inci sözlüğün en taşaklı hikayesi

Bu arada size Leyla'yı anlatmadım. Gerçi Leyla'yı klavyemin üstünde bastığım birkaç tuş ile anlatma fikri bana gülünç geliyo. Yine de merak edenler için bi şeyler karalamaya çalışıcam..

Dinliyorum, hızlı yaz.

ıslak kıyafetlerimi yenileriyle değiştirdim. boşluktaydım, acıkmıştım da.

buzdolabına yöneldim. sayısını tam hatırlamıyorum ancak yaklaşık dört-beş adet bomontim vardı dolapta. bana "gel" dediler. "gel oturup konuşalım, iyi değilsin sen."

haklılardı, iyi olduğum söylenemezdi. kızarttığım patates, ketçap ve mayonez ile hep beraber sofraya geçtik. sohbet konuştukça koyulaştı, bomontiler bir bir ayrıldı sofradan. en son biri "abi madem çok seviyosun ara konuş!" dedi bana. -onun dıbına koyim.-

Reserved

kafamda bir sürü düşünce bana ayrı ayrı "cee" diyip köşesine çekiliyordu. ineceğim durağa gelmiştim. hüzünlüydüm o kesindi.

otobüsten indim, evime doğru yürümeye başladım. yağmur devam ediyordu yine ıslanıyordum ancak bu sefer farklıydı. bu sefer yalnızdım, oysa aynı yolu her gün yalnız yürürüm. ama yalnızlık ilk defa o gün koymuştu. hem de hakkını vermişti, baya sağlamdı. otobüse binmeden önce koysa, oturamazdım.

ben önde yalnızlık hemen arkamda bana eşlik ederken eve vardım.

bence sallıyor

@47 sakin ol şampiyon

@46 akbil boştu, daha önce hiç akbil basmamış olmandan danana danana sesini de duymamışsın. otobüsteki tüm bakışları üstüne toplamamış, sebebini bilmesen de otobüsün içinde heyecanlanmamışsın, büyük kayıp

@45 panpa @40 ta akbil bastım dedin şimdide parayı şöföre verdim diyosun

kaptana ücreti para olarak verdikten sonra boş bulduğum ilk koltukla zütümü bir bütün ettim. yeterince yorgundum.
aklımda leyla vardı. 15dk önce bomboş olan kafamda şimdilerde leyla kros'a çıkmıştı. yaptığım her şeyde o vardı. gülüyosam sebebi oydu. hüzünlüysem sebebi oydu. dengem bozulmuş, demirleri paslı körüklü bi otobüste ani duygu değişimleri yaşıyosam sebebi oydu.

leyla. duygularıma sığdıramıyordum onu. yetmiyordu. otobüsün içinde çılgınlar gibi haka dansı yapasım, yaşlı sayılmayacak zatlara kalkıp yer veresim vardı ki hiç huyum değildir.-öyle de pis bi adamım-

ancak amcıklanmış beynim yavaş yavaş yerine gelirken bazı şeylerin farkına vardım. hüzün çöktü otobüse, kulağıma gelen yağmur sesleri yükseldi, kafamı dayadığım camdan süzülüp giden damlalara daldım, otobüsün uğultusu kafamı adeta gibiyordu..

"leyla için ben kimdim?"

evet beyler sonra arkamı döndüm bır ses duydum yağmur bastırmıştı ıyıce ıslanmıştım bır köpek havlıyordu bır köpek ama gözleri yakıcıydı soğuk havada kışkırtıcı bakışlarıyla donupkalmıştım . köpeğin yanına yaklaştım adını sordum tabıkı cevap gelmedi o bır köpektı yaptığımın ne kadar mantıksız olduğunu düşünüyordum kı bırden adım melısa dedı benı arkamı döndüm köpek yerınde yoktu etrafıma bakındım şoka gırmiştim buurrdddaaa bır köpek olacaktı dedım nerede o dıye sordum bana verdiği o cevapla ruhumun titrediğini hatırlıyorum . köpek falan yok görmedim ben dedı

reserved

reserved

reserved

o gün normalde olsa yapmayacağımı düşündüğüm bi şey yaptım. belki zorunluluktu, belki de öyle yapmak istedim. yanına gittim, şemsiyesinin altına girdim yavaşça.

korkmuştu. güldüm. ancak o hiçbir zaman gülümseyişimin sebebinin, korkması olmadığını bilmedi, o iri kahverengi gözlerini bir yıldan beri gözlerime yar etmemişti. leyla. tebessümümün tek sebebiydi. bu arada leyla dememde bi sakınca var mı? herkesin hayatına girmiş bi leyla'sı yok mudur zaten? işte benimki de hemen yanımdaydı, aynı şemsiyenin altındaydık.

durağa kadar yaptığımız "ee neler yapıyosun?" muhabbetinin inanın nası geçtiğini hatırlamıyorum. tek hatırladığım dıbına koyduğumun otobüsünün vaktinden erken geldiğidir. umut sarıkaya tipi mutsuzlukların hepsini toplayıp zütüme sokuyolardı sanki. çok acıtmıştı, fakat en azından leyla ile hiçbi şey değildik artık. içimde hem hüznü hem de sevinci aynı anda yaşıyordum otobüsüme binerken.

akbili basmayı unutuyordum kafam o kadar doluydu, kaptan'ın gibici bakışları tüm acılarımı ve kederlerimi, umutlarımı, kaybolmuşluklarımı silmişti. hemen bastım akbili... danana danana!! -amnskm-

rezerved

beyler sallıyor geçen sene şubat 21de hava atıştırmıyordu gayet güzeldi hatta yaz geldi sanmıştım. inanmayan netten o günün hava durumunu bulabilir

reserved

rezervasyon

rezerveeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee