Bizim mahalleye çarşıdan bir tane otobüs kalkıyor, ona da 100 kişi biniyoruz. Geçenlerde yine otobüse bindim, o kadar kalabalık ki ben önümde ki teyzeye, bana da arkamda ki adam dayamış mutlu ve huzurlu bir yolculuk yapıyorduk. Biraz gittikten sonra arkamda ki adam eliyle omzuma dokundu: "otobüs var otogara gitmek" dedi. Yok falan dedim ama anlamadı. Nerelisin dedim, Irak dedi. Baktım Türkçe konuşamıyor, do you speak English dedim gözleri parladı adamın derdini anlatabileceği için. Eh tabii bir de bir sürü kişinin içinde artistlik taslayabilecektim. Anadolu lisesi mezunuydum sonucta. Yes yes dedi, sonra da ben ona: "Where are you from" dedim. Adamın öyle bir bakışı vardı ki üzüldüm lan haline. Utancımdan eve gelmeden indim, 1 saat yürüdüm.