Beyoğlu'nda akşam saatleri, ara sokaklardan birindeyim. Duyulan tek ses ayağımdan gelen kundura sesi, dilimde azer bülbül'den eski bir şarkı. Çay getir ustam. Gençliğini kaçırmış, neredeyse aklında olan hiç bir şeyi gerçekleştirememiş yaşlı ruhlara selam ederek getir. Uçup giden vakti tut da getir ustam, el oğlunun rahat yaşdıbına imrenen, asla sınıf atlayamayan gariban gencin düğümlenen boğazını getir. Her birini bir tepsiye sığdır ustam, tüm hayal kırıklıklarını 25 yıla sığdırmış yağız gençlere göz kırparcasına, her şeyi yerli yerine koy da getir. Ne gelirse gelsin, eyvallah edeceğim. Yeter ki pişmanlık getir, oldurulamayan ne varsa dök getir ustam.