incici piçin günleri

oturcak yer yoktur, üstteki direklere tutunursunuz , bi amcanın beline istemeden dayarsınız.. elinizle alnınızdaki teri gönderirken elinizin iğrenç koktuğunu farkedersiniz, * direkten elinize bulaşmıştır, azönce zütünüze giren boxerınızı delikten kurtarmak için yaptığınız hareketle alakası yoktur.. otobüsten birileri indikçe kendinizi camın yanına yaklaştırırsınız, karnınız açlıktan ağrımaya başlar.. durağınızın gelmesini beklersiniz...

durağınız gelir millete sürte sürte kapıya doğru ilerlersiniz, bu arada kapı açılmıştır ama siz tam kapıya varınca kapı kapanır, muavin şoföre seslenir, 'ağır ol ağır ol'.. sizede laf söyler tabi 'neden zamanında gelmiyon diye' lan amın feryadı sanki otobüs bomboşta biz gelmedik dercesine kafanızı sağa çevirirsiniz tööbe.. otobüsten inersiniz otobüs haraketlenir ve kara dumanını üstünüze püskürtür..o anda şuan yaratamadığım çok yaratıcı bikaç küfür sıralarsınız şoföre..

edit: o şoföre ettiğiniz yaratıcı küfür (bkz: #51339271)

biraz ara veriyoruz binler

ardından eve doğru yürümeye başlarsınız, arkadaşınızla pek bi gib yapmadığınızdan cebinizde paranız kalmıştır. her seferinde para biriktircem dersiniz ama eve giderkenki cebinizde kalan bozuklukları harcamadan edemezsiniz.. markete doğru yürürsünüz, yürürken elinizi cebinize daldırır ve bozuklukları alırsınız, pantalonunuzun cebi dardır, zordur o paraları çıkarmak.. hepsini çıkardıktan sonra parayı sol avucunuzda toplar ve sayarsınız.. markete girersiniz ve çikolata, cips, içecek reyonları arasında gelir gidersirsiniz, bir türlü ne alacağınıza karar veremezsiniz. tam almaya karar verdiğiniz şeyler hep beş kuruş daha pahalıdır.. markette harcadığınız yirmi dakkanın ardından paranızı tam yettircek şeyler almışsınızdır, dido ve kola..

bunları yiye yiye eve gidersiniz, kolanızın sonunu eve girmeden önce fondip yaparsınız ve evin kapısını kendi staylanızla çalarsınız *.. evin olduğu kata çıkarsınız ve kapı açık bırakılıp gidilmiştir, dünyaya karşı müthiş bir güven.. eve girince ayakkabınızı çıkarmanızla mutfağa girmeniz bir olur, 'ne yemek var' dersiniz direk, 'hoşgeldin' der anneniz.. yemekte eskiden katiyen yemediğiniz ama artık yine severek olmasada yediğiniz kuru fasulye pilav vardır..

hemen odanıza gidip üstünüzü çıkarırsınız, terlemiştir çünkü.. altınızıda cebinden telefonunuzu alıp yatağınızın üstüne attıktan sonra aynen indirirsiniz ve zütünüzden çıkardığınız gibi yerde bırakırsınız.. altınıza eşofmanınızı, üstünüze de dolabınızdaki dandik tişörtlerden birini geçirip, mutfağa gidersiniz.. soğumuş yemeğinizi tabağa çıkarırsınız ve keşke o kolaya verceğim parayı bi buçuk litrelik gazoza verseydim dersiniz.. yemeğinizi yedikten sonra tuvalete gidersiniz, çişiniz vardır ama kararsız kalırsınız ellerimi işemeden önce mi yıkasam sonra mı?..

gibe gibe işemeden önce ellerinizi yıkarsınız, artık nasıl yediyseniz elleriniz yağ içindedir.. klozetin kapağını kaldırır yukardan işersiniz, geri kalan ev halkı böyle yapmanıza sinirlenir, çünkü hep etrafada sıçratırsınız.. son damlaya olan nefretinizden dolayı işemeniz bittikten sonra on onbeş saniye boyunca onu tuvalete düşürmeye çalışrsınız.. ellerinizi tekrar yıkayıp aynaya bakar çıkarsınız tuvaletten.. geri odanıza dönersiniz..

odanıza girersiniz ardınızdan kapıyı tam kapanmıycak şekilde ittirirsiniz.. laptopunuzu masadan alır, yastığınızı duvara dikleştirirek yatağınıza oturup kucağınza laptopu koyarsınız*.. pcnizi açarsınız, vınnınız varsa takarsınız, ve internete girersiniz.. önce müziğinizi açarsınız, ve sonra inciye girersiniz yine.. sabahlıycağınızı anlayaraktan laptopla kucağınız arasına yastık koyarsınız..

en son yaptığınız gibi yine inboxunuza bakarsınız, ışığı yine sönüktür.. nickaltınıza bakarsınız yeni bişeyler varmı diye.. ama yoktur okadar şey yazdığınız halde * bugüne basar durursunuz sonra neler var diye.. bazı başlıklara girersiniz bakmışsınız ki et iki gibmiş ; gibmesede bakmışınız arkasından iki sayfa et iki hunharca gibmiş diye entry girilmiş, sizde yaratıcı bi şekilde et iki gibmiş yazarsınız..

takip ettiğiniz başlık varsa onla ilgilenirsiniz.. yoksa bi başlık açıp tutmasını beklersiniz.. ilerleyen saatlerde solda hızla artan boşalmalık capsler başlıklarını görürsünüz.. birkaçına baktıktan sonra niyeti bozarsınız.. hemen kalkarsınız, peçetenizi temin edersiniz, kapınızı yavaşça kapatırsınız, dikkat çekmek istemezsiniz.. zira zaten evdekiler uyumuştur.. ama siz yinede hopörlerden eve ferre yayını yapmak istemediğinizden kulaklığınızı takarsınız..

inciyi kapatmadan yeni bir internet sayfası açarsınız, ana sayfanız googledır tabiki, ve ktunnel e girersiniz.. ardından kullandığınız ferre sitesini yazarsınız ve izlemek istediğiniz ferreyu seçmeye çalışırsınız.. canınız hep farklı şeyler ister, ne seçceğinizi şaşırırsınız, en sonunda birini beğenerek seçersiniz tam izliycekken altta benzeyen ferrelar bölümünde daha güzelini bulup onu seçersiniz, ondanda başkasını seçersiniz tamam bu son diyip başlatırsınız...

sesini biraz kısarsınız biri gelirse duyabilmek için.. bu arada yediğiniz kuru fasülyede etkisini göstermeye başlamıştır.. yusufçuklar gönderirsiniz yatağın içine doğru.. kendi osuruğunuzla boğulmak üzeresinizdir, ama niyeti bozmuşsunuzdur bikere.. asılırsınız bi hışımla, internetiniz kotalı olduğundan uzun seyretmezsiniz..ama yine de dayanamazsınız o ferre biter başka birine başlarsınız.. baktınız boşalmaya yaklaştınız sol eliniz hemen peçeteyi hazır edersiniz.. boşalma esnasında peçeteyle gibinizi boğarsınız ama napar eder gibinizin köküne doğru giderler dıbına kodumun veletleri, sıfır yaşındada olsalar velettir onlar, sizin veletlerinizdir.. oranızıda başka peçeteyle temizledikten sonra kalkarsınız ve odanızın kapısını açıp elinizde peçetelerle banyoya doğru ilerlersiniz.. koridorda biriyle karşılaşmanız hiç hoş olmaz zira karşılaşmassınızda.. minik bebelerinizi klozote attıktan sonra üstüne sifonu çekersiniz.. ellerinizi yıkayıp odanıza, inciye geri dönersiniz.. gün doğana kadar vakit öldürmeye devam edersiniz, zira gece üçten sabah yediye kadar zaman nasıl geçer anlamassınız.. sabah altıbuçuk yedi gibi başınızın arkası inanılmaz derecede ağrır, artık yatma zamanınız gelmiştir, zaten birazdan babanız kalkacaktır onunla karşılaşmaya gerek yoktur.. kalkıp bi bardak su içip işedikten sonra yatarsınız..

birinci günün sonu...

pek gibleyen olmadı ama yarın okuycaklarını umuyorum.. yarın ikinci günle görüşmek üzere..

ikinci gün..

en son sabah yedide yatmışsınızdır, bugün haftasonudur babanız evdedir.. daha yatalı dört saat olmuştur ki anneniz tarafından uyandırılırsınız 'hadi kalk bak dün kahvaltı soruyodun gel hadi kahvaltı hazır babanda evde', anne acil git dersiniz, oğlum hadi oğlum bak ailecek kahvaltı yapıcaz.. 'la saat kaç anne saçmala, dur şimdi bi git şimdi' dersiniz artık ne rüya görüyosanız.. anneniz gittikten 5 dakika sonra feci bi karın acısı uykunuzu kaçırır, dün yediğiniz fasülyenin gazıdır bu..yatakta yavaş yavaş uyanırsınız, sizden önce sizinkide uyanmıştır ama.

iftar çadırını kurmuşsunuzdur yatağın içinde, gözünü açarsınız giberler dersiniz nağçağınızı şaşırırsınız.. çeksemmi lan diye düşünürsün vazgeçersiniz sabah sabah ne çekecem şimdi uğraş bide bi ton.. karnınızda ağrımaktadır hem.. kalkarsınız tuvalete gidersiniz sıçmak amacıyla, mutfağın önünden geçerken anneniz seslenir 'gel hadi çayını koydum', dur anne bi ne çayı ya 'tuvaletteyim ben' dersiniz..

tuvalete girersiniz, daha henüz gözünüzü tam açamamışsınızdır, klozeti kaldırır oturursunuz, ama bağırsağınızdakiler öyle bi sıkışmıştır ki hiç bişey çıkartamazsınız dışarıya, ıkınırsınız, ama yine bişey çıkmaz.. giberler diyip kalkarsınız ve elinizi çalkalarsınız, sabunlasanız ölceniz sanki.. kahvaltıya gidersiniz hiç konuşmadan oturursunuz, uykunuzu kaçrımak istemezsiniz çünkü yedikten sonra tekrar yatmaya gidiceksinizdir...

ama bu durumda herzaman ayık olanın görevi uykusuzu sinir etmektir.. babanız konuşmaya başlar.. 'naptın lan bütün gece?', 'asıldım baba 4 posta' demezsiniz tabiki 'hiç' dersiniz, 'dün naptın peki' der , 'hiç baba oturduk sadece' diye cevaplarsınız, 'evdede otururdun' der, baba iki dakka bi sus saçma sapan konuşma la demek geçer içinizden ama cevap vermeden, ağzınıza bişeyler atar durursunuz..

babanız yine sorar evdemisin bugün? 'ne biliyim baba daha saat kaç onu bilmiyom ben ' dersiniz.. okulun ne zaman başlıycak? 'baba senin amacın ne' dersiniz içten içe ve 'bilmiyom baba doydum ben' deyip kalkarsınız sofradan tam mutfaktan çıkarken 'git bi su al evde hiç su yok' bu olay en nefret ettiğim kısımdır.. babanız o yirmidokuz litrelik su damacanalarına güvenmez kirlidir onlar der, zira oğlu vardır taşır beş litre beş litre.. 'la şimdi ne suyu kalkınca alırım dört tane' dersiniz ama ikna edemezsiniz, 'e sen kalkana kadar ne içecez?' derler, hiç mi yok dersiniz, 'hiç yok en sonuncuyu çaya kullandım der', ulan çay yaparken zaten suyu kaynatmıyon mu o su temizleniyo demi, e o zaman siz bana niye işkence ediyonuz? diye düşünürsünüz ama anneniz size açıklamasını daha önceden yapmıştır, 'kireç tutuyo'...

onlara laf anlatmaktansa hemen gitmeniz daha kolaydır.. odanıza gidersiniz telefonunuza bakarsınız ve pek konuşmadığınız aranızın epey soğuk olduğu kız arkadaşınız mesaj atmıştır.. 'ben bu gece tatile gidiyorum' .. ee diye düşünürsünüz 'napak ' diye cevap atmassınız, telefonu bi kenara bırakır giyinirsiniz, o hareketler esnasında taklar zütünüze baskı yapar ve tekrar tuvalete gitme ihtiyacı duyarsınız..bu sefer tuvalette az öncekinden farklı olarak sadece osurabilirsiniz.. tebrikler artık mükemmel bi şekilde kabız olmuşsunuzdur..

tuvvaletten çıkarsınız.. 'paraa' diye bağırırsınız ayakkabınızı giyerken.. parayı alırsınız ve yolda yürüken kıza mesaj atarsınız 'kimle ya nereye yeni mi haber veriyosun'.. pek içten yazılmış bi mesaj değildir bu zira pek umrunuzdada değildir 'o zaman gitmeden gelde bi gibem seni' diyemiyceğinize attığınız bir mesajdır.. cevap gelene kadar siz markete gidersiniz, adama günaydın dersiniz, adamda size 'günaydın mı? öğlen oldu' der, ne biliyim amk tünaydın mı diycem ilkokuldaki gibi düşünürsünüz, ama cevap vermezsiniz ufak bi tebessüm edersiniz sadece..