Neyse o günün sonunda bana ilk gün neden sana yarın buluşmayalım dedim biliyor musun dedi neden dedim eve gidecem o ara öğrenmen için 12 olmalı doğum günün bitince öğreneceksin dedi yine çok merak ettim ama peki dedim bekliyorum o zaman dedim sonra seni seviyorum dedim öptü beni arabaya bindim eve geldim saat 12 oldu whatsapp tan bi ton video yağıyor ulan gitmiş sokakta tanımadığı 30 kişiye Veysel Öykü seni çok seviyor doğum günün kutlu olsun videosu çekmiş bunları birleştirmiş editlemiş bişeyler yapmış en sonunda da kendisi konuşmuş şuan her kelimesi aklımda harfi harfine ama buraya yazmak istemiyorum çünkü zor olum çok zor aq neyse sonra ben aradım onu baya konuştuk kapattık ertesi gün son günü o gün en zoru en acısı arkadaşlarla içecez hep beraber lan gittik bi ton bişey aldık 1 50 lik ballantines aldım ben kendime bide kişi başı 5 extra aldık köpek gibi içiyorum ama o zamanlar bide yaşım 16 lan tamam lise 1 den beri içiyorum çok içiyorum ama o gün bi ayrı içtim o gün herşeyin sonuymuş gibi içtim o gün gerçekten de bazı şeylerin sonuymuş aq içtim içtim gittik yanlarına kızlar bizi sitede cafede bekliyorlar gittik oturdum yanına kafam bi dünya lan o gün ordan onu alıp zütürmek istiyorum kaçırmak istiyorum benden hiç alamıyacakları bi yerde yaşayalım hep istiyorum ama yok olmuyor yanına oturdum nargile içiyorlardı bana uzattı uzatırken sen ne kadar içtin dedi sen kadar dedim ne alaka dedi sen kadar işte seni sevdiğim kadar aramıza girecek mesafeler kadar içtim dedim yine o masum gözlerini o masum bakışlarını dikti üzerime yanağımı okşadı yan yana oturuyoruz farkında mısın ya annemin bi tanıdığı görürse dedi Öykü dedim bugün son gün dedim kim görecekse görsün bu tabloyu bi daha ne zaman görecek insanlar belki hiç dedim sonra baş başa olacağımız bi yere gidelim dedi yürümeye başladık ben o ara başladım bak dedim gidiyorsun gideceksin bırak dedim biz burda böyle bugün kalalım yarın sen git orada yeni bir hayata başla dedim o ara o kafayla göz yaşlarıma hakim olamadım ağlamaya başladım anlatıyorum bi yandan da yine geldik bizim ilk okulun bahçesine ben hala anlatıyorum o bana tek kelime etmiyor bahçeye geldik öpmeye başladı beni işte o zaman sustum sonra baktı bana bunları ben düşünmüyor muyum sanıyorsun dedi oturduk konuşuyoruz başımı dizlerine koymuşum saçlarımla oynuyor elleriyle gözyaşlarımı siliyor lan hayatımda bi daha ne bi kıza öyle saçımı okşattım ne de gözyaşlarımı sildirmedim dedim ki bana bi söz ver gitsen bi gün bitsede en sonunda her şey bittiğinde yine biz olalım bana söz ver dedim söz veremem dedi hiçbir şey için söz veremem bu hayatta neler olabileceğini öğrettin sen bana dedi ayrıca sende söz verme boşuna sarhoşsun dedi durdum yüzüne baktım ben sarhoşum ama içtiklerimden değil aşkından sarhoşum dedim yine baktı öyle uzun uzun sonra gülümsedi yine öptü beni o gün hayatımın son günüymüş gibiydi harbidende hayatımın en son mutlu günüydü bi daha hiç o kadar mutlu olmadım öyle uzun uzun orda oturduk sonra bizimkiler geldi hadi gidelim dediler gidelim dedim gel dedim senle arkadaşınıda biz bırakalım ilk bi olmaz falan annem görür dedi Öykü dedim son gecemiz bugün dedim peki dedi bindik arabaya arkadaşın evide onların evinin yanında arabada onun ama ben dedim ki ilk Öyküyü bırak sonra dön beni bırak bizim bi şarkımız vardı Feridun Düzağaç-Beni Bırakma bide Cem Adrian-Islak Kelebek yol boyunca ikisini dinledik hiç konuşmadık sadece el ele tutuşup başlarımızı yan yana koyduk ulan içim gidiyordu içim bitiyordu içim kopuyordu benden vardık evlerinin önüne indim arabadan son kez sarıldım uzun uzun artık ne annesi umurundaydı onunda ne de başka bişey son kez sarıldık arkasını döndü baktım bende tam arkamı dönüyordum döndü tekrar gelip sarıldı bana ulan mahvoluyordum yok oluyordum lan sevdiğim kız gidecekti göremiyecektim onu uzun zaman yan yana olamıyacaktık bıraktık kulağıma benim hep ona söylediğim bişeyi fısıldadı 'Sana birşey söyleyecem ama kimseye söyleme seni seviyorum'dedi sonra gitti arabaya bindim sanki dünya durmuştu eve gidene kadar arabada aynı şarkıları dinleyip ağladım arkadaşımda benle beraber ağlıyor aq beni teselli etmeye çalışıyor ama nafile eve gittim o gece ertesi gün okul var o uçağa ben okula

Öykü atmış ilk başta niye hala pp duruyor sonra allah belanı versin sonra cevap versene sonra ya Veysel beni sinirlendirme sonra al o zaman diyip bi erkekle foto atmış bana lan dedim hani dedim sen kızlarla gidiyordun avmye yok işte bunu okulda çekindik falandı filandı inanıyordum ona ama bazen bazı şeyler vardır anlar bazı aşklar vardır karşındakini mutlu edemediğin anda ne kadar seversen sev böyle seni kötü şeyler yapmaya iten sonra işte bekle sana bu fotonun kesilmemiş halini bulup atacam burası okul arkada sıralar var falandı filandı neyse bende bekliyorum yazdım cevap gelmedi uzun süre sonra silmişim kesilmemiş halini falan dedi cevap vermedim aradı açmadım bi daha aradı açtım Veysel yemin ederim o okulda çekildiğimiz bi fotoydu Öykü dedim boşver ben artık yokum işte hayatımın en büyük pişmalığını 04.10.2013 tarihi saat 18.30 civarlarında yaptım kapattım telefonu telefonu evde bıraktım çıktım dershaneye gitmem gerekiyordu dershanenin önüne geldim iki arkadaşım beni orda bekliyor öğrenmişler ayrıldığımızı geldiler hocamın yanına gittim o biliyordu ilişkimi ona söyledim beni dedim hocam 1 saat azad edin ben yokum hocam dedim tamam lan git dedi ama kötü bişey yapma indim arkadaşlarla konuştum böyle böyle dedim olmuyordu lan dedim yapamıyorduk bitmesi gerekiyordu aq mutsuzdu ben mutluydum belki varlığı yetiyordu ama ben mutsuzdum sonra bana Öykünün attığı tweetleri gösterdiler lan o hiçbir şey olmamış gibiydi değişikti yaşındandı belki belki gerçekten sıkılmıştı bilmiyorum ayrılmıştık çok uzun sürmedi pişman olmam derse girdim çıktım eve gittim baktım hiç aramamış mesaj atmamış hiçbir şey yapmadım olum bitmişti lan amk hayatım işte o günden sonra başladı kararmaya derslere veremiyordum kendimi ona yazdım 2-3 gün sonra ama geri dönüşü yoktu artık olmuyordu ne dersler umurumdaydı ne başka bişey izmire gitmek için çalışıyordum ama o da kalmamıştı artık içimde yok lan amacım yoktu artık hayatta yazdım ona defalarca af diledim yok olmuyordu oluru yoktu belkide kurban bayramı gelmişti arkadaşlarla diyarbakırda eğlenmeye gidecektik onlar eğlenmeye ben acı çekmeye Jiyanı aradım ben diyarbakıra geliyorum diye gel kardeşim başım gözüm üstüne dedi bindim dolmuşa bizim arkadaşlar zaten ordaydı bende bindim dolmuşa gittim yanlarına oturduk bunlarla Hasan beni Öykünün gittiği gece arabada teselli etmeye çalışan arkadaşım ben ve sonradan huur çocuğu olduğunu anladığım biri daha ve bir de hiç sevmediğimiz yani sohbeti de kendiside sarmayan mal bi arkadaş daha oturduk bi cafede gece mekana gidecez Jiyan aradı gel bize diye ona da ayıp ettim gidemedim sen gel dedim gelmedi neyse gittik mekana girecez o mal arkadaş yüzünden giremedik ilk sonra bunu gönderdik bi şekilde o gittikten sonra benim yaşım tutuyordu 18 dim ben benim sayemde girdiler 3 kişi başladık içmeye ama ben yine acıyla içiyorum eğlenmeye çalışıyorum sarhoş oldum yandaki masada bizim eğlencemize kaptıran arkadaşlar bize rakı falan ikram ediyorlar neyse ben iyice mal oldum aq gece bitti şarjım yok o huur çocuğu arkadaş gitti benle hasan kaldık arka mahallelerde oturuyoruz Hasanın dayısı geldi benim telefonun şarjı yok bi şekilde şarj aleti buldular şarja taktılar telefonu Jiyanı aradılar falan yüzümde yoktu aslında ama sarhoştum taksiye bindirdiler beni gidiyorum bi yere doğru arada Jiyan arıyor taksiciyle konuşuyor adresi tarif ediyor ben o ara kusuyorum kafamı camdan çıkartıp neyse vardım Jiyanların evine geldi aldı beni kapıdan kardeş dedi sen ne yaptın kendine ben kendi kendimi bitirdim kardeş Öyküden ayrıldım dedim Jiyanın annesiyle Öykünün annesi arkadaş falan tanıyor Öyküyü biliyorduda zaten bizi oturduk konuştuk baya sonra uyumuşum sabah uyandım Jiyandan özür falan diledim sonra kahvaltı yaptık oturduk bizim onla hep yaptığımız gibi gitar çaldık beraber sonra çıktık bizim diğer arkadaşlarla buluşup döndük Batmana neyse işte

Okula gittim tören var tören bitti onun arkadaşlarından biri bana bi poşet verdi içinde bi kutu kutuyu açtım içinde bi gömlek bide bi not notuda harfi harfine hatırlıyorum ama şimdi onuda buraya yazmak istemiyorum hatırladığım zaman bile gözlerim doluyor gömleği hemen giydim notu da defalarca okuyup aklıma kazıdıktan sonra o gün tek bi defter getirdiğim için arasına koyup ona mesaj attım teşekkür ederim ve seni seviyorum diye o da aldın mı hediyeni yazdı evet dedim bende şimdi uçağa biniyorum dedi ulan dedim koş lan Veysel o uçak havalanmadan yetiş ama olmazdı uçağa ne yetişirdim ne de durdurabilirdim iyi yolculuklar sevgilim yazdım sağol sanada iyi dersler aşk yazdı o günün akşamı okul çıkışı gittim bilader evlerinin önüne gittim bekledim saatlerce kapılarında gelir diye yolunu bekledim aq ne gelen vardı ne giden 2 saat dikildim oturdum orda gelir eğer Batmanda okusaydı okulu yakın olacaktı evlerine ben her gün önce onu okula bırakacaktım sonra okula gidecektim hergün çıkışta da onu alıp eve bırakıp öyle geçecektim eve ulan bekledim saatlerce bekledim aq çok bekledim bunu 15 gün boyunca yaptım bekledim evdekilerede hergün bi bahane uydurdum hergün orda bekledim eve yürüyerek döndüm yolda her şeyden nefret ede ede yürüdüm hergün eve gelip odamda oturup ağladım hergün aq çokta konuşamıyorduk annesi telefonunu alıyordu hafta içi hafta sonu da çok az konuşabiliyorduk benim dershanem falan filan o ara ben farkındayım sevgi yetmiyor aramızdaki mesafeler onun mutlu olmasını engelliyor böyle sürekli bi endişe bi değişik tavırlarla konuşuyoruz konuşabildiğimiz zamanlarda içim içimi yiyor aq neyse böyle 20 bi gün direndik sonra bi cuma günü 04.10.2013 saat 12.30 aradı beni okuldayız ikimizde öğle arasındayız annesi ona telefonunu vermiş sınıfından kızlarla çıkışta avmye gidecek diye konuştuk bana sordu gidebilir miyim diye git dedim kızlarla gidiyorsun nasıl olsa ne olacak dedim uzun uzun konuştuk sonra kapattım son ders onun hoşlanmadığı gözü bende olan bi kız vardı arkadaş ortamında o gelmişti bizim okula kantinde oturuyordu bende indim aşşağıya son 2 dersimiz beden eğitimi son sınıfız diye bedene çıkmıyoruz oturuyoruz sınıfta bende o yüzden kantine indim kantinde oturuyo bu kız ben kantine girince Veysel diye seslendi gittim yanına naber falandı filandı ben oturmadım yanına biliyorum Öykü o kızdan hoşlanmıyor çünkü neyse bilader baya ısrar etti yok dedim dışarı çıkacam sigara içecem dedim bahçede bizim bi bölmemiz vardı orda sigara içerdik zaten azaltmıştımda baya Öykü içmemi istemiyordu çünkü neyse tamam bende gelecem o zaman dedi peşimden geldi lan bi gibtir gitte diyemiyorum benimde böyle bi yapım var insanları kırmaktan korkarım sonra bu dedi ki bizim seninle bi fotomuz vardı ulan bazı detayları da hızlı geçiyorum ama bu detaylarsızda olmuyor o ara Öykü gittikten sonra 1 hafta içinde bizim gruptan bi arkadaşın babası intihar etti onun taziyesine gelen ilkokuldan bi arkadaşta dönüşte trafik kazasında öldü bunların tranvasıda var üzerimde taziyeden taziyeye koşturuyoruz aq neyse bilader biz o ara işte moral olsun babası ölen arkadaşa diye toplanıyoruz sürekli o ara biz bu kızla bi foto çekinmiştik bu wp de pp yapmış bana dedi ki o fotoda çok değişik çıkmışız gel bi foto çekinelim bende geçiştirmeye çalışıyorum falan o ara bide sigara içiyorum bahçede hocalar görmesin diye ara bi yerimiz var orda neyse bu foto falan çekti benim telden kendine falan attı neyse eve gittim tam eve girecem telefonum çaldı Öykü arıyordu açtım efendim sevgilim dedim Veysel sen nerdesin dedi eve giriyorum şimdi dedim o wp pp si ne dedi ne ppsi dedim o ara eve girdim odama geçtim konuşuyoruz pp ye baktım görünce şok oldum kız benim wpden de pp yi onla olan foto yapmış lan ananı gibim dedim içimden o ara istemsizce vay huur napmış lan bu dedim sesli bi şekilde Öyküde duydu neyse tamam aşkım hemen değiştiriyorum dedim o ara annem çağırdı ama nasıl bağırıyor Veysel Veysel diye kapattım telefonu annem çağırıyor diye lan mutfağa gittim annem bi ton bişey saydırıyor o ara salatayı bana kitledi salata yapıyorum salatayı yaptım annem o ara hala saydırıyor bişeyler bana yok sınavın var hiç çalışmıyorsun şudur budur neyse salatayı yaptım bitti odaya gittim telefona bi baktım 6 mesaj 2 cevapsız arama