ingiliz okçusunun hikayesi

Helal panpa çok iyi gidiyorsun bu ana kadar, tarihe meraklı olman beni sevindirdi bende senin yaşlarındayken baya okurdum, emin ol ileride çok işine yarıyacak, şuandada görüyorsun işte yararını,yaz takipteyim

@111 eyw panpa şuan kafamda derleme yapıyorum bugün yazamıyıcam büyük ihtimal, yatma kararım var telden yazıyorum

@129 ya panpa sittiret, okçu diyoruz. Yaycı mı diyim. Birşey değişmez bundan sonra dikkat ederim ama

@64 evet oynadım

Arkadaşlar, uzun zamandır yüzyıl savaşları ve haçlı seferlerine takıntım vardı. Ciddi araştırmalar yaptım, tarihsel kurgu romanlar okudum ve 1200 lü yıllardaki ingiliz okçularının hayat tarzları gerçekten ilgimi çekti, sonunda gaza gelip bende bir hikaye yazmaya karar verdim. Daha önce sözlükte yayınlamadığım yarıda kestiğim Elf Balladı isimli bir hikayem var, yazmada bir iddiam yok ama acemide değilimdir neyse konuya gelelim hikaye Wilbur isimli basit bir gencin kuzey fransa ya geçip savaşa okçu olarak girdiği bir hikayedir.
Hikaye kurgudur ama tarihler ve karakterin bulunduğu feodel çevre, savaşlar tamamiyle gerçektir. Yani bu hikaye tarih açısındanda sizi bilgilendirebilir.

Tarih ile ilgili arkadaşlar hikayenin gidişatında yorumda bulunabilir, biraz ses vermenizi bekleyeceğim sonrasında ingiliz okçuları nedir? Ne değildir kısa bir açıklamadan sonra hikayeye başlıyıcam. Kendi kendime yazmak istemediğim için ses vermenizi bekliyorum.

Biraz daha ilerledikten sonra uzunca bir çalının arkasından hışırtılar duydum, o ara babamdan biraz ayrılmıştım çalıya doğru ilerlerken aniden ot yığınının arasından çıkan dişi bir geyik ormanın içlerine doğru kaçmaya başladı, güzelliği ve bana getirisini( o dönemde geyik gibi avlar sadece saray mensupları tarafından avlanılabilirdi) düşünmeden okumu çektim ve ani bir parmak hareketiyle bıraktım. Koluma çarpan sicimin verdiği acı yüzümü biraz buruklaştırdı ama ok hedefini bulmuştu yüzümü hafif bir tebessüm sardı, hemen bıçağımı çekip can çekişen geyiğin yanına koştum. Ben daha bıçağımı kullanamadan, büyük siyah gözlerinin içindeki yaşam uçmuştu. Bilmiyorum ama bu görüntüler bana hastalıklı bir şekilde zevk verir. Belki öldürünce kendimi tanrıya daha yakın buluyorumdur, oda can alıyor bende...
Arkadan babamın sesini duydum.
"iyi iş oğlum" genelde çok konuşan bir adam değildi ama konuştuğunda kendinden emin sesi bulunduğu yeri gürletirdi, ama bu sefer biraz titrek ve kısık çıkmıştı sanki.

Geyiği ortadan ikiye böldük, babam bu yiyeceğin bize bir süre yetebileceğini söyledi, 3 kişilik bir aileydik ve çok fazla yemek tüketmezdik zaten. Avımızı yükşendik ve15 - 20 dakikalık bir yürüyüşün ardından eve vardık, köpeği eski yerine bağladım. Her zaman olduğu gibi annem dışarı çıktı ve şaşırmış bir şekilde bize bakakaldı, ilk başta yasaklardan bahsederek biraz kızdı ama sonra sakinleşip hemen içeri girmemizi istedi.
Geyiğin güzel etli bir kısmını akşam için ayırdı gerisini de daha haziran ayında olmamıza rağmen kış için tuzlamaya başladı. Yorucu geçen bir günün ardından akşam yemeğine kadar kestirmeyi hak ettiğimi düşündüm, salondan ve mutfaktan bir bez ile ayrılmış olan saman dolgulu yatağıma yattım ve yorgunluğun da etkisiyle birkaç dakika içinde sızmışım. Gördüğüm kabus olacakların habercisi gibi beni uyandırdı, birkaç saniye sonra bağırışma seslerini duyup perdeye asıldım.

Bugünlük bu kadar yeter diye düşünüyorum ama okuyan varsa isterseniz devam edebilirim. Okurken ara ara ses verin

herkez ne amk bütün isteğim gitti

@21 anlamadım panpa

cüneyt arkın ok atmayacaksa okumam

@23 sen bilirsin panpa

Bu parmak olayı ingiliz fransız savasında olmuyomuydu esir ingiliz okçuların isaret ve orta parmakları kesiliyo v bvictory hareketi churcil 2 ww de kullanıyo

devam et

@25 panpa ona deyinicem daha ama bgn biraz yorgunum yarın sabah boşum yardıracam hikaye şuan sakin, parmak olayına gelirsek, ok işaret ve orta parmak ile atılır. Fransız askerleride ibretlik olsun diye yakaladıkları okçuların işaret ve orta parmağını keser sonradan dalga amaçlı orta parmaklarını kaldırırlar, hani sendeki nerde hesabı. Bu amerikalı, ingilizlerin vs. Orta parmak hareketinin sanılanın aksine gib ile vs alakası yok hikayesi budur.

Edit: bayağı ok atmışlığım var, iyide atarım hani :D

@26 tamam panpa yeterki isteyin.

reserved

O an gördüklerim beni şaşırtmıştı, hafif kaynatılmış deri zırh giymiş 3 asker babamı çekiştiriyordu, annemde çığlıklar içinde diğer askere babamı zütürmemesi için yalvarıyordu. Askerlerin sol göğüs hizasındaki kırmızı haç üstüne kartal amblemi(kurgudur) somerset düküne bağlı olduklarını belli ediyordu. Bir anlık şaşkınlığımdan kurtulup o anki adrenalinin verdiği güçle annemi tartaklayan askerin üzerine atladım, cüssemin verdiği baskı ile adam yere devrildi sonrasında adamın eğitimi kendini belli etti ve beni üzerinden atıp kılıcını boğazıma doğru zütürdü. Liderleri bir anlık sakinlikten yararlanıp:

"Longtown' lı Robin izinsiz avlanmaktan dolayı ölüme mahkum edildin" babamın yüzündeki ifade hiçbir zaman silinmez.
" ... Ve sen Robin in eniği görev üzerindeki bir memura saldırmaktan tutuklusun" o an gerçektende kendimi düşünmüyordum, düşündüğüm tek şey acaba zindanda rahat sıçacak bir yerin olup olmadığıydı, insan beyni böyle zor durumları atlatmak için saçmalıyordu herhalde.

Babam hiç cevap vermedi, bende suskunluğumu korudum evde ses çıkaran tek şey annemin hıçkırıklarla pekiştirilen ağlama sesiydi, korku duymuyordum aklımdan geçen tek şey sabah düşündüklerimin başıma geldiğiydi.

bana tiberiıs'u anlat panpa

Pencereden gördüğüm kadarıyla acele et der gibi bir hareket yapıyordu, hızlıca sadağımı omzuma takıp, yayımı elime alıp dışarı çıktım. Dışarıda köpek benide zütür der gibi bağırıyordu, ipini çözdüm ve babama doğru koşmaya başladı, benim gibi uzun boylu bir adamdı babam ve herkez babamın kopyası olduğumu söylerdi, omzuna düşen dalgalı siyah saçları, sert hatlı beyaz tenli bir yüz.
Yanına gittim,

"Bugün ne avlayacağız baba"
"Bizi doyurabilecek herşey" dedi babam ve sık uzun ağaçlarla kaplı yemyeşil ormana yöneldik.

Köpeğim biranda koşmaya başladı ve burada keklik var dercesine bi çalının önünde kenetlenip kaldı. Babamla ben usulca çalının arkasına geçtik ve yanyana duran üç kekliği gördük. Uzun av dönemleri sonucunda aramızda bi işaret dili gelişmişti. Babama usulca soldakini seçtiğimi söyledim. Oda anladım işareti yapıp aynı anda ateş ettik, babam kaçırdı, ben ise kekliği gövdesinden vurdum. O anda ölmüştü herhalde. Her zaman babamdan daha iyi bir atıcı olmuştum o daha çok ok yapımında uzmandı, bende ok yapmayı bilirdim ama onun kadar değil.
Ölü kekliği kemerime taktım ve ormanın içlerine doğru devam ettik.

ilk part geldi panpalar şuan 19 yaşında bir çocuğun saf hayal dünyası vurgulamak istediğim şey ilerleyen partlarda ise daha çok pislikle yozlamış bir iç dünya ve savaşın verdiği depresyonlar. Karakterlerin bilinçlerine değinmeyi severim genelde ama hep böyle ağır da geçmeyecek hikaye.