incisözlük dünya değişiyor zombili hikaye

"askerler, askerler bir şey demedi mi?" diye konuşmaya girdi akvaryum.

"birader ortalık çok karışık. her sokak başında 5-6 tane asker duruyor. aralardan saklana, saklana geldik. kimse görmedi." diye yanıtladı superrman.

pinkpillow olayın şokunu atlatamamıştı, yine ağlamaya başladı.

onu teselli etmeye çalışıyordu jamaikagocmeni, omzunu sıvazladı.

"zombi salgını var dışarıda desem ne dersiniz?" diye sözüne devam etti superrman.

fero lafa girdi: "nasıl yani, hastalık bulaşıcı mı?"

"yüksek ihtisas'a bugün, 53 adet hasta şiddetli baş ağrısı ve havale riski için başvurmuş. hepsinin bugün gelmesi sizce de garip değil mi? raporlara göre doktorlarda da saldırganlık tespit edilmiş akşam saatlerinde. 12 adet askeri, hastane önünde parçalara ayırmışlar."

herkesin tüyleri diken diken olmuştu.

kıymalı sordu: "sen nereden öğrendin bunları?"

"yarım saat önce 15 dakika boyunca yayın vardı, orada izledik."

herkesin korkusu 1 kat daha artmıştı.

havanın soğukluğu, yerini içlerindeki korkunun sıcaklığına bırakmıştı.

takunu yiyim yaz beni de

up in the air

rezervuar, benide al hacı abi

Beni zombi yap amk

rezerved

Yazsana bin

benide yaz panpiş

Cindenkorkanateyiz her taktan tırsan abzurt bir karakter olabilirim

helen çayları yeniledi.

ortam çok kasvetliydi. yeri değildi belki, ama kıymalı yine ani bir çıkış yaptı:

"ananı çay içerken gibtim ;))" dedi helen'e bakarak.

helen tepsiyi, sehpanın üzerine bıraktıktan sonra kiymali'ya bir tokat yapıştırdı:
"beyinsiz köpek." diye serzenişte bulundu ardından.

herkes istemsiz şekilde gülmüştü.

bu ortamı biraz olsun yumuşatmıştı. ama durum ciddiydi ve konuşulması gerekenler vardı.

jamaikagocmeni konuşmaya girdi: "bu sokağa çıkma yasağı ne zamana kadar acaba?"

fero cevapladı: "vallahi darbe dönemi gibiyse, 4 gün evdeyiz en az."

saat gece 03.00'e yaklaşıyordu. sadece pinkpillow fark etmiş olacak ki soruverdi:

"pompei nerede yahu? dün çok neşesiz görünüyordu okulda, blok dersin yarısında çıkıverdi."

çocuklar birbirine baktılar. sessiz kaldılar.

derin bir nefes çektikten sonra sapan konuşmaya başladı ve her şeyi tek tek anlattı.

jamaikagocmeni patavatsızlık yaparak konuşmayı böldü: "desene bizim şerefsiz zombiye dönüşmüş."

herkes sert bakışlarla jamaikagocmeni'ne yöneldi.
ama dobra bir yorumdu ve doğru olma ihtimali oldukça yüksekti.

bir şey de diyemediler...

muhabbet arasında herkes yorgunluktan kendinden geçmişti, soba yanıyordu.
ev sıcacıktı. bunun da verdiği rehavet ile herkes oturduğu koltukta uyuyakaldı.

kıymalı taburenin üstünde otururken uyuyakalmıştı.
helen, kafasını akvaryum'un göğsüne yaslamıştı.
fero, superrman ve jamaikagocmeni de üçlü koltuk takımında sıkış pıkış uyumuşlardı.

sapan yerde oturuyor, ağzında bir sigara pinkpillow'u izliyordu.
yerde, oturduğu yerde uyuyakalmıştı o da. içeriden bir pike getirerek üstünü örttü.

ve içinden geçirdi: "senle kavuşmak, burada bu şekilde olmamalıydı. ama olsun, şu anda farkımda dahi olmasan da buradasın." sigarasını söndürdü, pencereyi kapatarak uykuya daldı...

yazsana bin

sabah olmuştu...
ışık hüzmeleri, pencereden evin içerisine süzülüyordu.

herkes yavaştan kalkmıştı.

fero, etrafına baktı. sapan'ın paketinden sigara çıkarttığını gördü, hemen eline yapışarak bir sigara da o çekti ve konuşmaya başladı: "birader çok pis rüyalar gördüm. pompei ölüyordu, ülkede zombi salgını başlıyordu." sapan fero'ya baktı, alaycı bir gülümsemeyle "üstün açık yatmışsındır." dedi.

jamaikagocmeni su içmek için mutfağa geçti. pinkpillow ve helen kahvaltı hazırlıyorlardı.

"günaydın kızlar, bir bardak su alıp çıkacağım işinize karışmayacağım." diyerek gülümsedi ve suyunu alarak içeri geçti tekrar.

kıymalı tabureden kafasını kaldırdı. "ananı tabure üstünde gibeyim ne biçim zonkluyo kafam." dedi etrafına kısık gözlerle bakarak.

gözüyle herkesi tek tek inceledi.

ve devam etti:

"akvaryum'la, superrman nerede?"

SAPAN camdan bakıyordu. onları izliyordu.

"aşağıda oturuyorlar bahçede, etrafa bakıyorlar."

yaz beni panpa

@1 ağır ergen ve sefildir. ne zamandır takipteyim bunun yazdığı hikayeden 1 cümle okuyan ağır salaktır, açık ve net.

göz bile atmadım, başlık ta ayrı saçma.

her yazdığını bakmadan teker teker eksileyeceğim hiç üşenmeden.

yaz oç yaz

ne anlatıyo la bu? *

@100 anan yarraqa bayılıyor ;)

akvaryum, sapan'ın aşağı baktığını fark etmiş olacak ki, seslendi:

"birader, söyle de herkes aşağı insin."

sapan, onaylarcasına kafa salladı. "haydi arkadaşlar, aşağı iniyoruz." diye ahaliye seslendi. helen ve pinkpillow "kahvaltı hazırlıyorduk ya, nereye" diye serzenişte bulundular.

"buna vaktimiz yok." diyerek fero ceketini giydi üstüne.
keza diğerleri de aynı şekilde.

aşağı indiler. akvaryum'Un aşağı indirme sebebi bu olmalıydı.
dışarı çıkan, şaşkınlığını gizleyemedi.

günün 18 saati yoğun olan yol, bomboştu. sokakta kimsecikler yoktu.

gözlerine inanamadılar. caddeye doğru biraz daha yürüdüklerinde, asıl şaşkınlık o zaman başlamıştı. gözle görülen 100 metrelik mesafede, araçlar arka arkaya tıkış pıkış yolun ortasında terk edilmişti.

hiçbir araçta insan yoktu...

reserved