inci sözlük en abaza yazarini seçiyor beylerrrr

yasal uyarı: bu entry gerçek bir hayat hikayesi içermektedir.

3-4 yaşında evcilik oynardık kızlarla, işte tek anım bu karşı cinsle yakınlaşabildiğim.

onda da hiç evin babası olmadım hep çocuğu oldum, o ortamdaki hatunlarla bile bir oyun senaryosunda dahi sevgili olamadım.

yıllar geçti üstünden okula yazıldım, bir kıza değemedim bile. sırf bir kıza değmek ve onu etkilemek için sınıfın sümüklü burcu lakaplı kızı yine burnunda sümükle gezerken bir anda burnuna doğru zıpladım ve sümüğünü emmeye başladım belki benden hoşlanır diye. sonuç:velimi çağırdılar bir daha uzak dur!! dediler. belki de bu 3-4 yaşlarında başarısız olan bir çocuğun ikinci bir pgibolojik savaşı kazanmaya en çok yaklaştığı anda yediği 2. ama çok ağır bir darbeydi.

nitekim ergenlik yıllarının başlangıcında şamdan dergisinin orta sayfa güzellerinin fotoğraflarına değdirip değdirip boşalırdım...

street fighter oynarken chunli havaya tekme atarken oyunu pauselar öyle asılırdım...

kötü kedi şerafettini kıskanırdım o bile önüne geleni gibiyor diye... ama intikamım acı oldu şerafettinden, tüm karikatürlerdeki kedilerin hepsini aynı anda gibtiğimi düşünürek osbir çektim ve aldım intikamımı...

peki ya şimdi ?

şimdi 25 yaşındayım ve osbir çekerken hep "ah nerde o eski osbirler" diyorum, millet ah nerde o eski rus sevgilim nasıl gibmiştim 2 hafta boyunca derken...

elim ne halde merak mı ediyorsunuz? sırf am'a benzesin diye avuç içimden ameliyat oldum ve kıl ektirdim avuç içime sağlı sollu. arada traş edip am kılı izlenimi veriyorum. daha gerçekçi oluyor.

gibim ise 7.defa deri değiştiriyor. fazla sabuna mağzur kalmaktan derinin genetiği bozulmuş ve gergedan derisine evrilmeye başlamış dedi doktorlar. eğer bu hızla osbire devam edersem yakında hiç zevk alamayacakmışım.

ve en kötüsünü de en son söyledi...

delraich bey dedi, söyle doktor dedim. "3 aylık osbiriniz kaldı" dediğinde o an dünyam başıma yıkıldı...

dışarı çıktım bir anda, etrafımdan insanlar geçiyorlardı şen şakrak. benim rakibim sevgilileriyle geçenler değildi o yüzden onlara bakmıyordum bile.tek geçen abazalara bakıyordum ne kadar da mutlulardı, yüzleri gülüyordu çünkü etrafta olan karılara bakıp malzeme çıkartıp akşam mutlu bir şekilde osbirlerini çekceklerdi.

peki ya ben? sınırlı osbir hakkım vardı... ama hepsini çarçur ettim, keşke daha güzel karılara asılsaydım dediğim osbirlerim oldu.

şimdi bir tek osbir hakkım kaldı geriye.

onu da bu entryden sonra çekip, gibimi kesip kafama sıkıcam.

son osbirimde benimle beraber olacak monica bellucci, alessandra ambrosio,bar refaeli ye şükranlarımı sunuyorum.

elveda binler.