incinin en ciddi hikayesi

"14 nisan 1987"

"günlükçük kötü bu çok kötü, burak yok, hiç biyerde yok. evin her köşesine baktım yok. sabahtan beri yok. neredesin burak. lütfen dön lütfen."

"15 nisan 1987
günlükçük klaktım ve burak hala yok. nereye gittin sevgilim neredesin. sana herşeyi anlatmam lazım.biz evlenicektin akşam. nikah tarihini aldığını söylemişti burak. evlenicektik günlükçük kendimi hiç iyi hissetmiyorum"

"16 nisan 1987
burak yine yok günlükçük, olamaz bu,nereye gider, evlenicektik,gelinliğimi almıştım, hayır,olamaz.ev darmaincin günlükçük. hırsız girmiş olmalı. herşey kırılmış paramparça. herşey gitmiş olmalı ama inceleyecek vaktim yok. neler olduğunu öğrenmem lazım. bekle burada günlükçük. hayır hayır seni de yanıma almalıyım hırsızlar her yerde

"işyerine gittim, kapalıydı.ailesiyle ilgili de bişe anlatmazdı ki bana tek bildiğim mersin de olduklarıydı. çok yalnızım ve başımın içinde kurtlar var günlükçük."

"17 nisan 1987
günlükçük neden söylemedin bana, burak en arka sayfana bir not yazmış, mersine gitmesi gerekmiş gelecekmiş. herşey yoluna girdi.bu da demek oluyorki can dostum sen sandıktaki yerini alıyorsun ve kitleniyorsun özür dilerim ama en iyisi bu"

"21 nisan 1987
günlükçük, olamaz,herşeyin sonu bu.burak yok, hiç olmadı. nasıl olur bu.lisedeki yıllar. evimizden kaçtığı an.döktüğü gözyaşları, elleriyle hazırladığı çorba, dudaklarıma kondurduğu öpücük, karın altında saatlerce sarılmamız. evlilik teklifi, gelinlik...
sen geldin aklıma bu sabah,ben seni nasıl bulmuş olabilirdim ki,seni nasıl tekrar kitleyebilirdim ki,anahtarın yerini ben bilmiyordum. hatırlıyamıyorum ne yazık ki nasıl olduğunu ve son sayfandaki not benim el yazımdı günlükçük, korkuyorum kendimden, kayışlardan,heykelden, yaşlı deliden, demirliklerden,yağmur damlalarından... bu ev niye her dağılıyor,her gün birşeyler kırılıyor. neden ayna yok bu evde, neler oluyor, tekrardan olamaz bunlar, beraber çözücez günlükçük."

"22 nisan 1987
okula gittim bugün, eski okuluma. burağa bakmalıydım. müdüre öyle çirkin bakıyordu ki gözlerime. iyileştiğimi haber aldığını, çok mtlu olduğunu söylüyordu ama gözleri nefret saçıyordu. kayıtlara bakmak istediğimi söyledim. nedenini sormadı. burak diye biri yoktu. yoktu günlükçük.o kızıl saçlar yoktu, beni dinleyen tek insan yoktu. başımın döndüğünü hissettim, yanıyordum,sinirlenmiştim ama kontrol edebildim kendimi,ilk defa net hatırlıyorum kriz anımı, tekrar geri dönemem oraya. kendim başarabilirim."

"23 nisan 1987
çocuk bayramı bugün,5 yıl önceydi, karanlığın içinde kutladığım bayram. şimdi karanlığa davet ediyor beni.eve döndüğümde bir not buldum."korkma sevgilim, dönüceğim telaşa kapılma" bu olamazdı. nasıl gelirdi böyle bir not ve benim el yazımdı. burağın hesapları tuttuğu defter geldi aklıma.ev o kadar incintı ki ve bu incinlık benim eserimdi. hırsız yoktu. krizler yine etrafımdaydı. hesap defterini bulduğumda açmaktan öyle korkuyordum ki,yazı benim yazımdı günlükçük. burak yoktu.ama neden bırakmıyordu peşimi neden not bırakıyordu.bir daha bu eve girdiğinde onunla konuşmam lazım, peşimi bırakmalı"

"(tarih yok)
uyandığımda gelinliğim üzerimdeydi günlükçük, nasıl olurdu. burak elinde kahvaltıyla girdi içeriye. yüzüğünü gösterdi, karıcım dedi bana. kımıldayamıyordum,sesim çıkmıyordu, burak korkmaya başladı, hepsinin kendi hatası olduğunu söyledi. beni bırakıp gitmemeliydi. aşkım onu öyle çok seviyorum ki."

beyler bu gece bitiriyoruz

"(tarih yok)
herşeyi o başlattı, beni o kapattı o karanlığa ve ben onunla evlendim,bu nasıl mümkün olabilirdi. bitmeliydi bu durum. ölmeliydi burak.ve bu benim elimden olucaktı.yok etmeliydim onu. hiç olmamış olmalıydı. günlükçük uyuyor şuan karşımda, ölüme o kadar yakın ki,aşık olduğu karısı hayattan silecek onu. hakettiğiyde bu değilmiydi. yıllardır intikam için bekliyorum, zaman geldi."

@703 taku mu çıktı, okuma panpa sen,bir insanın hayatı bu.

tarih yok) günlükçük, geçen günleri anımsıyamıyorum. uyandığımda elimde bıçak vardı, kendime zarar vermeye başlıyorum. ayna almam lazım bu eve. aylardır aynaya bakmıyorum

"günlükçük, sırtım çizikler içinde, vücudum mosmor, saçlarım parlamıyor eskisi gibi. neler oluyor. saat kaç, günlerden hangi gün bilmiyorum. öyle açım ki,bunun sonu yine o karanlığa mı varıyor günlükçük. korkuyorum.göz yaşlarına sığındığım tanrı, neredesin.bir kere bile olsun eline nedne uzatmıyorsun bana, korkmuyorum senden artık sevmiyorum da seni ama sne yine de iyi bak annemle babama. yanından ayırma onları ve deki kızıl güneşiniz çok iyi çok mutlu, iyileşti,evlendi, çocukları bile var. eskiden annesinin yaptığı gibi kahvaltı da tıka basa doyuruyor çocuklarını, elinde meyve tabağıyla koşturuyor peşlerinden. kocasıda çok yakışıklı, seviyor kızınızı, mutlu o,sizin sayenizde mutlu,siz hayatınızı feda ettiğiniz için mutlu. lütfen söyle tanrım bunları, fısılda kulaklarına,öp onları benim için"

"11 haziran 1987
aylar geçmiş günlükçük, nasıl geçer bu kadar zaman, zihnim bomboş.son hatırladığım müdirenin bakışları. öfkeli ve usanmış... hava o kadar sıcakki, güneş okşuyor tenimi, insanlar sıcaktan yakınırken ben güç buluyorum, hastahaneye gitsem mi? yardımcı olur bana doktorlar,hem anlatmam herşeyi, hayır hayır olmaz, geri dönemem oraya. dışarı çıkmam lazım, öyle pis kokuyorum ki.önce duş almalıyım günlükçük.ama sular kegib, faturalar birikmiş kapıda.bu kızın gözyaşları kimsenin umurunda değil mi,yalnızlığımla boğuşurken neden el uzatmıyor bana kimse,bir gün bu satırları okuyanlar olursa, onların da gözyaşları düşecek midir acaba bu satırlara ?"

@730 gülümsettin, beyler bi sigara molası, kafsnıza takılan bişe var mı

evet devam

"ölümün kıyısından yazıyorum sana, göz yaşları dökmekten bıktığım anda yazıyorum sana, annemin babamın kokusunu unuttuğum anda yazıyorum sana, karanlıktan korktuğum günyazıyorum sana, kızıl saçlarımdan utandığım, küçük bedenimden acı çektiğim yerde yazıyorum sana,bu satırların okunmasını istiyorum. tüm delilerin bunları okumasını istiyorum. eğer bir gün yenik düşersem hayata bunun tüm delilere ilaç olmasını istiyorum.bu satırları okuyan kaybolmuş yüreklerin sevgisini hissetmek istiyorum."

"denizi özledim günlükçük, yıllar geçti ona dokunamayalı, deniz kıyısında saatlerim geçsin istiyorum, dalgalarında kaybolmak, kumunda erimek istiyorum. denizin bir parçası olmak ve bu hayattan kaybolmak istiyorum. seni bile seven bir kalp var günlükçük ama beni seven bir kalp yok.her anımı dolu dolu yaşamak isterdim derler ya ölürken.ben tek bir an istiyorum dolu dolu yaşayabildiğim ve gerçek olduğuna kalpten inandığım."