : (kafayı kaldırıp baktım , ebu bağırıyor aq) ne böğürüyon la yarram
e : kardoo iyi koymuşun , ben hariç :d
b : eyvallah kardo nasipse sana da koyacam :d
e : çok çalışman lazım çok :d
b : hasgibtir lan ordan amcık ağızlı :d

net cafeye geri dönüp artık uğruna 2 yılımı harcadığım hedefimin ilk adımını atmalıydım. cafeye döndüm adam beni görünce ;

c : kardeşim bağırmazsan sevinirim içerisi kalabalık :d
b : yok abi ama bu sefer de kız mevzusu valla olursa bi çığlık daha atabilirim :d
c : hadi hayırlı olsun kardeşim :d

açtırdım masayı , facem yoktu face hesabı açtım , ilk eklediğim kişiydi elanur ark isteği attım 5 dakika sonra kabul etti ;

e : aa bahadır sen nerdesin ya öldü sandık valla (:
b : yok yok daha ölmedik çok şükür hatta yeniden doğdum diyebilirim (:

telden yazdığı için yavaş yazacağını anladım.o yazarken bende başka fotosu var mı diye profiline gireyim dedim...

@48 panpam senin için devam

elim titreye titreye girdim siteye.sonra bi çığlık 'oldu lan bu işşşşş', çığlığın üzerine gelen cafeci , ardından cafeciye sarılmam ;

c : hayırdır baba mı oldun kardeşim ne bu sevinç :d
b : yok be abi koca yıldır uğraştığım şey sonunda oldu
c : anlamadım ama hayırlı olsun kardeşim
b : eyvallah abi allah razı olsun

ekrana tekrar bakıyorum ekranda gördüğüm manzara ; http://tinyurl.com/pmd74bo (resim biraz ufak ama idare edin o kaldı elimde bir tek şifremi unuttuğum için yeni caps alamıyorum (:

hani herkesi züt ettiğime mi sevineyim , elanur'a son 1 adım kaldığına mı sevineyim , yıllar sonra bir şeyler başardığıma mı sevineyim neye seviyenim inanın o ara idrak edemiyorum ama tek bildiğim şey gidip herkese haddini bildirecek olmam.babam derecemi biliyordu onunla alakalı bir hesabım kalmamıştı asıl görülecek hesap dersanedeydi

ders başlamış daha doğrusu toplantı diyelim hocalarla öğrencilerin toplantısı , kapıdaki güvenlikle aram çok iyiydi o da knight oynuyordu o sordu ;

g : naptın la sınavı
b : dıbına koydum abi dıbınaaaa
g : helal aslanıma yakışırr

sınıfa girecem girmiyorum içim kıpır kıpır sanki uefa finalinde son penaltıyı atan popescu gibiyim.tuvalete gittim duvarları yumrukladım , tüm enerjimi duvara vura vura attım.arada bi posta kaysam mı diye düşündüm ama o kadar da abartmadım :d

sınıfa cenaze evinin yetkili kişisi gibi bir surat ifadesi ile girdim , ebu hariç hiçkimsenin morali de iyi değildi aslında tek tük kişilerin yüzü gülüyordu ama onlar da rakiplerim değildi , onları mutlu görünce biraz sevindim , hele o fatihle onurdaki surat ifadesini görünce iki kat sevindim , ama renk vermemeliydim.el kol yaptılar kaç geldi gibisinden sadece elimle 4 yaptım , o zamanlar rabia moda değil tabi ilk benden çıktı o hareket :d

bu salaklar 40.000 sanmış benim dereceyi duyunca bunlar biraz rahatladılar tabi yüzlerinden anladım.geçtim sinirle çantayı attım ebunun yanına oturdum ;

b : naptın kardo
e : kafam 1500 kanka :d ( benim moralin bozuk olduğu kafaya dank ediyor sonra toparlıyor ) sen naptın kardo
b : (sesimi yükselterek)kötü anasını gibim kötü dedim ya 30 40 bin civarı gelir diye al bak 40 bin geldi (fısıldayarak) kağıda bak kardooo dıbına koyduk ortalığın :d
e : anlamadım amk
b : al şunu al
e : (kağıdı alıyor) ahahahahdıbına koyayım puahaahhah (sınıf dönüp bize bakıyor)
b : komik mi lan züt ne gülüyon (alttan ayağına vuruyorum)
e : pardon kanka ya kusura bakma

aramızda konuşuyoruz anlattığına göre sınıfta 2.yim fatih 12.000 onur 14.000 batu dediğim 5. çocukta 7.500 yani kısaca alayına tur bindirmişim.ben bunu duyunca artık uzun zamandır tuttuğum züt nasa roketi gibi kalkıyor.kağıdın üzerine bir şeyler karalıyorum kağıdı katlayıp bekliyorum...

devam ediyoruz panpalar

hepimiz lance ve sonny binini öldürdükten sonra gta vice citynin dıbına koymadık mı panpalar binlikte sınır tanımadık mı.ya da dün oç volkan kupayı alınca huur çocukluğunun dibine vurmadı mı. aynı hissi bende yaşadım o sınavdan çıkarken artık görevim bitmişti yapmam gerekeni yapmıştım şimdi rövanş zamanıydı. dışarıda babam umutlu gözlerle bekliyordu benimse içim içime sığmıyordu ama suratımı asmıştım ;

p : hadi geçmiş olsun aslanım gidip bişeyler yiyelim
b : ben yiceğimi yedim içerde sen bişeyler yiceksen gidip yiyelim

o cevap yetmişti ona.yol boyunca sövdü saydı tam 1 saat aralıksız ağzı dursa içi durmuyordu buna eminim.eve vardık soruları çözüyorlar ;

b : ben bakmam sorulara gerek yok moral bozmaya
p : ben biliyordum amk senin bir gibim yapamayacağını , senden adam olmaz , boşuna beklettik gibtir olup gidecektin karabük'e şimdi belki onu bile yapamayacan...

sessizce çekiliyorum odama içeride bu tepkilere gülüyorum sadece, sonuçlar açıklanınca suratlarının alacağı şekli hayal ediyorum, içeride deli gibi gülüyorum adeta.

binlik yapmam gereken bir yer daha vardı ; dersane sınıfı...

2 gün moladan sonra dersaneye çağırdılar , sınıfa bir gittim herkes rahatlamış amk hele bizim fatih ve onur bini zevkten 4 köşe belli ki sınavları iyi geçmiş , suratımı asıyorum kimseye selam sabah yok sinirlice çantayı atıyorum ebunun yanına bu tavırlarım herkesin dikkatini çekiyor zaten ;

e : olm noldu lan ne bu sinir
b : yok bişey olm sınav kötüydü ya seneye tekrar burdayım sanırım
e : hasgibtir olm nasıl lan
b : 27 boş bıraktım kanka elim ayağıma dolaştı rahat yarım saat beynim kitlendi resmen. toparlamaya çalışayım derken sosyal komple boş kaldı.bi ton da yanlış çıkar amk 30 40 bin civarı bişey gelir muhtemelen
e : hasgibtiiiirr olm sen nasıl yaptın lan senden hızlısı mezardaydı amk nasıl panik oldun rahat adamsın sen
b : oldu işte kardo neyse gibtir et

sesli konuşmuştum duyulsun diye.ben konuştukça gülüşlerin sesi daha da bir yükseliyordu amk binlerin içindeki nefret duygusu iyice ortaya çıkmaya başlamıştı. ders başladı hoca falan biraz teselli etti beni teneffüste onurla fatih geldi yanıma

f : olm hadi ya duyunca çok üzüldük sen yapmazdın böyle
o: aynen knk ya nasıl oldu anlamadık amk
f : onur bence kesiyor lan bu ipne
b : lan yok olm ne kesmesi aq ya bildiğin yarra yedim
o : lan yok yok kesiyon sen amk

gözümden bir iki damla yaş süzülüyor orada sırf bu gavatlar inansın diye zorla ağlamaya çalışıyorum. durumu görünce harbiden inanıyorlar.kim sorarsa sıçtık diyorum , gerçekten sıçma ihtimalimiz de vardı en azından sıçarsak ben demiştim derim , sıçmazsakta piyango vurmuş gibi sevindirecektim herkesi planım bu şekildeydi...

sınıf içinde zamanında beni giblemeyenler ancak benim o zamanlarda kendime rakip gördüklerim bana düşman olmuşlardı , başarının en kötü kısmı da budur siz bir şey yapmasanız da size düşman kesilirler. hocalara karşı artist tavırlarım ve katiyen onlara soru sormamam kısacası onlara 'ben size mecbur değilim' havası vermem onların da ağırına gitmişti. beni sevenler de vardı 2. 3. sınıftaki adamların idolü olmuştum hani halkın arasından çıkıp bir yere gelirseniz halk sizi sever ya aynen o şekilde. aristokratların düşmanlığını kazansam da alt seviyeden inanılmaz bir sevgi seli vardı onlara karşı bu binler gibi ukala davranmamam yeri gelince onlarla takılmam falan onların da çok hoşuna gidiyordu.

sene başında benim yaşadıklarımı yaşamasınlar diye onlara bu şekilde davranıyordum gerçekten bunu da isteyerek yapıyordum.

ygsden 2 gün önce son denememizi olduk. onlara moral denemesi derler bilirsiniz kolay olur genelde adı bu yüzden böyledir.bu sınavda resital yapmam gerektiğini düşünüyordum zaten denemeler kolaylaştıkça 145 150 civarına yaklaşmıştım ki bu gerçekten inanılmaz bir şeydi.son olduğumuz denemede ise motoru bir hayli zorladım hani adeta beynimin tüm hücrelerini kullandım 27 dakikada mat ve sosyali bitirmiştim o rahatlıkla 45 dakikada da türkçe ve fen bitti 72 dakikada 160 soruluk ygs denemesini çözmüştüm. kalkıp çıkarken beni tanımayan görevli hoca ;

h : salladın mı yoksa cevap anahtarını mı aldın :d son sınavınız oğlum bunda yapmayın bari
b : ikisi de değil hocam kendi emeğimle çözdüm
h : 72 dakikada mı ?
b : evet. buyrun isterseniz kontrol ettirelim
h : yürü bakalım

adam inada bindirdi zütürdük okuttuk 157.5 net geldiğinde adam sadece tebrik edebildi. binçe bi gülüş yaptım sonra dersaneden ayrıldım son rütuşları yapmak üzere eve gittim.o 2 günü de dolu dolu ders çalışarak geçirdim yattığım her vakit bende pişmanlık yaratıyordu.

gelelim ygs gününe. ailem pek heyecanlı insanlar değillerdir hani böyle okunmuş pirinçler , kuran okumalar , hatim indirmeler falan yaşanmaz bizim evde. normal bi kahvaltı yaptım pederle çıktık evden , yol boyunca telkinler verdi sakin ol falan diye lan zaten ben sakinim amk zütüme gri eşofman takıp saçları dikip sınava gidiyorum milletin pgibolojisi bozulsun diye adam bana ne anlatıyor.

sınava ünide girecektim çarşıdan dolmuşa binmeden önce bi fanatik bi de fotomaç aldım. dolmuşa bindik okula vardık okul ana baba günü heyecanlananlar paniklenenler hepsi net belli oluyordu.ben açtım gazeteyi çıkardım iddaa ekini pederle oturduk bi kupon hazırladık maçtan sonra oynayalım diye , o ara aileler bizi kesiyordu muhtemelen bizim rahatlığımızın başkalarının rahatını bozacağını adım gibi biliyordum , buna en yakın örnek dünkü maçtı volkan bir gib yapmadan 3 tane penaltı kaçırttı bizim sığırlara , tamamen o rahatlığı sayesinde...

sınava girerken peder başarılar aslanım sen yaparsın falan dedi eyvallah dedim girdim sınava. klagib olarak ilk önce matematikten başlardım sonra türkçe sonra fen en son sosyal şeklinde giderdim. matematik kolaydı ama 6 tane boşum vardı gerisinden emindim 2 soru gerçekten karışıktı onlar kafamı gibiştirince diğerlerine de odaklanamadım.23 dakikada mat testi bitmişti. türkçe'ye geçtiğimde beyin amcıklaması denen şeyin ne olduğunu orada anladım , harbiden inanılmaz kafa gibiyordu.15 soru çözdüm anında bıraktım fene geçtim. işler beklediğim gibi kolay gitmiyordu ama panik yapmaya da gerek yoktu.en azından yetişmeyecek korkusu diye bir korkum yoktu 31 32 dakikada 49 soru çözmüştüm ve en zor olan kısmı atlatmıştım. fene geçtiğimde ise adeta huzuru buldum diyebilirim.o yıl çok kolay sormuşlardı 110 dakikada tüm denemeyi bitirdim. kalan dakikalarda da kontrolleri tamamladım ve çıkabilirsiniz dediğinde dünyanın en rahat insanıydım.5 tane salladığım soru vardı ve 1 i tutsa bile bana zararı olmayacaktı ve 5 te 5 yanlış çıkması imkansız bir şekilde sallamıştım kısacası sınavım süperdi , onca emek boşa gitmemişti içim içime sığmıyordu , ama daha önceden planladığım tüm binlikleri sırasıyla yapmaya koyulmalıydım gün benim günümdü artık (:

işler tıkırına girmeye başlamıştı, aradaki statü farkını kaldırmıştım ama hala onlara siz benden iyisiniz siz şöylesiniz böylesiniz mesajlarını vermeyi ihmal etmiyordum, biliyordum ki ne zaman kendimi üstün görürsem o zaman kaybedeceğim..

her gece yatarken elanuru düşünüyordum, yanlış anlamayın inanın onu düşünürken kalkmıyordu bile amk 18 sene eline kız eli değmemiş bir adamın bir kızı düşünürken gibi kalkmaz mı , kalmıyordu işte o derece aşıkmışım demek ki ona. ilan-ı aşk ettiğim sahneyi hayal ediyorum , onun kabul edişini hayal ediyorum , düğünümüz vs. herşey ama herşey en ince ayrıntısına kadar kafamda kurgulanmıştı tek yapmam gereken bu yılı bitirmek ve erzurum tıpa gibtir olup gitmekti , karşısına çıktığımda da 'bak elanur ben artık adam oldum' diyebilmekti...

bunun için gerçekten herşeyimi ortaya koyuyordum , her gün 90 km yol yapıyordum ama çalışmalarım tüm hızıyla sürüyordu , yorulmak diye bir şey bilmiyordum kısacası. artık konuları öğrendikçe puzzle yavaş yavaş yerine oturuyordu puzzle oturdukça hız konusunda kendimi geliştirmeye karar verdim futboldan da bildiğim gibi hız herşey demek değildi ama çok şey demekti...

kendime bir ceza sistemi geliştirmiştim , bir soruyu ilk okumada anlayamazsam 200 soru ceza veriyordum kendime , çözemezsem değil , anlayamazsam. anlayamamak çok başka bir olaydı çünkü , insan bilmediği şeyi yapamaz bunu anlarım ama bir şeyi anlayamıyorsan bu ciddi bir sorundur , bu sorunu da bu şekilde çözmeye karar vermiştim.ilk başlarda gerçekten hiç kolay olmadı , aralıksız 13 saat soru çözmek gibi çılgınca işler yapmak zorunda kaldım ama 1 soru dahi taviz vermedim cezalarımdan , disiplin mekanizmamı bir hayli geliştirmiştim kendime baktığımda hakikaten hayret ediyordum o zamanlar, dersanede lakabım makineye çıkmıştı , hız konusunda ebubekir bile benimle yarışamıyordu diyebilirim , özellikle de matematik konusunda...

bir derste matematik hocası 5 er test dağıtıp ilk testin 3.sorusunu tahtada çözerken elimi kaldırdım ;

b : hocam sorması ayıp başka test var mı ;)
h : var da önce elindekileri bi bitir bahadır
b : hocam bitmese sormam zaten
h : sen şimdi bu kadar zamanda o 5 testi de çözdün mü
b : çözdüm hocam hatta 3 ünü uçak bile yaptım :d (o ara ebu 4.testi çözüyodu durdu bizi izliyor)
h : dur bakacam bu mümkün değil

geldi harbiden uçak olanları açtı inceledi inceledi sınıfa döndü ;

h : harbiden de çözmüş beyler
b : e hocam yalan söyleyecek halimiz yoktu çözdük
h : istiyosan çık gez sen bahadır başka test yok :d başka konu da çalışabilirsin sana serbest
b : tamam hocam dedim

çıktım kantine açtım ntv spor izliyorum fuat akdağ ve mehmet demirkol var , 2 3 dakika geçmeden ebu geldi yanıma

e : lan olum sen ne ara bitirdin onları
b : bitti kanka valla
e : e olm sen gibmişsin o zaman anasını ortalığın , çak amk çak
b : ahaha sayende kardo ters yatırıp düz gibecez analarını sınavdan sonra görecem hepsinin zütünü
e : inşallah kardo inşallah

ben bunlara bu şekilde davrandıkça rehavete kapılacaklardı. biliyordum çünkü aynı golü ben defalarca yemiştim. artık yiye yiye ezberlemiştim ve şimdi o golü benim atma zamanım gelmişti. çözemediğim soruları hatta bazen çözdüğüm kolay soruları bunlara soruyordum ego kasmalarına müsade ediyordum sonra da çok iyi bi tak yemişler gibi teşekkür ediyordum.o anlarda suratlarının aldığı ifadeleri aklıma kazıyıp onun hırsıyla çalışıyordum evde (:

adamlar gerçekten normal değillerdi. hele özellikle ilk 3 sayabileceğim grup. fatih'te bunların içinde sayılırdı adam gerçekten bu işin delisiydi diyebilirim aramızda geçen bir diyalog daha iyi anlatır durumu ;

b : oo kardo ne kitabı amk ya gel şurda teksenin kızları geçiyor onları izleyek (teksen sakaryanın en cix kızlarının olduğu dersanedir)
f : eyvallah kardeşim de gelemem kusura bakma
b : lan olm gelsene amk (yanımdakilere dönüyorum) off hatuna bakın lan züte bak züte gidiyor öte öte
f : valla kardeşim ben önümde kitap açıkken mutlu oluyorum sizi bilemem
b : vay kitabını gibtimin ılığı

diyorum sessizce etraftakiler gülüşüyor falan.o ara sınıfın en sessiz ama en çok adı duyulan çocuğu da bizimle beraber , adı ebubekir ilk defa tanışma fırsatı yakalıyorum , sakarya fen lisesinin en zeki çocuklarından biri derecesi 6000 ve sırf kayseri tıp uzak diye gitmemiş, benim gibi hafif sıyrık bir havası var hoşuma gidiyor bu.tanıştık teneffüslerde yanına geliyordum beraber muhabbet ediyorduk diğerleri gibi kasıntı bi tip değildi o huyunu sevmiştim , bir de koyu cimbomlu olması daha da çok kanımı kaynatmıştı ipneye. zaten 1 2 hafta sonra yanına geçtim beraber oturuyorduk dersi dinlemezdi harbiden anlatılanları aşmıştı adam çünkü , o dinlemediği için ben de dinlemezdim o bana ders içinde ders anlatırdı ince tüyolar verirdi arkadaş ortamı olduğu için daha rahat anlayabiliyordum anlamadığımı da sorabiliyordum en azından , sınıfta gibseler bir şeyi anlamadım hocam diyemezdim çünkü (: bir gün fizik dersindeyiz ; (h:hoca , b:ben , e:ebubekir)

h : arka sıra dinlemeyi düşünüyor musunuz
b : dinliyoruz hocam
h : nerenizle yavrum zütünüzle mi :d
b : (ben utanıyorum) yok hocam estağfurullah sadece bir şey tartışıyorduk
h : hadi yanındaki ebubekir dinlemiyor onu anlarım da sen ebubekir misin olum buna ihtiyacın var senin
e : hocam sizin anlattığınızın daha kolay yolunu anlatıyordum sizinki kulağı tersten tutmak gibi ben düz tutuyorum (ipnece bi gülüş yapıyor)
h : neymiş gel anlat bakalım

harbiden anlatıyor hocayı züt edip son noktayı koyarken tebeşiri sertçe vuruyor yerine oturuyor , bu da hocaların bizi sevmeme faslı oluyor bundan sonra hep hocalara ters gidiyoruz zaten.

çevremdekilere göre 2005 finalinde ilk yarıyı 3-0 önde kapatan milan gibiydim , artık 2 ay daha dişimi sıkacaktım ondan sonra tüm herşey düzlüğe çıkacaktı.ama insanlara göre. bana göre ise durum tamamen tersineydi , almanyadan 18 dakikada 5 gol yiyen brezilya gibi olmuştum kısacası dağılmıştım. hiç bir şey umurumda değildi ne beni bekleyen parlak gelecek ne etrafımdakilerin bana olan tavırları , tek derdim vardı onu da kaybetmiştim. öyle bir yumruk yemiştim ki direkt knock-out olmuştum.

kendimi ne zaman büyük görsem ne zaman iyi vurduğumu düşünsem hayat bana bir tane geçiriyordu. uğrunda savaşılacak bir hedefim kalmamıştı , onu kazanmak artık benim elimde değildi ama ona yakın olmak zorundaydım , mecburen konuşamadım onunla herşeyi , sadece bekle dedim kendime ,bekle...

bu olay yaşandıktan 8 gün sonra doğumgünüm vardı , normalde bir çocuk benim yaptığım dereceyi yapsa o doğumgününde ortalığın dıbına koyar dünyanın en mutlu insanı olurdu.ben bir bira aldım ve yalnız başıma kutladım doğumgünümü , her yudumda farklı şeyler için ağladım ama beni asıl ağlatan ilk defa kaybediyordum ve kaybetmem benim kontrolümde değildi , gruptan çıkması için başka maçtan gelecek sürpriz sonucu bekleyen bir takım gibiydim. kısacası ne yaparsam yapayım onlar istemedikçe benim şansım yoktu..

bu yüzden pes ettim, bıraktım kitabı defteri o gün,2 ay boyunca da kitap yüzü açmadım derslere gidip sadece oturuyordum kulağım hocada ama aklım başka yerdeydi , durgunluğuma kimse anlam veremiyordu açıkçası kendi kendime tükenmişlik sendromuna girdim , o kadar insana kafa tutan ben 1.60 boyundaki ufak tefek bir kıza ve onun gibko sevgilisine mağlup olmuştum.

bu arada o dönemde beni mutlu eden 1 tane olay oldu o da eski okul müdürümle yaşadığım diyalog , okuldaki kimya hocam aradı ;

h : oo bahadır bey ne sesiniz çıkıyor ne soluğunuz
b : çalışıyoruz hocam ne yapalım
h : haberlerini aldık şov yapmışsın sınavda helal olsun
b . eyvallah hocam yaptık bişeyler
h : hadi lan ordan dıbına koymuşsun ortalığın
b : saolun hocam darısı başınıza :d
h : ulan pekekent ulan pekekent hiç adam olmayacan demi :d hacı (okul müdürü) senle görüşecekmiş bi ara okula uğrasan iyi olur
b : yok hocam benden adam olmaz :d tamam uğrarım hocam

ertesi gün okula gittim , daha okula ilk geldiğim gün sivilken ağzındaki sakızı çıkar diyen , benimle genelde ters düşen ama dersane konusundaki kıyağını unutmadığım müdürle oturuyoruz ;

m : oğlum öncelikle tebrikler , okulun son 5 yılda gördüğü en iyi derece bu , eğer istersen ismini bu yıl pankartın başına yazabiliriz (istersen diyor ama kabul et diye gözümün içine bakıyor)
b : valla hocam altına 'biz bu çocuğu okul sonuncusu mezun ettik' yazarsanız bana uyar.hem de insanlar sonuncusunun bile bu kadar iyi olduğu bir okula çocuklarını kayıt ettirmek için can atarlar. okul puanları patlama yapar diyeyim şimdiden ;)

bu lafın üstüne bu işin olmayacağını anlamıştı fazla uzatmadı helalleştik ayrıldık

dersane ile iplerin kopma noktasına geldiği an ise şöyleydi. sınav açıklanalı 1 veya 2 hafta olmuştu istanbul'da bir deneme yapılacaktı süper f1 denemesi mi neydi adı , bizim dönemden 3 kişi katılacaktı sadece , sınıfta ygs derecesinde ilk 3 olanlar gitmesi gerekirken hem benim hem de batunun yerine onur fatih ikilisi gitmişti , açıkçası gitsem 10 soru yaparmıydım bilmiyorum ama orası benim hakkımdı , deneme değil hakkımın yenmesi zoruma gitmişti , gittim hocanın yanına ;

b : oo hocam best öğrencilerinizi istanbul'a zütürüyormuşsunuz başarılar şimdiden
h : hemen celallenme oğlum bu basit bir sınav öylesine
b : ben zaten gelmezdim de o sınıfın 2.si bensem o hak benimdi fatihin değil
h : ya olum durum öyle değil şimdi
b : bırakın hocam onlar torpilli öğrencileriniz sizin bilmiyor muyuz , zamanında beni sınıftan attırmaya çalıştıklarında siz kim oluyorsunuz da benim sınıfımdan adam attırmaya çalışıyorsunuz diyememişsiniz , bu mu hocalığınız , bırakın allah aşkına ya

çarptım kapısını çıktım.o saatten sonra da hiç bir dersle alakadar olmadım gelip sırf yer kaplamak için oturuyordum. ders çıkışlarında da net cafeye gidip elanurla konuşuyordum.bu arada bir yandan da elanurun sevgilisini araştırıyordum , öğrendiğim gerçek ise beni kahretmişti. oğlan tipsizdi , tipini gibtiğimin tipini gibtir et ayrıca lise mezunuydu ve bir hastanede gibko bir iş yapıyordu hasta kayıt işi gibi bir şey.ben 2 yıl sırf ona 'bak artık adam olabildim demek için , ona layık olabilmek için çalışmıştım , çalışmaktan daha da zor olanı yani kendimi değiştirmeyi başarmıştım.ve bunlara rağmen benim hayallerimi yaşayan adam benim kalibremin 10 da birinde bile değildi. çok hesap sordum allah'a bu olayların üzerine , çok kez musalla taşına oturup 'hadi al artık lan canımı geldim ayağına' diye bağırdım. neyse geçiyorum bunları dçnelim sınav mevzusuna

elanur mevzusuna atık olan kafam , dersaneden soğumuş olmam vs. hepsi üstüste gelince lys döneminde gram çalışmadım desem yeridir.son 2 3 hafta sıralamamın 50.000 lere düşmesinden korktuğum için ders çalıştım o da yetmedi açıkçası. sınav sabahı integralde alanı ilk defa okuyordum sınava ne kadar hazır olduğumu siz düşünün artık.