incicilerin 17 ağustos 1999 anıları

17 yasindaydim ve adapazarindaydim beyler. insanlar akrabalarini komsularini enkaz altindan cikarmaya calisirken diyarbakir, bitlis, siirt, bingöl vs plakali ford transitlere doluşup enkazları yağmalamaya gelen kürtleri çok iyi hatırlıyorum

ben kocaelinin tam gölcüğündeydim beyler. daha yaşım 5 ya var ya yoktu. hatırlıyorum sallantıyı. hayal meyal ama. babam balkondaydı ama hatırladıgım en ilginç şey gözlerimi açtıgımda hayal meyalda olsa pencereye dogru batıgımda dışardaki kızıllıktı. öyle bir kızıllıktı ki cehennem yanmaya başladı sanırsınız.
birde gazi i.ö.o vardı bizim evin oralarda gerçi hala var herneyse. orda babannemle otururken 2 tane patenci kız vardı. bembeyaz giyinmişlerdi. hayal değil ya hatırlıyorum işte basbaya hatırlıyorum. annemler o arada eve gittiler(don falina almaya evde 5. katta) ben korkuyordum gelemeyecekler diye salya sümüktüm amk kızlar böyle geldiler patenle bana neden ağlıyosun dediler. bide böyle sesleri çok güzeldi . sonra bende cevap vermedim. 1-2 dakka sonra kaybolmuşlardı. zaten ondan 2 dk sonrada kenan abi geldi te kütahyadan aldı bizi gözlementepeye gittik anneannemlerin eve(orası tepede ve güvenli)

6 yaşındaydım ama istanbul'da yaşamamıza rağmen Afyon'daydık deprem sırasında.
işin garibi Afyon-Dinar depreminde de Dinar'da oturan dedemler bizdeydi. Evleri yıkılmıştı depremde.
Vay anasını.

@1 ananı gibiyim senin huur çocuğu

@64 neden sövdün bine?

93 doğumluyum istanbul şişlideydim uykuya dalmak üzereydim o uğultu ve sarsıntıyla baya korkmuştum babam uyandırdı ve aşağı koşmamı söyledi 2. kattaydık ben aşağıya koştum babam kardeşimi kucaklayıp annemle birlikte arabaya atladığımız gibi bilen bilir beşiktaştaki parkın oraya çekmiştik arabayı yaşadığım ilk depremdi 2. kattan aşağı inerken dengem bozuluyodu sarsıntıdan bunları hatırlıyorum ayrıca hava kızıla boyanmıştı

8 yasındaydım panpa istanbula giriş ve çıkışlar 1 ay boyunca yapılmadı bakkallarda ekmek yoktu 2. dereceden olagan üstü hal vardı ekmekleri kızılayın minibüsleri kanyonları mahalle mahalle gezip satıyordu palmiye agacları neredeyse sular altına girmişti (1 palmiye agacı 3-10 metre arası)

adapazarindaydim hem de yikimin en siddetli oldugu izmit caddesinde . 8 yasindaydim o siralar 1 ay sonra sunnetim olacakti . deprem olurken yatakta dondum kaldim kipirdayamadim , babam kucagina alip disari cikardi beni .kapidan cikamadik hatta pencereden ciktik. disari adimimizi attigimizda karsi apartmanin komple yikilmis oldugunu gordum , ortalik toz bulutuyla kapliydi. sabah oldugunda ise o izmit caddesinin perisan hali karsimizdaydi . o gun bu gundur pgibolojim bozuktur inceden

aha bu da izmit caddesi http://www.sakaryarehberi...tures/gdetay/resim502.jpg

Adapazarındaydım. Anlatmak istemiyorum.

@70 he cok guzel gunlerdi gercekten

vay ak :(

@61 o günden sonra arada sırada bakarım gökyüzüne acaba o kadar ışıl ışıl olur mu diye yok amk o gün gördüğüm gibi hiç olmadı daha.

@59 bütün gece gökyüzüne bakmıştım panpa ışıl ışıldı lan aklımdan hiç çıkmaz o görüntü

izmirdeydim tatil için.11 yaşımdaydım. unutmam saat 12 sularıydı bizimkilere bu hayvanlar bir garip diye söyleniyordum.

bi de şey vardı amk bizim bina ile tüpraş arası 1 km var yada yoktu millet tüpraş patlayacak çabuk kaçın burdan diye haber getirdi herkes ağlamaya başladı sonuçta 10bine yakın insan nereye gidicek amk sonra tırlar gelmişti nerden baksan 20 25 tane herkes tırların kasasına binmeye başladı bi dolu insan canlarını kurtarmak için tır kasasında ezilmeyi göze almıştı sonra yüksek yerlere zütürüp bıraktılar burası daha güvenli diyip

bursadaydım amk 9 yaşındaydım. Yazlıkta sitedeydik sitenin bahçesinde yatmıştık amk bütün gece gökyüzünü izlemiştim. Panpalar gerçektende bu kadar yıldızı hiç bir arada görmemiştim. O geceden sonra da amk geceleri yanımda sopa ya da bıçak herhangi kendimi kollayabilceğim bişey almadan uyuyamıyorum amk nedendir bilmem

ilk okul sıra arkadaşım ölmüştü adı gizem . onun kardeşi berkant ve babası orhan . tam o gün gölcükte tatildelermiş. şimdi sağ olsaydı aynı yaştık evlenmiştik amk .

ben 1 haftalığına ankaraya gitmiştim biz yola çıktıktan sonra olmuş panpa hissetmedim yani

Bende yalovadaydim 6 yasindaydim depremde evimiz yikilmisti ve annem hamileydi o gün bi kardesim dunyaya geldi 17 agustos 1999 tarihinde kardesim cok zor sartlar halinde dogdu beyler o gunu hic unutmam yalova haritadan silinmisti su yok elektirik yok 3 gun disarida kaldik falan hala yalovada yasiyorum allah kimsenin basina deprem meprem getirmesin..

kuzenim oradaydı.
yardıma gitmiştik heryer su altındayı beyler. 1 kilometresi şehrin suların altına gömülmüştü resmen.
ırak gibiydi. kötüydü ufaktım o zamanlar.