inci sözlük yazarlarının kişiliksiz oluşu

genelleme yapıcam ne yazık ki, alınmayın! şurda bir saattir 1'den 20'ye kadar sayı yazamadık. hep araya kişiliksiz hayvanlar girdi ve bu durum bana sizin öz benliğinizi açıklama koşulu getirdiği için açıklama arzusuyla doldum.

inci yazarları özünde farklılaşmamış toplumlarda, bireyin özel kilişeleriyle bir bakıma uğraşlarının kendi için göreceli epik duyumu olarak çok az değerli davranışlarının esiri olmuş... bunun nedeni yazarların kişiliğinin ve buna dayanan sansasyonel herşeyin ancak çok zayıf ve rahatsız bir ahlaksal değeri olmasıdır ki, kişisel fikirlerin kişisel inançlarla her tür kişisel özlemleri durumsal olarak gözardı edilebilir niceliklerle bezeli herkesin gözünde değeri olan entryler, kollektif inançların kollektif özlemlerinin ortak geleneklerle ve bunları ifade eden sembollerin kalıpsal toplum tarafından emilen bireysel toplumun eğilimlerinin uysalca ve zıtlaşmalardan uzak izliyor ve kendi yazgısını kollektif içsel varlığın yazgılarına tabi kılıyordu ki, onun gözünde kendi benliğinin, bugün ona atfettiğimiz anlamı ve büyük önemi yoktu klavye başında...

ama sözlükler tarihte ne kadar ilerici bir anarşist hareketin de kendi içinde o kadar çok değiştiğini görürüz ki öncelikle toplumsal elitin kitlesel incinlığı içinde kaybolmuş olan kişilik ortaya çıkar ve olaylara karşı saçma davranış biçimleriyle daha önce sınırlı ve az saygı gösterilen bireysel hareketin yaşamın alanı genişlerye ahlaksal saygının önemli konusu haline gelir sözlük bahis konusu olsa bile. yazar, kendisine verilen hakları kendi kendine kulanmak dünya için kendine en uygun yanlışlardan gelen betimlemeleri yapmak adına yapısını özgürce geliştirmek üzere asosyal oarak gitgide daha çok genişleyen haklarını kazanır ve bu hakları sömürerek bireye bu imtiyazın kendimizi kurtarmamız gereken bir delagasyon olduğunu söyleyecek kadar umursuzca ama birikimli olarak bu tarihin öğretilerine karşı gelerek ne kadar ileri gidilirse kişiliğin saygınlığına o kadar realistik bir düzlemde ileriye daha iyi yerleşmiş başka bir yasanın şevkiyle uzanır, toplumsal kurumlan bunun içlemsel zıttı bir ilke üzerine oturtma girişiminin bağlamında gerçekleşemez ve yalnızca günlük retoriğin basanlara sahip olabilmesiyle şeylerin olduklanndan başka bir şey olmaları sağlar ki, bireyin olduğu şey haline gelmesi için öngörülmemiş etkinliğin otonom bir merkezden enerjisinin kosmik güçlerin akımsal enerjisi gibi yokedilemezvari olduğu sosyolojik yordamla dayatıcı bir sistemi haline gelmesi önlenemeyen bir sağduyunun bize ekgibliğini hatırlatıyor burada da... temel ahlak yasalarının burada geçerli olabilmesi ümidiyle...

edit: (bkz: yok lann)