internete karşı savaşmak. Daha nasıl bir şey olduğunu bile bilmiyorduk internetin. Belki bir insan figürü belki de sadece kodlardan oluşan bir figür. Bilmiyorduk.Her ne kadar bu savaşı beklesek de planlarımız hazır değildi. Tüm nesilden insanlar aynı ortamdaydı. inci sözlüğün başındakiler yukarı doğru çıktı ve konuşmaya başladılar. Açıkçası dinlemedim . Ben ortalığı süzmekle meşguldüm. Masmavi bir odadaydık. Bastığımız yerde yeşil yeşil sayılar vardı.

Uçsuz bucaksız bir mavilik. Bazı yerler tepe görüntüsü veriyordu. Yukarı da ise siyah mavi karışımı bir sonsuzluk vardı. Hareket eden mause imleçleri adeta bir yıldız görüntüsü veriyordu. Güneşsiz bir dünyanın içindeydik. inci sözlüğün başındakileri dinlemeye karar verdim. Belki mantıklı bir şeyler derlerdi.

Uzun süreli konuşmaların ardından grupça bölünme kararı alındı. Ancak bu saçmaydı. Koskacaman internete karşı bir grup insan ne yapabilirdi ? Birlikte hareket etmeliydik. Sesimi çıkardım ancak duyulmadı bile. Sinirli gözlerle etrafıma bakıyordum. Gruplaşmalar başlıyordu. Nesil ayrımcılığı burda da vurmuştu bizi. Nesle göre gruplamalar oldu. Ben dışarıda kaldım. Beni aldıkları gruba girmedim. Sözlük üyeleri üzerime doğru yürüdüler. Ya grup olacaktım yada tek kalacaktım. Tek kalmayı seçtim. Kapşonumu kafama geçirip elim cebimde internetin içinde yürümeye başladım.

Son bir kez arkama baktım. Gruplar eğleniyor birbirlerine şakalar yapıyorlardı. Anancılar anancılarla, başlık açardımcılar başlık açardımcılarla , önüncüler önüncülerle. istediğim tablo bu değildi. Bu savaşta birbirimize destek olmamız gerekirken kendi işimizde bir sürü ırk oluşturmuştuk. Ben bunun bir parçası olmayacaktım. Onlardan ters yöne doğru ilerlemeye başladım. Bazuka olarak çıktığım yola tek tabanca devam etmenin hayal kırıklığını yaşıyordum. Kodlardan oluşmuş tümsek gibi bir yere çıktım. Ellerimi birleştirdim ve yere uzandım. internette istediğim her şeye düşüncelerim yardımı ile ulaşmaya çalıştım. Gözlerimin masmavi parladığını hissediyordum.

Ayaklarımın altında kodlar beliriyordu. Yukarı baktığımda bir çok videonun ardı ardına açıldığını gördüm. 1970'lerden günümüze kadar hızlı bir şekilde videolar geçiyordu. Buna neydi böyle ? Bunu ben tetiklememiştim. Çünkü tümsekten hale inci ordusunu görüyordum. Onlarda hep bir arada yukarı bakıyorlardı. Sonrasında videoların imleçlerinde dinamit resmi konuldu . Tüm videolara birer birer dinamit konuldu. Ve ardı ardına patlamalar gerçekleşti.

O kadar güzeldi ki görüntü beyler. Evde eğer ki ölürsem o son anımda yakmak için cebimde bulunan sigarayı aldım. Teknoloji ilerlemesi sayesinde fiziksel bir şekilde tam bir nakil yapmıştık internete. Diğer cebimde bulunan yedek sigaramı kontrol ettikten sonra yaktım. Sanki havai fişek gösterisiydi. Ancak çok daha güzeldi. Mavi siyah sıçtın mavisinin biraz daha farklı bir tonunda ardı ardına rengarenk bir şölen. Ve sonrasında yere doğru gelen o minik rengarenk tozlar. Sigaramı yaktım. Dumanını üfler üflemez bir mucize daha yaşandı. Duman kodlar halinde çıkıyordu. Ne muhteşem bir dünyaydı bu böyle.

Böyle bir dünyayı yok etmeye çalışmak bana acı veriyordu. Hele ki geldiğim gerçek dünyanın halini görünce. Bu şölenin ardından inci ordusu yavaş yavaş bölünerek sağa sola çapraza cart curt ayrıldılar. Keyif sigaram bittiğinde ayağı kalktım. Ve acı gerçek bir anda zihnime kancayı taktı. Tüm o videoların patlaması demek. Tüm geçmişin silinmesi demekti.

Tüm geçmişi siliyorlardı...

inci sözlükten bir türlü beklediğimiz karar gelmiyordu. Artık sıkılmıştık. Her başlıkta bir korku hakimdi. ifşa olmaktan korkuyordu inci sözlük sakinleri. inci Sözlüğün bu savaştan korunması için özel bir virüs sistemi vardı. Ancak bu ne kadar yaşatabilirdi ki inci sözlüğü. Anancılar , liseliler ve adam gibi adam inci sözlük üyeleri. Hepsi birden ayaklanmıştı. Belki de ilk defa inci sözlüktekiler tüm anlaşmazlıkları bırakıp bu savaşta yerlerini almayı bekliyorlardı.

Nice haftalar sonunda ayaklanmamız sonuç vermişti. inci sözlükten açıklama gelmişti. Teknoloji sayesinde internetin içine girip bu savaşa inci ordusu eşliğinde son verecektik. Bunu bekleyen çoğu insan bu haber açıklanınca susmayı tercih ettiler. Haksız sayılmazlardı. Eğer internetin içindeyken sanal kişilikleri yok olursa gerçek dünyada da beyin ölümleri gerçekleşecekti. Belki de inci ruhu baykuş ruhu ölmüştü. Ancak gönüllü inci panpa sayısı da bir hayli fazlaydı. Bizler bu savaşı bitirip inci ruhunu geri döndürecektik. Bunu yapmalıydık.

Bir konu altında tüm gönüllüler toplanmıştı. Manzara muhteşemdi. Tüm nesilden insanlar aynı konu altındaydı. Ve belirlenen saati bekliyorduk. Aynı anda bilgisayar üzerinden internete girip bu savaşı biterecektik. Her ne kadar güzel gözükse de olay sandığımız gibi gelişmedi. Çünkü biz kendi içimizdeki savaşa son verememiştik. Bizler savaşı durdurmaya çalışan saatli bombalardık aslında. Ancak bundan haberimiz bile yoktu...

Belirlenen saat geldiğinde bininden tut kezbanına kadar tüm inci üyeleri kafalarımıza taktığımız bir alet ile sanal dünyaya internete giriş yaptık. Birçok insan vardı . Hiçbirinin yüzleri seçilemiyordu. Sadece nicknameleri okunuyordu üzerlerinde . ifşa olmamıştık. Ve bundan sonra hiç kimsenin olmaması için savaşacaktık... Bizim bu yaptığımıza intihar diyenler vardı. Burada olan herkes kaybedecek hiçbir şeyi olmayan insanlardı. Ne kadar da çoktu sayıları. Her bir ağızdan ses çıkıyordu. Hala bir panik ortamı vardı. Şaşılacak bir şey değildi.

Planlanan şeyi yapacaktık. Sorunu kökünden çözecektik. Savaşacağım şey internetin ta kendisiydi. Yani kendi başına imparatorluk kurmuş sanal ağa karşı onun dünyasında karşı gelecektik.Şimdi düşünüyorum da bu gerçekten intihardı. Belki de anlamsız hayatımız bu hareketle biraz daha anlam kazanabilirdi... Kazanmalıydı