indokhan

nile'dan kafiri koyayım dedim bulamadım. çevirmeye de uğraşamam şimdi koymuşum farz et dıbına koyim

güzel seçim... ü.y.o

Hava kararmıştı
Yağmur yağıyordu
Dudakları sımsıcaktı
Elleri üşüyordu
Bir öptüm
Bir daha öptüm
Kimseler görmedi öpüştüğümüzü
Yağmurdan başka
iki gözüm çıksın
Şimdi ne zaman yağmur yağsa
Utanıyorum

sen beni öpersen belki de ben fransız olurum
şehre inerim bir sinema yağmura çalar
otomobil icad olunur, zarifoğlu ölür
dünyadaki tüm zenciler kırk yaşından büyüktür.

-senegalliler dahil değil

sen beni öpersen belki de bulvarlar iltihablanır
çağdaş coğrafyalarda üretir cesetlerini siyaset bilimi
o vakit bir sufiyi darplarla gebertebilirsin
hayat bir yanıyla güzeldir canım, sen de güzelsin

-yoksa seni rahatsız mı ettim?

sen beni öpersen belki de aşkımız pratik karşılık bulur
ne ikna edici bir intihar girişimidir şimdi göz göze gelmek
elbette ata binmek gibidir seni sevmek sevgilim
elbette gayet rasyoneldir attan atlamak

-freud diye bir şey yoktur.

sen beni öpersen belki de ben gangsterleşirim
belki de şair olurum seni de aldırırım yanıma
bilesin; göğsümde hangi yöne açmış tek gülsün
yani ya bu eller öpülür, ya sen öldürülürsün.

-haydi iç de çay koyayım.

en sevdiğim bunlar .d

bir cemal süreyya lazım şimdi senin entry altına ;)

"eski giysilerimi bile yenilerini aldıktan sonra bir süre daha giyerim.
sonra da hiç giymem onları. yine de bir çeşit minnetim vardır onlara karşı; kurtarmışlardır beni.
bir pantolonum vardı yedi sekiz yıl önce. eski ağı yırtılmış, birkaç kez onarılmasına karşın yeniden yırtılmış bir pantolon. ne severdim onu bir bilsen! çünkü tek pantolondu. yenisini alamıyordum; daha doğrusu almıyordum. o pantolona nasıl bir büyük vefa duygusu içinde olduğumu mümkünü yok anlayamazsın şimdi. tek pantolon olduğu için daha çok benimdi de ondan mı? belki ondan. kişi sevinçlere teşne olmak için yaşama kadrosunu daraltmalı mı? galiba öyle. ya da ben öyleyim. hep bir arkadaşım olmuştur, bir dostum, bir sevgilim olmuştur. bir pantolonum, bir ceketim."

yes şiirler kalp

Şarkılar değil de
Hep kulaklar bitiyor,
Onarmak zordur.

Bir yürek üşümüş
Kapamış kapılarını,
Onarmak zordur.

Bir şey yitirilmiş
Hiç eskimeyecektir,
Onarmak zordur.
insanin içine düşen korku
Özgürlüğünden olmuştur,
Onarmak zordur

Ölümü düşünmek yenilmek,
Sevmek ölümü yenmektir,
Onarmak zordur

aziz nesin seviyoruz ha... güzel...

Gözler önünde işte
Gittikçe arınıyorum kendimden
Her giden güzelleşir
Gidiyorum güzelleşmek için
Unutulsun diye çirkinliklerim
Gelecek birisi güzeldir
Gelince güzel değil
Hele gelmişse çirkin
Yaşam, ölüm gelecek diye güzel
Ey güzeller güzeli beklediğim
Kaç saatim, kaç dakikam ya da saniyem
Artık ne gelmek ne de gitmek
Yaşamın en zor yanı beklemek
Hiçbirimiz beklemedik doğmayı,
Doğduğumuzdan beri beklediğimiz
ÖLMEK. ..

"Yanyana geldikçe daha uzak

Birlikteyken daha kimsesiz

Bir ağrı sızım sızım yeri belirsiz

O da yalnız Ben de yalnız

Acılar tütüyor bacamızdan

Görünmeyen taş duvarlar örmüşüz

Duvar olduk kendimize kendimiz

Ne yana dönsek

Kendimize çarparız.

"

musmutlu bayramlar yevrüm.

bayrdıbınız mübarek ola.

@35 hahaha... çok huursun... güldürdün lan...

@32 muckxx bebek... tüm şukular uplar feda olsun sana...

@31 saol panpa...

bundan böyle her başlığım giblenecek. @2lerim dolacak. teşekkür ederim indokhan.

tespitlerini dinlemek lazım, boşa konuşmuyor adam.

@28 kamyon için saol... ihtiyacım vardı.

@27 rica ederim... o tip başlıklar beni mutlu ediyor... esas ben teşekkür ederim.