1. 1.
    +1
    babam anlatırdı küçükken, değerini bilin kimse bilmez bu güzel hikayeyi. 5-6 yaşlarında babam anlatırdı geceleri. aah ne günlerdi.

    şimdi bi heykeltraş, bi kuyumcu, bi resasm bir de giysi tasarımcısı kafa kafaya verip dolaşmaya çıkmışlar.
    bir süre sonra hava kararmış, bunlar nerde olduklarını bilememişler. etraf orman, kurtlar uluyor. iyisi mi demişler boş bir mağara bulalım, bizi bulana kadar orda kalalım yoksa ölecez.
    neyse bunlar boş bir mağara bulmuşlar, demişler "hepimiz uyursak vahşi hayvanlar gelip bizi yer, biri nöbetçi olsun." kura çekmişler.
    ilk gün heykeltıraş nöbet tutacakmış. gece olmuş herkes uyumuş. heykeltıraş da can sıkıntısından heykel yapmak istemiş. heykeli bitirip övünerek gururla bakmış, dünya güzeli bir kadın heykeli yapmış heykeltraş. öyle güzelmiş ki, heykeltraş aşık olmuş heykele.
    neyse 2. gece kuyumcu nöbet tutmak üzere çıkmış dışarı. bakmış kadın heykeli, bir bakışta o da vurulmuş bu güzelliğe. sonra "bu kadını süslemeliyim" demiş. üzerinde ne var ne yoksa, bilezik, kolye, yüzük, küpe vs. ne varsa allamış pullamış. ışıl ışıl ışıldamış, kuyumcu gururla geri çekilmiş. tüm gece bu güzelliği izleyerek nöbet tutmuş. üçüncü gece ressam tutmuş nöbeti. heykeli görünce dili tutulmuş, buna güzel bir makyaj yapmak lazım demiş. o kadar güzel yapmış ki kendisinin bile ağzı açık kalmış ressamın. vurulmuş o güzelliğe.
    neyse 4. gece de bizim giysi tasarımcısı tutmuş nöbeti. heykeli görünce erimiş, bu güzellik karşısında ne yapacağını bilememiş. iyisi mi ben buna güzel bir elbise yapayım demiş. tüm gece elbiseyi yapmış ve ortaya mucizevi güzellikte bir kadın çıkıvermiş.
    son gece bir mucize olmuş, heykel canlanmış.
    bu arada bulmuşlar bizimkileri ama onların derdi bu değil ki. hepsi tutturmuş "onunla ben evleneceğim" diye. mahkemelik olmuşlar. hakim hepsine hak tanımış.
    heykeltıraş çıkmış demiş "ben olmasaydım o da olmayacaktı. onu ben yaptım. ben evlenmeliyim." demiş
    kuyumcu çıkmış "onu güzel taşlarla, takılarla süsledim, benim hakkımdır. ben evleneceğim" demiş
    ressam çıkmış "ben olmasam kim çizecekti onun yüzünü, ben evlenmeliyim." demiş
    giysici de çıkıp "onu ben giydirdim, tüm gece giysi hazırladım. benim evlenmem gerrek" demiş.

    hakim tüm bunlara bakarak kararı vermiş.

    hakim kızı kime vermiş?







    edit: soru saat tam 5:00 itibariyle bilinmiştir. ilerki sayfalarda yer almaktadır. siz de tahmin etmeye çalışabilir, arkadaşlarınıza anlatabilirsiniz. bu oyun benden güzel bir hediye olsun sizlere. çok az kişi bilir bu hikayeyi. 12 senedir aklımda tutarım, hala anlatırım arkadaşlara. haydi gene iyisiniz.
    ···
  1. 2.
    0
    tabiki kendine almalı amk
    ···
  2. 3.
    0
    eykel traşa
    ···
  3. 4.
    0
    @2 değil
    ···
  4. 5.
    0
    @3 nedenini de açıklayarak söyleyelim, seninki de yanlış cevap oluyor dolayısıyla.
    ···
  5. 6.
    0
    hakim oğluna vermiş reyiz
    ···
  6. 7.
    0
    hadi gençler, gösterin taşaklılığınızı.
    ···
  7. 8.
    0
    @6 yanlış
    ···
  8. 9.
    0
    evet cevaplarınızı bekliyorum. cevabınıza anında analiz yapıyorum.
    ···
  9. 10.
    0
    Yahu kendimi hakim yaptım düşündüm. Sonuç: Onu toprağa geri yolladım.
    Sonuç2: heykel traşa verdim çünkü onu o var etti.
    edit: diğer ustalardan aldığı şeylride ustalara geri verdim.
    ···
  10. 11.
    0
    keykel trsş
    ···
  11. 12.
    0
    hakim nikah kıymaz ki panpa
    ···
  12. 13.
    0
    bulana vermiştir hacı
    ···
  13. 14.
    0
    @10 yanlış
    ···
  14. 15.
    0
    @11 yanlış
    ···
  15. 16.
    0
    @12 olm nikah kıydı demiyom zaten adalete göre kimin olurdu kadın?
    ···
  16. 17.
    0
    @13 o da yanlış
    ···
  17. 18.
    0
    evet beyler, haydi taşaklıyım diyen arkadaşlar. cevaplar ve açıklamaları alayım
    ···
  18. 19.
    0
    tasarımcıya verir hafız diğerlerine nkah düşmez
    ···
  19. 20.
    0
    Ressama vermiştir panpa.
    ···