ingilterede yasiyorum ve hersey 3 yil once basladi

tamamen sasirmis, kaybolmus, kafam karigib olarak yasamaya baslamistim, kendi kendime soz vermistim, ne olursa olsun, bir tek derslerimde iyi olmam gerektigini kural haline getirmis, bozuk bir pgibolojiyle kendimi sanata vermistim, artik okulda resim yapamadigim zaman, benzetemedigim yada ne bileyim heran gibi bi yanlisimda sinirleniyorum, eski kagidi yada tabloyu atip yeniden basliyor, hirz ve azimle kafayi yemis olarak ilerliyordum, kendime bakmayi unutmustum, cunku kafamdaki dusunce sekli cok farkliydi, kimseyi giblemiyor, sacimi sakalimi uzatmis, tek takilir bi tip olmustum... aradan 8 ay gecti ve ben artik o dusuncelerden yavas yavas kurtuluyordum, yeniden yasamis oldugum kulturel iluzyonun icine giriyor herkez gibi olmaya basliyordum,

inanmayın beyler fog reyiz sözlüğe girmiş

tek sorun hemen sinirlenip, isyankar bi tip olmamdi, elestiri alamiyordum, hocalar bisey dediginde sinirden agliyordum, sadece en iyi en kral ben olmaliydim yaptigim iste, bu arada onlarin da hosuna gitsede bagzen dozunu fazla kacirdigimdan dolayi, bana deli gozuyle bakiyolardi, ben hanemi bulmustum ama, ve hepsiyle farkli zamanlarda gorusup, kendimi sanata vermekten delirdigimi yada delirme asamasinda oldugumu soledim onlara, cunku bunu bilmeleri sartti, tavrim asabi halim devam ettiginden belli bir sure sonra atilma sansimin oldugunu dusunup, onlara bi sekilde kendimi anlatma firsatini yakalamistim, ve en guzel bi sekilde basardim bunu,

unide 3uncu yilimida bitirdim beyler suan, derlser harika, surrealism olan hayatimda kendi yolumu buldum, hocalar da memnun derslerden, hedef yuksek suanlik, butun hepsi ne tak yedigimi bildiginden ona gore davraniyorlar bana, bende memnunum onlarda suanlik, son senemi bitirdikden sonra izmirli oldugumdan ilk sergimi orda acicam, capslar tabikide gelicek, yuzde yuz gercek olan hayat hikayemin bi kismini dinlediginiz icin eyv sagolun, deliligime ragmen, burda olmak dogru bi secil olmus, hepinizin amina koyayim, seviyorum sizleri.

sorular varsa alabilirim yaticam yoksa

geçmiş olsun panpa uzak dur

ırıspı cıcığı sana bir şey söyliyim mi hayat hikayeni bir kitap haline getir. Almazsam binim

ne diyeyim pampa, hem geçmiş olsun hem helal olsun. gelirim sergine, acımam, davetiyemi gönderirsin artık. kitabı da alır okurum, güzel yazıyon bin, hadi iyi geceler.

not: sen de anlattığın için sağol, şuku

@67 eyv panpa saol, bitti zaten gotum asla yemez bundan sonra.

gibtir git yat amk aklıma gelince msj atarrım

@68 kitap yazmaya kalkarsam yeniden deliririm bu kesin panpa, yemiyor saol ama

@69 saol kardesim iyi geceler eyvallah

Bende ny da ogrenciyim bzn mariuna iciyorum kafasi cok hos harbiden AMA o an bunun gercek olmadiginin farkinda oluyorum... anlaticak hikayem cokta vaktim yok medal ettigim parayi nasil yetistiriyordun... order hey ne is yapiyorduki bays para geliyordu herhalde