inciden tanıştığım bayanla ibretlik hikayem

biraz süre geçtikten sonra sırasıyla bir bayan olduğunu, evime yakın bir yerde yaşadığını, ne iş yaptığını, nelerle uğraştığını öğreniyordum. konuşmalarımızın üzerinden vakit geçtikten sonra bir capsini yolladı ama link çalışmadı akabinde ben facebook profilimi yolladım ama fotoğrafım arkadan uzaktan çekilmiş olduğundan o da beni göremedi ve beklemediğim bir şekilde ‘istersen eklersin panpa’ diyerek facebookun adresini verdi ve iyi ki de vermiş o cesareti ben o sırada bulamazdım.

takip eden süreçte evime yakın oturduğundan belki olumlu karşılar düşüncesiyle bir gün kahve ısmarlayayım dedim. konuşmaya başladığımız günden beri birşeyler ona yakınlaşmamı sürekli tetikliyor yakınında olmam gerektiğini söylüyordu. teklifime ben türk kızıyım olmaz cevabını aldıktan sonra zütümün üstüne oturdum ne yapabilirim diye düşünmeye başladım..

@187 sağol panpacım ekgib olma.

aradan iki gün geçtikten sonra hakikaten zamanımın büyük çoğunluğunu önceden neler yapmış, facebook ve twitter profillerine bakarak hayatı hakkında fikir edinme çabasıyla geçirmiştim. boş konuşmamak adına onun yapmış olduğu şeyler hakkında az çok fikir sahibi olmuş zamanı yakalama adına girişimlerde bulunmaya başlamıştım. cuma günü öğleden sonra ‘oğuz kahve teklifin geçerli mi’ diye sorduğundan beri kalbimin atış hızındaki artış normal zamanlara göre hala en üst seviyede. gülümsedim elbette dedim görüştüğümüz ilk günden beri içimde olan samimiyetin ödülünü aldığımı düşünüyordum..

cuma akşamı eve gittim. önceden inciğine kadar taramış olduğum profilinden sevdiği şarkıların tümünü çoktan dinleyip çeşitli notlar almıştım. hayatta insanlarla görüştüğün ilk birkaç dakikanın çok önemli olduğunu düşünürüm ve bunun adına da düşüncelerimle paralel birşeyler yapmak adına sevdiği şarkıların tümünü telefonuma playliste attım. sabah erkenden uyandım evinin yakınına bir yere park ettim inanamazsınız ama kendime olan güvenimin heyecana dönüşmesiyle o kadar tedirgindim ki 10 dakika civarında bekledim gelmek üzere olduğumu söyledim. evinin dibine kadar çektim ve arabanın içinde düşüncelere daldım..

@194 istesen ısrar etsen görüşemezsin, kader benimkisi.

5 dakika kadar bekledim evinden çıktığını gördüğümde o günlerde en sevdiği şarkıyı ayarlayıp açmıştım bile, o ana kadar şarkıyı o kadar çok dinledim ki şarkı hakkında fikrim az da olsa dahi bu kadarını bilmiyordum neredeyse ezberleme noktasına gelmiştim. yanıma oturdu gözlerinin içine baktım, tanımsız duygular içerisinde kayboldum o en başından beri özel biri gibi davranan kişi yanımdaydı ve bundan sonra hayatımda apayrı bir yere sahip olacaktı. hafiften birkaç saniyeliğine dalmışım nasıl olduğunu sordum, aklımda o kadar çok soru vardı ki ama tıkanıp kalmıştım sanırım bir süreliğine şarkıyı dinlemek daha iyiydi. yapmış olduğum davranıştan olumlu veya olumsuz nasıl etkilendiği hakkında pek bir fikrim yoktu biraz zaman geçtikten sonra sessizliği bozdu bu şarkıyı çok sevdiğini ve şaşırdığını söyledi…
http://fizy.com/#s/1sq2pn

@198 düzelttim panpik.

@200 7.sayfadan başla.

o gün için planı ben yapmıştım ve o da bana ayak uyduracağını söylemişti. çeşitli sakarlıklarımla başlayan günde başlangıç noktası ataşehir’ de sevdiğim bir bistro idi öğle yemeği yemek için sözleşmiştik ama yemek yemekten çok onu seyredip, ağzından çıkacak sözcükleri dinliyordum her geçen dakika onu tanımanın verdiği mutluluk yanımda olmasıyla beraber içimdeki tarifsiz coşkuyla bütünleşiyordu. yanımda olmaktan keyif alıyordu ve bunu hissettirmekten de çekinmiyordu ben ise sürekli birşeylerin daha fazlasını yapabilme duygusuyla zaman zaman gidip geliyordum..

takip eden saatlerde birşeyler içmek için boğazda bir cafeye daha sonra da onun tercih ettiği ‘kurtuluş son durak’ adlı filme gittik. güldük, eğlendik ama hayatımızda muhtemelen izlediğimiz en vasat filmlerden biri, yanyana geçirmiş olduğumuz ilk sinema deneyimi oldu. günün sonunda onun arkadaşının yanına bırakıp arkadaşımla buluştuğumda yerimde duramıyordum. gece boyunca oradan oraya yürüyüp durdum içim içime sığmıyordu..

takip eden günlerde onunla ilgili bilgi toplamaya devam ettim ne yemeyi sevdiğinden, sevdiği çiçeğe kadar çeşitli sorularla belki canını sıkıyordum ama hislerine bağımlı yaşayan biriyim ve doğru kişi bana çok yakındaydı hissediyordum.. sonra ki hafta için rezervemi almak adına ‘cumartesi gecesi için konsere gidelim mi’ diye sordum ‘ayarlamaya çalışırız ‘ dedi. bahsettiği üzere yoğun bir hafta geçireceğini bildiğimden çok sık boğaz etmek istemiyor ama bir yandan da görmekte istiyordum.. bunların üzerine gerçekleşen bir konuşmamızda boş zamanın olursa yemeğe çıkarız dediğimin ertesi günü yemeğe çıkma şansını bana tanıyordu ki mutluluğun dibine vurmuştum. yeni yıl bana hayatımın anlamı olacak bir rengi beraberinde getirmişti..

sabahtan işlerimi hallettim sağlam yağmur yağan bir gündü öğleden sonra onun sevmiş olduğu çiçeği bulmak adına ofisimin bulunduğu yerde birkaç çiçekçiye istediğim çiçeğin olup olmadığını sordum ama bulamamıştım. bulabileceğini düşündüğüm bir arkadaşa haber verdim ondanda gelen haberler olumsuzdu. normalden biraz erken işten dışarı çıktım yaklaşık 2-2,5 saat boyunca 6-7 tane çiçekçi ve sera dolaştım ama sevmiş olduğu çiçeği bulamamın verdiği hüzünle mevsim çiçeklerinden oluşan bir buket çiçek yaptırdım. ama yetersizdi..

gayrettepe’de bir restaurantta buluştuk. çiçekleri yarı utangaç yarı mahçup şekilde eline tutuşturdum.pek çiçek alma alışkanlığı olan bir insan değilim ki hayatımda şu ana dek farklı insanlar yer almasına rağmen aldığım çiçek sayısını söyleyeyim 24 yaşına geldim ve şu ana kadar sadece 2 ta ki onunla tanışana dek.. gözlerinin içine bakarak konuştuğumda içimdeki utangaçlık sebebiyle genelde gözlerimi kaçırma gereksiniminde bulunuyordum. içimde oluşan duyguların tamdıbını tüm samimiyetiyle ona anlattım ve arkadaştan öte olduğumuz cevabını aldığımda, çevresinde bahsetmiş olduğu insanlarında olumlu tepkilerinden sonra onu sımsıkı sarılıp havalara kaldırasım geldi ama tabi ki bunu o an yapamazdım..

@215 teşekkür ederim panpam.

mesai bitimi panpalar, bu hikaye bu akşam biter rezerveleri alın beklemeye başlayın, saygılar.

@212 panpacim sinemaya gitmek benim fikrim degildi durumdan da ikimiz de gibayetci degiliz.

kaldigimiz yerden devam ediyoruz beyler..

ertesi günü sabah kalktım ofise gitmeden önceki günden bıraktığım çiçekçi turuma kaldığım yerden devam etmeye başladım. en sonunda burnumun dibinde olan bir çiçekçiye gittiğimde tekirdağdaki seradan getirtebileceğini söyledi. cuma günü oraya geçecekti bugün istediğimi söyledim ısrar bombardımanıma dayanamadı ve sabahleyin yola çıktı gitti ve çiçekleri getirdi. öğlen çiçekleri getirdiğinde yanına gittim çiçekleri beraber süsledik. üzerine içimden geldiği şekilde bir not yazdım ve şu anda o duyguları yaşamaktan büyük mutluluk duyuyorum. yeter ki imkansızı isteme..

akşam beni aradığında mutlu olduğunu tüm kalbimle hissediyordum çabalarım meyve vermişti. kartları açık oynamaya devam edebilirdim, sanırım sadece ondan değil çevresindeki yakın insanlardan da geçer notu almayı başarmıştım..