Evet beyler. Yarışma yapiyoruz herkes başından geçen en acıklı fakirliğini yazsın. ben başlıyorum.

O zamanlar 4. sınıfa gidiyorum. kardeşim hasta diye babamla ben pazara çıkmıştık. Ayakkabım baya eskimişti. sınıfta bi tane çocukta takım logolu halı saha ayakkabısı vardı. her ders onun ayakkabılarını izlerdim. top oynarken falan gözümü alamazdım. Pazarda gezerken o ayakkabilardan gördüm. Babama, baba şu ayakkabiyi alalim mi dedim. bi dakima burda dur sen dedi. gitti adamin yanina hemen geri geldi. o zaman kandırdı beni ama şuan anladım ne yaptigini. buyuk bi ihtimal fiyatini sordu alamayacağı için bana senin ayağına göre numarası yokmuş oğlum dedi.

Edit: Kazananın nickini üst edit yapacam

ulan hiç unutmam amerikada dedemin çiftliğinde kalıyoruz, yemek söyledik mcdonaldstan adresi bulamadılar biz de sığır kestik onu yedik. aklıma geldikçe gözlerim dolar

Para kullanmıyorum ben 2 yıl önce bıraktım

Nickimle geldim şimdi gidiyorum

Eve gitçektim dolmuş param yoktu şoför e verdim çatır çutur gibti burdan senin amk şoför

yıl 2000 gibiydi o zamanlar 6 yaşındaydım çoğunuz bilir yazın kur an kursları vardır. Sabah 09:00 dan 14:00 a kadardı sabah kahvaltımı yapar çıkardım annem 1 lira verirdi zorla poğça sıkma limomata 1 tl idi o zamanlar herkes yerdi annem sende al derdi ve her akşamda babamla sözlü kavga ederlerdi sırf benim 1 tl m için canım anam çilekeş anam

Burssuz olarak özel üniversiteye kaydoluyodum babam taksitleri nasıl ödüycez sıkıntı olur dedi 4 yıllık parayı peşin vermişti zor günlerdi arkadaşlarım okulun taksitini öderken boynu bükük bir şekilde onları izliyordum

Bi gün sulu köfte yiyelim dedik
fakirlikten su yoktu mangal yaptık bizde

Abimle kız istemeye gittik kayınpeder abimi hiç görmemiş neyse işte gittik zile bastık kayınpeder kapıyı açtı baktı baktı elinde içeriye gitti elinde bir kağıtla geldi abimin eline iliştirdi 2 ekmek yazmayı unuttum onuda eklersin dedi o an kalbime sancı indi abimle bende istemeden gittik kızı

Ulan tutmadı diye tekrar mı koydun başlığı

Hattım aramaya kapalı artık ödemeli bile atamıyorum benden fakiri yoktur

90'larda ortaokula yeni başlamıştım. ilçeden şehre 2 saatte bir özel otobüs kalkardı.Ücret şimdinin parasıyla 7 TL falandı. Muavin para toplamaya başlayınca arkadaşımla hemen uyuma taklidi yapardık. Yüzümüze de meleksi masum bir ifade vermeyi ihmal etmezdik. Biin muavin her şeye rağmen bizi uyandıracakken etraftakiler yazık uyandırma bebeleri derlerdi, bizi kurtarırlardı. Cık vık ederek yanimizdan giderdi. Para biz fakirlerin cebinde kalırdı.Ne yapalım sadece gidiş dönüş paramız olurdu bir dondurma neyim alanazdık. Ayriyetten de çoğunlukla yol paramız bile ulmazdı bea.Öyle fakirdik mk

Belediye evimizi yıktı çadırda kaldık.
Yetmez gibi peder valideye çadır da atlamış kardeşim oldu

Hayatımda hiç 20 liradan büyük kağıt para görmedim sanırım bu yeter

Lisedeyken cumaları çarşıya giderdik arkadaşlarla lokantada yemek yerdik. cumaya para biriktirmek için diğer günler yemek yemezdim.

iPhone 6m ın şarjı bitmişti bende dolmasını beklememek için yenisini almıştım, fakirlik işte...