ingiliz okçusunun hikayesi

@21 anlamadım panpa

cüneyt arkın ok atmayacaksa okumam

@23 sen bilirsin panpa

Bu parmak olayı ingiliz fransız savasında olmuyomuydu esir ingiliz okçuların isaret ve orta parmakları kesiliyo v bvictory hareketi churcil 2 ww de kullanıyo

devam et

@25 panpa ona deyinicem daha ama bgn biraz yorgunum yarın sabah boşum yardıracam hikaye şuan sakin, parmak olayına gelirsek, ok işaret ve orta parmak ile atılır. Fransız askerleride ibretlik olsun diye yakaladıkları okçuların işaret ve orta parmağını keser sonradan dalga amaçlı orta parmaklarını kaldırırlar, hani sendeki nerde hesabı. Bu amerikalı, ingilizlerin vs. Orta parmak hareketinin sanılanın aksine gib ile vs alakası yok hikayesi budur.

Edit: bayağı ok atmışlığım var, iyide atarım hani :D

@26 tamam panpa yeterki isteyin.

reserved

O an gördüklerim beni şaşırtmıştı, hafif kaynatılmış deri zırh giymiş 3 asker babamı çekiştiriyordu, annemde çığlıklar içinde diğer askere babamı zütürmemesi için yalvarıyordu. Askerlerin sol göğüs hizasındaki kırmızı haç üstüne kartal amblemi(kurgudur) somerset düküne bağlı olduklarını belli ediyordu. Bir anlık şaşkınlığımdan kurtulup o anki adrenalinin verdiği güçle annemi tartaklayan askerin üzerine atladım, cüssemin verdiği baskı ile adam yere devrildi sonrasında adamın eğitimi kendini belli etti ve beni üzerinden atıp kılıcını boğazıma doğru zütürdü. Liderleri bir anlık sakinlikten yararlanıp:

"Longtown' lı Robin izinsiz avlanmaktan dolayı ölüme mahkum edildin" babamın yüzündeki ifade hiçbir zaman silinmez.
" ... Ve sen Robin in eniği görev üzerindeki bir memura saldırmaktan tutuklusun" o an gerçektende kendimi düşünmüyordum, düşündüğüm tek şey acaba zindanda rahat sıçacak bir yerin olup olmadığıydı, insan beyni böyle zor durumları atlatmak için saçmalıyordu herhalde.

Babam hiç cevap vermedi, bende suskunluğumu korudum evde ses çıkaran tek şey annemin hıçkırıklarla pekiştirilen ağlama sesiydi, korku duymuyordum aklımdan geçen tek şey sabah düşündüklerimin başıma geldiğiydi.

bana tiberiıs'u anlat panpa

Muhafızlar bizi evden çıkarttı ve köy derebeyenin geniş evinin yanındaki zindana kapattı, pislik ve kokudan dolayı üzerimdeki bol kollu keten tunik ile burnumu kapattım. Gözüm babama kaydı, başını eğmiş oturuyordu hala tek kelime bile etmemişdi. Anlık paniğin geçmesiylede korku beni sarmaya başladı. Düşüncelerimle boğuşurken sızmışım.
Sabah zindan kafesine vuran metalik bir sesle uyandım, ilk dikkatimi çeken kafeste yalnız olduğumdu. Kalbime bir ağrı saplandı çünkü babam artık bizimle değildi. Beni kısa süreli şoktan ayıltan şey gardiyanın üzerime atmaya çalıştığı taklu suydu, halimi görünce genizden bir kahkaha attı ve kafesin kilidini açtı.

Eğitimden nasibini almamış pes ses "Salındın" dedi. Ona doğru öfke kusan bir bakış atıp zindandan temiz havaya çıktım. Artık burada kalamazdım, hayatımı bir çiftçi yada bi aile babası olarak geçiremezdim. Hızlıca eve gittim, annem evde yoktu, annem ve babamın odasına girdim, babamın paslanmaya başlamış satır biçimli çentikli kılıcını kemerime astım, babama dedemden kalan eski püskü yastıklı kumaş zırhı kafamdan geçirdim ve en önemlisi güzel yayımı ve oklarımıda alıp kapıya yöneldim, tam evden çıkarken erzak ve para aklıma geldi, içeri geri girip ailenin 5-6 aydır biriktirdiği 3 pound para ile birlikte avdan kalan bir parçayı babamın av çantasına koyup çıktım.

Somerset markete giden yola çıktım ve ilk geçen at arabasının kullanıcısına selam verip arabanın saman taşıyan arka kısmına atladım, adam bizim köyden değildi beni tanımaması işime gelmişti.
Sallantılı toprak yolda ilerlerken ilk defa gerçekler yüzüme vurmaya başladı.

Babam ölmüştü..
Annemi yarı-deli bir şekilde geride bıraktım.. Hoşçakal bile demeden.
Ağlamaya başladım... Kaderim için ağlamaya.

Panpalar bugünlük yeter asıl hikaye başladı zaten. @31 panpacığım nediyorsun acaba? Tiberius Agustus var bildiğim oda romalı konuyla alakası yok.

Efem birde yorum atın okuduğunuzu bileyim boş boş yazınca hevesim kaçıyor.

Arkadaşlar birde birşey anlatmak istiyorum ingiliz okçularının gücü ile ilgili(Türk okçuları yan yatırır, düz giberde konu değil şuan) Agincourt savaşında ingilizler 6000 asker ile 30000 Fransızı yenmişti, Fransızlar genelde konroi denilen dip dibe dizilmiş atlı birlikler ile saldırırdı, ağır zırhlı atlı askerler. ingiliz okçuları 2 tip ok kullanır, birisi bildiğiniz mahmuzlu normal ok, biriside uzun iğne gibi başlığı olan ok, bu iğne uçlu oklar zırhları geler geçer, askerede büyük hasar verirdi, düşünün birde atların hızı var. işte bu şekilde tepenin dibinde ingiliz Kralı V. Henry, Fransız ordusunu telef ediyor.

Ara ara eğer istek olursa bazı savaşları daha detaylı anlatabilirim. Bu arada ingilizlerin hakkından iskoç askerleri gelir genelde ama onlarda kötü yönetim yüzünden telef oluyorlar.

Okuyan varsa kusura bakmasın sabah yazamıyıcam akşam devam.

Ah afedersin panpa mesaj atmışın lys vs girdi araya yazamadım

2 yıl sonra
Brest - kuzey fransa

"Uyansana seni gib kafalı gerizekalı"

Birkaç saatlik uykumu bölen son zamanlarda takıldığım martin isimli arkadaşımdı, hoş sarı saçları mavi gözleri vardı ama onu diğer insanlardan ayırt eden özelliği meleklere yakışır bir ses ve çıkardığında cennetin ilahilerini mırıldanan bir flütdü. Savaşa bandoda çalmak için katılmıştı ama ok atmadaki potansiyelini fark edip okçu birliğine yazılmıştı.

Uyku sersemi bir şekilde kafamı kaldırdım ve yüzüne baktım.

"Yine ne oldu?"
"Kırık john seni çağırdı"
"Tamam dışarıda bekle geliyorum" henüz arkasını dönmeden üzerimdeki örtüyü kenara attım. Yanımda yatan kamp aşçısının kızı ve benim çıplak bedenlerimiz ortaya çıktı, dün içkiyi fazla kaçırmış olmalıydık. Kızın çıplaklığını fark eden Martin in gözleri parladı, bana doğru kısa edepsiz bir gülüş atıp kızın dolgun göğüslerini avuçladı ve aniden hiçbirşey olmamış gibi dönüp çadırdan çıktı.

Kızı uyandırmadan yataktan kalktım, üzerime bol keten tuniğimi altımada dar külot pantalonumu geçirip ayna yerine kullandığım kırık kalkan parçasında yüzümü inceledim. Birkaç haftadır kesmediğim sakallar beni birkaç yıl yaşlandırmış sanki...

Hançerimi kemerime taktım, yayımı çadırda bırakıp dışarı çıktım.

Çadırın dışarısına herzaman olduğu gibi karmaşa hakimdi aynı zamanda puslu havayla tezat oluşturacak kadarda neşeli bir topluluk söz konusuydu, bir tarafta demircinin çınlayan çekici bir diğer tarafta kamp takipçisi kadınların çadırlardan gelen sahte inlemeleri, gibiş için erken bir saat diye düşündüm.

Tamamen plaka zırhlar içerisinde yaya halde kılıç antrenmanı yapan birkaç soylunun yanından geçtim, kalkanlarındaki şekiller norfolk bölgesinden geldiklerini ifade ediyordu ama bu şekillerden çok dikkatimi çeken şey üzerilerindeki plaka zırhtı, zincir zırhın aksine plaka zırh yekpare metalden yapılıyordu ve yeni bir icattı, bir keresinde iskoçyanın dağlarından gelen bir esirin zırhlı adamı tanrı sanıp ayaklarına kapandığını görmüştüm. O ara kırık john un çadırına ulaşmıştım. Çadırın kapıdaki örtüsünü elimle çekip içeri girdim, biraz daha büyük olmasının dışında benimkinden bir farı yoktu.

Sir william pipper ın etrafında kırık john ve diğer subaylar hararetli bir şekilde tartışıyorlardı. Beni fark bile etmemişlerdi.

" kaleye çıkmak için sağ taraftaki göletten geçebiliriz"
" lanet olsun john bize daha garanti bir plan gerek" dedi sir william, parlayan plaka zırhının içinde.

Geldiğimi belirtmek için herzamanki öksürme numarasını yAptım ve dikkatleri üstüme çektim.

" merhaba beyler" anlık kafalarını bana çevirdiler ve başlarıyla hafifçe selamladılar sonra yeniden stratejilere gömüldüler.

" direk kapıllara çıkmalayaz" dedi sir jarl doffen, lanet flemenkler tek düşündükleri kaba kuvvet. Adamın konuştuğu dili anlamakda bile zorluk çekiyoruz.

Ona cevaben biraz daha etkili bir plan yapmamız gerektiğini söyledim, dinleyici kalabalığın dikkati bana yönelince planımı açıkladım.

" kaleye ön taraftan dikkat dağıtıcı okçu birlikleri ile taciz ateşi atmalıyız, ben ve kırık john un grubuda kalenin sol tarafındaki elverişsiz tepelik bölümden kaleye sızıp kapıları açabiliriz.

Birkaç dakika daha tartışıldı ve benim planımda karar kırıldı, strateji yürütebilen mantığım olmasaydı basit bir grup komutanı olarak bu masada yer bulamazdım.

Bugünlük yeter okuyan panpalar uykum geldi, yorucu bir gün geçirdim.

ingiliz okçularının yayı gerdikleri taraftaki omuzlarının diğerine göre daha gelişip uzadığını duymuştum panpa araştır sen doğruysa dipnot olarak aklında bulunur.

reserved