incinin en ciddi hikayesi

"testler yaptılar bana günlerce, biliyordum aslında sonuçları, normal olduğum anlaşılacaktı ama öyle olmadı. eğer şuan deliysem o andan itibaren olmuştur herşey, testleri sonucunu gördüğüm andan itibaren... çığlıklar attım, saçlarımı yoldum, nasıl olurdu böyle birşey,ben nasıl delirirdim. olamazdı imkansızdı, farkındaydım herşeyin.tek hatırladığım çığlıklarımın arasında uyuya kaldığım uyandığımda bi yataktaydım, kalkmak istedim olmadı, yüzüme dokunmak istedim, kurumuş gözyaşlarımı silmek istedim kaldıramadım ellerimi, kayışlarla bağlıydım yatağa. başımda annem vardı, canım annemin yüzü çizikler içindeydi, nedenini sordum ama anlatmadı sadece ağladı,kim zarar verebillirdiki canım anneme

reserve

(bkz: beyler zengin olmak isteyen gelsin)

rizöğd.

"kegib kegib hatırlıyorum olanları, sadece uyandığım anlar var zihnimde ve her uyanışımda farklı bir yatakta olduğum.her uyanışımda kayışların kalınlaştığı,her uyanışımda annemin gözyaşlarının arttığı,her uyanışımda doktorların sayısının çoğaldığı var aklımda. ağlayamıyorum artık ben günlükçük, ağlayacak gücüm yok, sallanan arabada son gücümü sana harcıyorum.son kez bakıyorum belkide ışığa özgürce, yolun sonu karanlığa çıkıyor, orada görüşmek üzere."

reserved

beyler ilk gün bitiyor burada,bir kaç şiir ve kendine ait çizimler var arka sayfalarda bazılarının capsini attım zaten. devam ediyim mi burda mı gececi tayfa ?

bir kaç şey daha aktarıyım sonra bir sigara sonra da uyku yarın burda olun

okuyoruz panpa. iyi gidiyor merakla bekliyorum. hikaye - yada günlük artık neyse bittiği zaman teşhis ve senin yorumlarını günlüğe aktardığı done ler ve neleri ima ettiklerini anlatırsan çok makbule geçer. şukular şelale.

edit: @1 deki entry tam okumamışım sanırım halan dan gelmiş günlük. Hala nın yorumlarını alayım ben sen hukukcuymuşsun.

reserved

"16 nisan 1982 saat 01:02
duvarda asılı olan saat en azından öyle söylüyor günlükçük ama ben sevmiyorum onu, inanmıyorum da,ilerlemiyor ki o saat,her baktığımda aynı, burada vakit geçmiyor günlükçük. çığlıklar duyuyorum yan bölmelerden, kahkaha atanları işitiyorum, inlemeler geliyor kulağıma, beyaz önlüklüler koşuşuyor sık aralıklarla koridorda, bölmelerden birini açıyorlar, biri çığlık atıyor ve uzaklaşıyor kolları kenetlenmiş beyaz gömleğiyle.o kadar sık oluyorki bu,ardından geri getiriyolar onu, sakin görünüyor az önce çığlıklar atan deli, uzun süre çıt çıkarmıyor verilen sakinleştirici uyutuyor belki de onu, rüya görüyor belki de,gerçeği sadece rüyalarında yaşıyor

"benim bölmem diğerleirne göre daha büyük daha rahat, dikdörtgen şeklinde,bir ahşap masa, masanın üzerinde birkaç kalem ve sen duruyorsun, güzel de bir sandalyem var, yatağımda yumuşacık, bembeyaz çarşaflar var üzerinde, birde pencerem var ama demirlerle örtülü, yağmur yağdığı zaman sadece bir kaç parmağımı dokundurabiliyorum küçük damlalara, öyle özgür hissettiriyo ki bu durum, karanlığın içinde yanan bir mum gibi, alevi dalgalanıyor sönmek üzere...

reserved

rezerfuar

reservuar

rezerve

"neden burada olduğumu hala anlatmadım dimi sana günlükçük, annemin neden? sorusuna verdiğim cevaptan sonra olanlardan bahsetmeliyim sana, beyaz önlüklüde öyle dedi zaten, rahatlatabilirmiş beni bu.
o gece annem tek kelime etmedi,ben de amaçladığım şeye ulaştım, güzel bir uyku. sabah kalkmakta zorlandım, uyandığımda saat öğlene geliyordu, annem kaldırmamıştı beni, okula da geç kalmıştım, şaşırdım asla olmazdı böyle birşey. anneme bakmak için koridora çıktım, salondan inlemeler geliyordu, yaralanmışmıydı yoksa canım annem ? fırladım hemen salona ama gördüğüm şey o kadar utanç vericiydiki,o kadar korkutucuyduki,3 lü kanepede bir adam ve annem çıplaktılar, berbatlardı rezillerdi beni görmüyolardı, dayanamdım yanlarına gidip çığlıklar savurdum yüzlerine ama duymuyorlardı beni

anlat panpa dinliyoz
not:reserved

@cikerim haa http://inciswf.com/1293985576.swf

"nasıl olurdu böyle birşey, annem nasıl yapardı bunu bana, nasıl duymazlardı beni, kulaklarımı çınlatan inlemeler nasıl kesilmezdi çığlıklarıma rağmen, dahasını hatırlayamıyorum günlükçük uykuya yeniliyorum galiba iyi geceler. hayır hayır dur hatırlıyorum rüyaydı bunlar kabustu,o sabah kaldırdı annem beni ve kavga ettik, etkilemişti bu kabus beni nedensiz yere öfke duyuyordum ona karşı ve basit bir olay kavgaya dönüşmüştü. peki az önce anlattıklarım kabustuysa neden anlatırken o acıyı hissettim günlükçük, neden gözlerimden yaşlar süzüldü, gerçek miydi yoksa o anda olanlar hayır hayır hayır değildi kabustu ama neden inanamıyorum buna, burası delirtiyor beni, kurtar lütfen... "