inciden tanıştığım bayanla ibretlik hikayem

dostluk, aşk, entrika, ihtiras, onur ve görmemiz gereken yüzlerce gerçek hikaye tamamlandi panpalar..

Sadece benim yazdıklarımı okumak için;
http://inci.sozlukspot.co...k-hikayem/@hakkinihelalet

Geçmişten gelen şeyler insanların hayatlarını muhakkak etkiler ama bir gün yaşanılan olumsuzlukların etkisinden çıkmanıza yardımcı olacak yeni bir hayat planı yapmanızı sağlayacak biri karşınıza çıkar.

http://tinyurl.com/ycacmsy

dinleyen herkese şimdiden teşekkür ediyorum.

hakkinihelalet ®

up up up

çok küçük yaştan beri spor yapıyordum, defalarca avrasya`da 15 km ve antalyada runtalya maratonunda 10 km yarışlarını koşmuştum. ama hayatımda ilk defa atletizm ile ilgili ciddi bir yarışmaya katılacaktım. tuzla piyade okulunda kalacaktık. kamp sorumlusu komutan benim yanında çalışmış olduğum üsteğmen her gün programla ilgili birşeyler hazırlamamı söylüyor günlerin nasıl geçtiğini anlamıyordum. yolculuğu kamil koç otobüsleri ile yapacaktık ve asker olduğumuzu tahmin ettiğiniz üzere insanlara hissettirmemizi söylüyordu. komutanların yanı sıra 4 farklı bölükten 4 asker idik. haftasonunun akabinde salı günü istanbula gidecektik. cuma günü üsteğmen cumartesi gününden sonra sakal traşı olmayın dışarıda fazla kalacağız dedi ben de diğer arkadaşlara dediklerinin aynisini söyledim.

okumaya başladım panpa

lan bu ne amk hikaye anlatma gunu mu herkesin neyse okuruz heralde

vira bismillah risörvd diyelim

reserved begenmezsem giberün panpa haberin ola

a4 kağıda birşeyler yazmış ‘bunları hazırlarsın önümüzdeki haftaya kadar bana ve tabur komutanına imzalatırsın ayrıca şimdi bir bak sorun varsa sor’ dedi. ben ve bir arkadaşın tatbikattaki eğitim dolayi ve akabinde gerçekleşmiş olan basketbol turnuvasındaki başarılarımızdan dolayı hazirlanmis bir takdir yazısıydı. ‘ben bunları düzenlerim komutanım’ dedim. ‘senin ailen istanbulda yaşıyordu değil mi’ diye sordu. kafamla onaylamamla beraber ‘önümüzdeki hafta atletizm yarışlarına sen gidiyorsun tanerin önümüzdeki hafta başka bir tatbikata hazırlanması gerekiyor’ demesiyle havalara uçmuştum. sağolun dedim başımla selamımı verdim odasından çıktığım gibi telefona koştum ece’ ye almış olduğum takdirleri ve ödül olarak önümüzdeki hafta oraya geleceğimi söylediğimde onunda sesinden ne kadar sevindiğini anlayabiliyordum.

up up up

takipteyiz panpam, devam.

birkaç gün geçtikten sonra akşam üstü bölük komutanımız beni yanına çağırdı. açıkçası söylene söylene akşam yatacağım vakitte bana bir iş kilitleyeceğini düşünerek yanına gittim. ‘oğuz, nasıl gidiyor herşey yolunda mı?’ ‘ yolunda komutanım’ dedim ilk dönemdeki sert tavrı önceki ay izmir de başka bir birlikte görev yapan yüzbaşı arkadaşımın beni ziyaret edip onunla tanışmasıyla birazcık yumuşamıştı..

rezerved

rezerved

lan söverken gibip bayıltcam şimdi seni yaa yazıosan yaz copy/pasteliosan paste'le amuk elletipte vermeyen huurdan farkın yok amk

nisan ayında askerliğimin bitmesine yaklaşık 45 gün kalmıştı. eğitim hazırlıkta yazıcılık işleri yaptığımdan bir belge geldi okuduktan sonra işlerini yaptığım üsteğmene zütürdüm. emire göre bağlı olduğumuz taburdan her bölükten birer asker seçilerek tuzla/istanbula atletizm yarışlarına katılacaktı. bölükle pek alakası olmadığından sence kim gitsin diye bana sordu açıkçası art niyet geçirmeden öğleden sonraları 6-7 km koşmaya çıktığımızda ön saflarda benimle tempo yapan benden iyi koştuğunu düşündüğüm günahım kadar sevmediğim tanerin ismini söyledim. iyi fikir dedi o da denetlemelerden onun performansı hakkında bilgi sahibiydi.

takip eden surecte verilen egitim cavuslugu gorevi ile kafam biraz daha rahatlayacak hem nobetler ile basim agirmayacak hem de birlikte askerler icinde sozu gecen biri konumuna gelecektim. daha rahat gececek bir surec beni bekliyordu..

beğenerek takip ediyoruz panpam, devam.

salı sabahı birlikten ayrıldık otogara doğru yola çıktığımızda askerliğim bitmiş tatile gidiyorum havasında idim. ta ki tuzla piyade okuluna gidene kadar, birliğimdeki yemeklerin ve tertibin düzgünlüğünden midir bilmem konaklayacağımız ulaştırma taburuna ulaştığımızda feryat figan gidiyorduk. ama takılacak çokta bir şey yoktu akşam saatlerinde yemek yemeye oradaki askerlerin avm diye hitap ettiği kantin/restaurant karışımı yere gittik. bizimle beraber gelen uzman, astsubay ve subaylarda orada takılıyordu. aramızda olan ciddiyet izmir de kalmışçasına rahatça muhabbet dönüyordu. bizim bölükte verdiği işlerle beni çıldırtan astsubay çavuş ‘kardeşim böyle yapalım buraya gidelim’ der olmuştu. ki benden 2 yaşta ufaktı..

adam akdeniz üni.de okumuş şimdi dağılın binler. topram gel bura *

pazar sabahı 10 sularında bizimkilerle vedalaştım. ece’yle buluşacağımız kadıköye doğru yola çıktım. görüşmediğimiz ayların özlemi sımsıkı sarıldık, koklaştık öğle saatlerinde sinemaya gidelim dedi. iyi, peki dedim.
sinemadan tek bir kare bile hatırlamıyorum. hayatımda heralde en mahçup duruma düştüğüm anlardan biridir. 4-5 aylık ayrılığın ardından tahmin edebilirsinizki bir çok şey yaşanabilmek isteniyor. çok fazla detay vermek istemiyorum ama epeyce uygunsuz bir şekilde görevli tarafından yakalandık bizi dışarıya çağırdı kimlik istedi dedim kimliğim yok hakikatende üzerimde askeri kimliğim vardı ve onu da vermek istemiyordum. birazcık tartıştıktan sonra kızarmış bir biçimde kız arkadaşımı çekiştirerek oradan koşar adımlarla uzaklaşarak kaçtık.