inciden tanıştığım bayanla ibretlik hikayem

kaldigimiz yerden devam ediyoruz beyler..

@212 panpacim sinemaya gitmek benim fikrim degildi durumdan da ikimiz de gibayetci degiliz.

ilk gün sinemaya zütürmek gibi bir mallık yapmış bu arkadaş.

sorunsuz geçmiş olabilir ama siz yapmayın gençler.

ilk gün çok kalabalık yerlere de gitmeyin sakin sessiz bağırmadan birbirinizin sesini duyabileceğiniz rahat konuşabileceğiniz rahatsız olmayacağınız yere zütürün kızları.

tiyatro sinema filan sonraki işler. daha yeni tanıdığın biriyle ilk 3-5 saatin 2 saati sinemada tiyatroda alakasız işlerle harcanmaz lan..!

"bayan" ne lan?..dingil

reservuar

mesai bitimi panpalar, bu hikaye bu akşam biter rezerveleri alın beklemeye başlayın, saygılar.

devam et panpa okuyorum birazdan alcam selpağı elime

@215 teşekkür ederim panpam.

panpam hepsini okudum rezerve aldım çok güzel gidiyosun hiç bozma

rezerve

gayrettepe’de bir restaurantta buluştuk. çiçekleri yarı utangaç yarı mahçup şekilde eline tutuşturdum.pek çiçek alma alışkanlığı olan bir insan değilim ki hayatımda şu ana dek farklı insanlar yer almasına rağmen aldığım çiçek sayısını söyleyeyim 24 yaşına geldim ve şu ana kadar sadece 2 ta ki onunla tanışana dek.. gözlerinin içine bakarak konuştuğumda içimdeki utangaçlık sebebiyle genelde gözlerimi kaçırma gereksiniminde bulunuyordum. içimde oluşan duyguların tamdıbını tüm samimiyetiyle ona anlattım ve arkadaştan öte olduğumuz cevabını aldığımda, çevresinde bahsetmiş olduğu insanlarında olumlu tepkilerinden sonra onu sımsıkı sarılıp havalara kaldırasım geldi ama tabi ki bunu o an yapamazdım..

devam kempo

sabahtan işlerimi hallettim sağlam yağmur yağan bir gündü öğleden sonra onun sevmiş olduğu çiçeği bulmak adına ofisimin bulunduğu yerde birkaç çiçekçiye istediğim çiçeğin olup olmadığını sordum ama bulamamıştım. bulabileceğini düşündüğüm bir arkadaşa haber verdim ondanda gelen haberler olumsuzdu. normalden biraz erken işten dışarı çıktım yaklaşık 2-2,5 saat boyunca 6-7 tane çiçekçi ve sera dolaştım ama sevmiş olduğu çiçeği bulamamın verdiği hüzünle mevsim çiçeklerinden oluşan bir buket çiçek yaptırdım. ama yetersizdi..

takip eden günlerde onunla ilgili bilgi toplamaya devam ettim ne yemeyi sevdiğinden, sevdiği çiçeğe kadar çeşitli sorularla belki canını sıkıyordum ama hislerine bağımlı yaşayan biriyim ve doğru kişi bana çok yakındaydı hissediyordum.. sonra ki hafta için rezervemi almak adına ‘cumartesi gecesi için konsere gidelim mi’ diye sordum ‘ayarlamaya çalışırız ‘ dedi. bahsettiği üzere yoğun bir hafta geçireceğini bildiğimden çok sık boğaz etmek istemiyor ama bir yandan da görmekte istiyordum.. bunların üzerine gerçekleşen bir konuşmamızda boş zamanın olursa yemeğe çıkarız dediğimin ertesi günü yemeğe çıkma şansını bana tanıyordu ki mutluluğun dibine vurmuştum. yeni yıl bana hayatımın anlamı olacak bir rengi beraberinde getirmişti..

ziya ziya ziya

takip eden saatlerde birşeyler içmek için boğazda bir cafeye daha sonra da onun tercih ettiği ‘kurtuluş son durak’ adlı filme gittik. güldük, eğlendik ama hayatımızda muhtemelen izlediğimiz en vasat filmlerden biri, yanyana geçirmiş olduğumuz ilk sinema deneyimi oldu. günün sonunda onun arkadaşının yanına bırakıp arkadaşımla buluştuğumda yerimde duramıyordum. gece boyunca oradan oraya yürüyüp durdum içim içime sığmıyordu..

reserved

başlık ilgimi çekti reserve. iyi yazamadıysan senin zütede bir rezerve ayırdım haberin olsun

huur evladı hala yazmıyor ; skerler böyle hikayeyi.

o gün için planı ben yapmıştım ve o da bana ayak uyduracağını söylemişti. çeşitli sakarlıklarımla başlayan günde başlangıç noktası ataşehir’ de sevdiğim bir bistro idi öğle yemeği yemek için sözleşmiştik ama yemek yemekten çok onu seyredip, ağzından çıkacak sözcükleri dinliyordum her geçen dakika onu tanımanın verdiği mutluluk yanımda olmasıyla beraber içimdeki tarifsiz coşkuyla bütünleşiyordu. yanımda olmaktan keyif alıyordu ve bunu hissettirmekten de çekinmiyordu ben ise sürekli birşeylerin daha fazlasını yapabilme duygusuyla zaman zaman gidip geliyordum..