Evet Beyler Başlıyorum rez alın...
Öncelikle anlatacaklarım gerçektir hepsi başımdan geçen olaylar ama inanmayabilirsiniz serbestsiniz.
Bu olay geçen sene Ağustos Ayında başıma geldi.Ben o zaman 11.sınıfa geçmiştim. ingilizce öğretmenliği okuyan bir abim var.O ingilizcesini ilerletmek için yurtdışına çıkmayı çok istiyodu. Babamda onu yalnızbaşına başka bi ülkeye yollamayı istemiyodu. bizim eskiden çok yakın olduğumuz, karşı komşumuz olan bir aile vardı(daha sonra başka bir şehre taşındılar)Onların en büyük oğlu hasan abi'nin ingilterede yüksek lisans yaptığını ve orda Türk arkadaşlarıyla kaldığını biliyorduk.
Hersene abimide benide ingiltereye çağırır,"gelin bu yaz burda kalın ingilizceniz çok ilerler derdi".Benimde küçüklüğümden beri ingilizcem iyidir ve meraklıyımdırda. Babama bu sefer bizi ingiltereye göndermesi için çok ısrar ettik. nihayetinde oda kabul etti ve pasaport işlemleriymiş vs.hepsini hallettik. Temmuz ayının ilk günleri abimle beraber istanbuldan bir uçakla Londra'ya gittik. Hasan Abim bizi havalimanından aldı ve 2 arkadaşıyla kaldığı evine getirdi. Arkadaşlarıda gercekten çok iyi abilerdi.

Yuce ingiliz halki bu kadar barbarlik yapmaz. Lutfen hikayeyi dogru anlatiniz sir

Yüksek sesle Türküm dedikten sonra bu ipneler iyice gülmeye başladı.ama nasıl kahkaha atıyorlardı. etraftaki insanlarda gülmeye başlamıstı benim tepem atmaya başlıyordu ama bi olaya karışıpta yabancı bi memlekette başımı derde sokmak istemiyordum.ta ki karsimda dikilen o gençlerden birtanesi eliyle beni itekleyene kadar. işte o an nevrim döndü ,karşımda benim yaşlarımda ve benden kalıplı 3 tane pic vardı ve yandaki izleyenlerin hepside ingilizdi. buna rağmen türklüğümle alay edilmesi ve üstüne bu pic in elini omzuma atıp beni iteklemesi benim tepemin atmasına yetti
Bir anda nevrim döndü ve gözüm hiçbirşeyi görmedi.

Bu kadar edepsizce hareketlerine daha fazla dayanamadım ve karışmadan duramadım. yanlarına gittim ve ingilizce olarak çevredeki insanlara ayıp yaptıklarını ve evlerine gitmelerini söyledim(çat pat dedik işte birşeyler)
Bu ipneler önce birsüre bana baktılar dik dik ve sonra kahkahalarla gülmeye başladılar. etrafımızda kaldırımın ortasında 5-10 kişi toplanmış bizi izliyolardı.
Bu ipnelerin suratıma karsı böyle gülmelerine fena sinirlenmistim ama birşey demedim. bunlardan biri hafif öne çıkıp bana nereli olduğumu sordu.(herhalde ingilizcemden ingiliz olmadıģımı anlamışlardı)Bende Gururlu bir şekilde"I am from Turkey.TÜRKÜM"dedim

Kodumun yobaz bini orayidami karışırdınız mk

Ölürüm Türkiyem

Beni sorgu odasına aldılar ve uzunca bir mühlet gelen giden olmadı. nihayetinde 2 polis içeri girdi ve benden olayı anlatmamı istediler. bende ekgibsiz bir şekilde herşeyi anlattım. Daha sonra beni başka bir odaya aldılar ve takım elbiseli bir adam gelerek bana saldıran ben olduğum için mahkemeye çıkartacaklarını ve bu süreye kadar çocuk hapishanesinde kalacağımı söylediler. öyle ya daha 17 yaşindaydım.
Bir süre sonra abimler karakola geldi ve herşeyi anlattım. onlarda korkmamamı herşeyi yapacaklarını vs.söylediler. babamlarıda durumdan haberdar etmişler. onlarda Türkiyede ağlıyorlarmış ama ellerinden birşey gelmiyormus.

Birgün yine kahvaltımızı yapmıştık. bende evden çıkmış bir metroyla şehir merkezine inmiş geziyordum. etraftaki dükkanlara bakınırken karşıdan birkaçtane ingiliz gencin geldiğini gördüm.3 kız ve 3 erkeklerdi şehrin en işlek caddelerinden birinde gezinirken birbirine olmadık derecede terbiyesiz hareketler yapıyorlardı
Erkekler kızların popolarına şaplak atıyor kızlarda erkeklerin aletlerine dokunup kahkaha atıyorlardı. işin garibi bu terbiyesizlikleri gören 100 lerce kişi hićbirşey demeden geçip gidiyorlardı
Bende bir banka oturmuş olanları seyrediyordum

Ben bi dövüş eģitimi falan almadım
Spor salonunada gitmedim ama gençliğim hep sokak kavgalarıyla geçti.
Neyse ilk olarak elini omzuma koyan picin elini omzumdan attığım gibi kafayı gömdüm.ve onun yanında duran diğer bi muallakye de elimin tersiyle öyle bir tokat attımki yere düştü ve geri kalkamadı. herşey çok hızlı gelismis ve etraftakilerde şaşkına dönmüştü. buna raģmen karşımda dikilen son rakibim çok hızlıydı ve olayı çabuk kavrayarak bana saldırdı birbirimize vurarak boğuşuyorduk. yere yıktığım 2 pic te kalkamamıştı.ve teke tek dövüşüyorduk.ben tam bu bininde işini bitirecektim ki yanımızda toplanan kalabalık bizi ayırmaya çalıştı.
Aslında ayırmıyorlar resmen beni dövüyorlardı.ben saniyeler içinde bunların elinden kurtuldum ve evin olduğu yöne doğru koşmaya başladım .
Yüzüme 2 yumruk yemiştim. dudağım patlamıştı ve burnum kanıyordu. kavganın sıcağıyla acısını hissetmiyordum.

Söylediklerine göre mahkemem 1 ay sonraymış. neyse beni bir arabayla ellerim kelepçeli hapishaneye getirdiler.
Abim gilin getirdiği ićinde eşyalarım olan bir çantam vardî elimde. gardiyanlar beni kolumdan tutup bi koğuşa getirdiler ve ben girdikten sonra kapıyı kilitleyip gittiler. içeri girdiğim an herkes bana bakıyordu.20 kişi kadar vardı ve hepsi tam bir pigibopat gibi duruyorlardı.ben yatacak bir ranza ararken boş bir yatak gördüm ve oraya doğru ilerlerken ipnenin biri bu yatağa gelip oturdu. koğuşta bir boş yatak daha vardı.ben arkamı dönüp oraya doğru giderken başka bir ipnede bu yatağa oturdu. resmen benimle alay ediyolardı.ben bu herife yataktan kalkmasını söyledim ama yüzüme put gibi baktı. ardından herkes kahkahalarla gülmeye başladı.ve beni yine delirtmeyi başardılar yataktaki iyi yakasından tuttuģum gibi bir dolaba fırlatım. herif resmen dolapla bütünleşmişti.o sırada etraftaki herkes üstüme çullandı.ben gelene gidene indiriyodum ama sonunda yıktılar beni yere. neredeyse linç olacaktımki gardiyanlar girdi ve beni aralarından aldılar. önce revire gidip yaralarıma baktırdılar ardından ıslah hücresine attılar.

2 hafta kadar sonra mahkemeye çıkardılar beni. abim hasan abim ve arkadaşları, birde tuttukları ingiliz avukat gelmişti. mahkeme yukarıda saydığım sebeplerden dolayı bana hapis cezası vermedi. yalnızca o zaman 12.000 türk lirası kadar eden bir para cezası verdiler. babam kasaptır hali vakti yerinde bir insan. parayı en kısa zamanda yollayacaktı. sonunda beni salondan çıkardılar ve serbest bıraktılar. doğruca abimlerle eve gittim. olan biteni konuştuk ve hemen Türkiyeye dönmemiz gerekiyordu. Eylül ayıydı ve okulların açılmasına birkaç gün kalmıştı. Sonunda tüm bu belalardan kurtuldum ve türkiyeye, evime dönmeyi başardım.1 ay boyu çektiklerim ve 12.000 liralık cezadayıda hatırladıkça hâla içim acıyor.
Siz siz olun beyler yabancı bir memlekette her b*ka burnunuzu sokmayın. Oralar Türkiye'ye hiç benzemiyo.
Bu yazdıklarımın çoğunu bugün günlüğümden okudum ve duygulandım gerçekten. Sonrada burda size anlatmaya karar verdim.Bu olaydan sonra yaşadığım
Küçük ilçede uzunca bir süre meşhur oldum.en az 100 defa olayı anlattırdılar.
Bu olaydan sonra internette haberlerde düşmüştüm ama kusura bakmayın şimdi isim veremem zira ifşa olmak istemiyorum.
Arkadaşlar anlatacaklarım bitti. Okuyan panpalarıma çok teşekkürler:)
(Mutlaka birileri çıkıpta sallama amk diye atıp tutacaktır.ama şunuda söyleyim ben kafamdan
uydurduğum birşeyi gece-gündüz uğraşıpta burda anlatmam. neyse yinede siz bilirsiniz. canınız sağolsun inanmamakta herkez özgür.)
.

Çok kısa bir sürede gardiyanlar girdi tualete ve ayırdılar bizi. büyük ihtimalle bi turist yüzünden başlarının belaya girmesini istemiyorlardı. beni elimde çantamla yeniden önceden kaldığim hücreye zütürdüler. Baş gardiyan odadan çıkmadan önce bana mahkememe az bir zaman olduģunu,ilk suçum olduğu için, daha çocuk sayıldığım için ve en önemliside turist olduğum için büyük ihtimalle serbest kalacağımı, buradan çıkana kadar rahat durmamı söyledi. bende tamam deyip yolladım. çıkacağım için sevinçliydim.
(ingiltere'ye gittiğim zaman hapiste bile yaşadığım herşeyi ayrıntılarıyla unutmadan günlüğüme yazdım)

Birkaç gün bu hücrede tek başıma yattım ve sonra aynı koğusa tekrar yolladılar beni. koğuşta ilk birkaç gün kimse ilişmedi bana. galiba gardiyanlar korkutmuştu.ama birgün tualetteyken geldiler ve benimle alay etmeye başladılar.4 tane benim yaşlarımda ama iri yarı bin. birisi beni yakamdan tutup sarsmaya başladı. işte o birkaç saniyede TÜRK tarihinde ne kadar bildiğim kahramanlık hikayesi varsa geçti aklımdan. dövüşmekten başka çarem yoktu ve önümdeki ipneyi bi kafayla kenara yılktım. sonrada daracık alanda arkasındaki 3 picin üstüne atladım müthis bir kavga oluyordu.ben kavganın sıcağıyla acı hissetmiyordum ama ağzim gözüm mahvolmuştu.

Arkadaşlar anlatacaklarımı yarın tamamlıyacağim. inanıp inanmamakta serbestsiniz lakin ben uydurduğum birşeyi saatlerce uğraşipta buraya yazmam. neyse yinede siz bilirsiniz herkeze iyi geceler

ilk günler hep abimle geziyoduk .sabah cıkıp aksama kadar parklarda müzelerde takılıyoduk ve ingilizcemizi geliştirmeye çalısıyoduk. arada hasan abimde bizimle beraber geliyordu.1 ay kadar geçmişti ve ben artık tek başıma londra sokaklarında gezebilir olmuştum. sabah evden çıkıyor akşama kadar londranın adeta altını üstüne getiriyordum.ve de bolca pratik yapma şansı buluyordum. herşey çok güzel devam ediyordu ta ki o gün geldi ve olaylar başladı

At bakalım güzel mi ??

Gururluca Türküm dedim kısmına şuku

Okuyan varmı?

Hasan abiminlerin evine doğru son gücümle koşuyordum. nihayet bir hayli uzaklaşınca taksiye bindim ve eve geldim. abime de hasan abim ve arkadaşlarina da durumu oldugu gibi anlattım. onlarda keşke hiç karışmasaydın falan dediler. Hasan abim burda işlerin Turkiyedeki gibi kolay olmadığını, polisin mutlaka beni bulacaģını söylüyordu. bende işin içine polis girince iyice tırsmıştım ama artık yapacak birşey yoktu ve pişman deģildim.1 saat kadar sonra polisler eve geldi ve benim bir kavgaya karıştığımı ve karakola zütüreceklerini söylediler. abimler engellemeye çalıstılarsada polisler beni kollarımdan tutup arabaya bindirdiler ve karakola zütürdüler.

Zavalli hayallerini anlatiyor hahahahah